4 Okręgowy Szpital Koni
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1925 |
| Rozformowanie |
1926 |
| Tradycje | |
| Rodowód |
Kadra Okręgowego Szpitala Koni Nr IV |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
ppłk Kazimierz Bortnowski |
| Ostatni |
mjr Eugeniusz Świecki |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość |
Naczelny lekarz weterynarii Okręgu Korpusu Nr IV |
4 Okręgowy Szpital Koni – jednostka organizacyjna służby weterynaryjnej Wojska Polskiego.
Historia szpitala[edytuj | edytuj kod]
W 1921 roku został utworzony Okręg Korpusu Nr IV. W tym samym czasie zorganizowano Kadrę Okręgowego Szpitala Koni Nr IV. Kadra wchodziła organizacyjnie w skład 4 Dywizjonu Taborów[1][2]. Komendant kadry podlegał dowódcy dywizjonu. W stosunku do podległego personelu posiadał uprawnienia dyscyplinarne dowódcy samodzielnego batalionu. W sprawach fachowych, rozkazy otrzymywał bezpośrednio od szefa służby weterynaryjnej okręgu korpusu[3].
Kadra była oddziałem macierzystym dla całego personelu służby weterynaryjnej OK IV. Personel tworzyli oficerowie weterynaryjni, chorążowie weterynaryjni oraz szeregowi weterynaryjni (majstrzy podkuwacze i sanitariusze weterynaryjni)[4][5].
Zadaniem kadry szpitala było:
- rejestrowanie i prowadzenie ewidencji personelu służby weterynaryjnej,
- fachowe szkolenie szeregowych weterynaryjnych dla wszystkich formacji okręgu korpusu,
- uzupełnianie formacji okręgu korpusu personelem służby weterynaryjnej[6].
W zakresie podkuwania koni kadra prowadziła wyłącznie szkolenie podstawowe. Szkolenie podkuwaczy na majstrów leżało w gestii Centralnej Wojskowej Szkoły Podkowniczej[6].
Z dniem 1 listopada 1925 roku weszła w życie nowa organizacja służby weterynaryjnej. Dotychczasowa kadra został przemianowana na 4 Okręgowy Szpital Koni. Komendant szpitala podlegał naczelnemu lekarzowi weterynarii Okręgu Korpusu Nr IV, płk. lek. wet. Maksymilianowi Kowalewskiemu. Jednocześnie została utworzona kadra oficerów korpusu służby weterynaryjnej, która stała się oddziałem macierzystym dla wszystkich oficerów tej służby[7][8].
W skład szpitala wchodził komendant, drużyna komendanta, oddział szpitalny i oddział szkolny. Szpital miał swoją siedzibę w Łodzi przy ul. Południowej 59 i 68[9][10].
W sierpniu 1926 roku szpital został zlikwidowany[11][9]. 18 sierpnia ukazał się ostatni rozkaz komendanta szpitala[12]. Zadania szkolenia szeregowych weterynaryjnych przejęło pięć okręgowych szkół służby weterynaryjnej (nr 1, 3, 5, 6 i 7), a po ich likwidacji w styczniu 1928 roku – Szkoła Podoficerów Zawodowych Służby Weterynaryjnej[13][14].
Kadra[edytuj | edytuj kod]
- Komendanci
- mjr / ppłk lek. wet. Kazimierz Bortnowski (1922[9][15][16] – I 1925[17] → I referent Szefostwa Weterynaryjnego DOK VII)
- mjr lek. wet. Eugeniusz Świecki (21 II 1925[5][18] – VIII 1926[19] → referent naczelnego lekarza weterynarii OK IV)
- Komendanci Oddziału Szkolnego
- kpt. lek. wet. Józef Wiślicki (od 1 XI 1925[20])
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jarno 2001 ↓, s. 195.
- ↑ Jarno 2016 ↓, s. 628.
- ↑ Almanach 1923 ↓, s. 113-114.
- ↑ Almanach 1923 ↓, s. 112-113.
- ↑ a b Jarno 2016 ↓, s. 629.
- ↑ a b Almanach 1923 ↓, s. 113.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Dodatek do Nr 140 z 31 grudnia 1925 roku, s. 1, 6.
- ↑ Jarno 2001 ↓, s. 196, wg autora nowa organizacja służby weterynaryjnej została wprowadzona 1 października 1925 roku.
- ↑ a b c Jarno 2001 ↓, s. 196.
- ↑ Jarno 2016 ↓, s. 631.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 31 z 9 sierpnia 1926 roku, s. 246.
- ↑ Jarno 2016 ↓, s. 632.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 31 z 9 sierpnia 1926 roku, s. 252-253.
- ↑ Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 3 z 28 stycznia 1928 roku, poz. 25.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1385.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1260.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 22 stycznia 1925 roku, s. 30.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 22 stycznia 1925 roku, s. 31.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 31 z 9 sierpnia 1926 roku, s. 253.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Dodatek do Nr 140 z 31 grudnia 1925 roku, s. 4.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2018-03-22].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Karol Firich, Stanisław Krzysik, Tadeusz Kutrzeba, Stanisław Müller, Józef Wiatr: Almanach oficerski na rok 1923/24. T. 2. Warszawa: Wojskowy Instytut Naukowo-Wydawniczy, 1923.
- Witold Jarno: Okręg Korpusu Wojska Polskiego nr IV Łódź 1918-1939. Łódź: Wydawnictwo „Ibidem”, 2001. ISBN 83-88679-10-4.
- Witold Jarno. Okręgowy Szpital Koni nr 4 w Łodzi w latach 1918–1926. „Zeszyty Wiejskie”. XXII, 2016. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego. ISSN 1506-6541.