A Republikanska futbołna grupa (1984/1985)
| |||
| Szczegóły | |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Liczba meczów |
240 | ||
| Liczba stadionów |
16 (w 12 miejscowościach) | ||
| Zwycięzca | |||
| Król strzelców |
Płamen Getow (26) | ||
A Republikanska futbołna grupa (1984/1985) była 61. edycją najwyższej piłkarskiej klasy rozgrywkowej w Bułgarii. W rozgrywkach wzięło udział 16 drużyn, grając systemem kołowym w 2 rundach. Tytułu pierwotnie nie obroniła drużyna Lewski-Spartak Sofia. Nowym mistrzem Bułgarii ogłoszono zespół Trakia Płowdiw, który skończył mistrzostwa na 3. miejscu. Stało się to możliwe z powodu sankcji karnych dla dwóch najlepszych klubów. Tytuł Lewskiemu-Spartakowi Sofia przywrócono dopiero w 1990 roku[1]. Tytuł króla strzelców zdobył Płamen Getow, który w barwach klubu Spartak Plewen strzelił 26 bramek.
Zasady przyznawania punktów[edytuj | edytuj kod]
- Zwycięstwo: 2 punkty
- Remis: 1 punkt (z zastrzeżeniem, że jeśli mecz zakończył się remisem 0:0 to obie drużyny nie otrzymywały żadnego punktu)
- Porażka: 0 punktów
Tabela końcowa[edytuj | edytuj kod]
| Klub | M | Z | R | R0 | P | Br+ | Br- | Pkt | Uwagi | |
| 1 | Spartak-Lewski Sofia | 30 | 18 | 4 | 2 | 6 | 66 | 37 | 40 | Mistrz[1] |
| 2 | CSKA Septemwrijsko Zname Sofia | 30 | 15 | 6 | 1 | 8 | 66 | 36 | 36 | [1] |
| 3 | Trakia Płowdiw | 30 | 15 | 3 | 2 | 10 | 68 | 32 | 33 | Puchar Mistrzów[1] |
| 4 | Łokomotiw Sofia | 30 | 13 | 7 | 1 | 9 | 45 | 41 | 33 | Puchar Intertoto |
| 5 | Pirin Błagojewgrad | 30 | 12 | 7 | 0 | 11 | 42 | 43 | 31 | Puchar UEFA |
| 6 | Botew Wraca | 30 | 13 | 3 | 0 | 14 | 48 | 42 | 29 | |
| 7 | Sławia Sofia | 30 | 14 | 1 | 1 | 14 | 49 | 48 | 29 | |
| 8 | Etyr Wielkie Tyrnowo | 30 | 14 | 0 | 1 | 15 | 49 | 50 | 28 | |
| 9 | Spartak Plewen | 30 | 11 | 5 | 2 | 12 | 47 | 52 | 27 | |
| 10 | Czerno More Warna | 30 | 11 | 4 | 3 | 12 | 41 | 45 | 26 | |
| 11 | FK Sliwen | 30 | 11 | 4 | 1 | 14 | 41 | 45 | 26 | |
| 12 | Beroe Stara Zagora | 30 | 11 | 4 | 1 | 14 | 41 | 51 | 26 | |
| 13 | Dunaw Ruse | 30 | 10 | 6 | 1 | 13 | 39 | 51 | 26 | |
| 14 | ŻSK-Spartak Warna | 30 | 11 | 4 | 0 | 15 | 35 | 49 | 26 | |
| 15 | Minior Pernik | 30 | 11 | 3 | 2 | 14 | 32 | 65 | 25 | Spadek |
| 16 | Czernomorec Burgas | 30 | 8 | 5 | 0 | 17 | 35 | 57 | 21 |
Dwa ostatnie zespoły spadły do II ligi, z której awansowały: Łokomotiw Płowdiw i Akademik Swisztow.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d W meczu finałowym o Puchar Bułgarii doszło do bójek między kibicami i piłkarzami klubów Spartaka-Lewskiego oraz CSKA. Wielu z nich (np. bramkarz Spartaka-Lewskiego Borisław Michajłow i 19-letni napastnik CSKA Christo Stoiczkow) zostało dożywotnio zdyskwalifikowanych. Wszystkie indywidualne kary zostały anulowane już po kilku miesiącach w związku ze zbliżającym się Mundialem 1986, w którym uczestniczyła reprezentacja kraju. Sankcje nie ominęły również klubów CSKA Septemwrijsko Zname Sofia i Spartaka-Lewskiego Sofia. Po 29. kolejce ligi zespoły zostały (tymczasowo) relegowane z ligi, a w ostatnich spotkaniach przyznano walkower rywalom obu drużyn. Dzięki walkowerowi w ostatniej kolejce w ekstraklasie utrzymał się Dunaw Ruse. Tytuł mistrza kraju otrzymała trzecia w tabeli Trakia Płowdiw, która wraz z Łokomotiwem Sofia i Pirinem Błagojewgrad reprezentowała Bułgarię w europejskich pucharach. Bułgarski Związek Piłki Nożnej postanowił zrezygnować z wystawienia zespołu w rozgrywkach o Puchar Zdobywców Pucharów. Tytuł mistrza kraju przywrócono Lewskiemu dopiero w 1990 roku.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- RSSSF: Bulgaria Championship History 1924-2009. [dostęp 2011-01-31]. (ang.).