Abras de Mantequilla
1°28′S 79°35′W/-1,466667 -79,583333
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Położenie | |
| Data utworzenia |
14 marca 2000 |
| Powierzchnia |
67 km² |
Położenie na mapie Ekwadoru  | |
| 1°28′S 79°35′W/-1,466667 -79,583333
| |
Abras de Mantequilla – rozległy obszar podmokły w prowincji Los Ríos, w środkowym Ekwadorze. Jest on siedliskiem dla wielu zagrożonych wyginięciem gatunków ptaków. 14 marca 2000 roku został objęty ochroną w ramach konwencji ramsarskiej.
Położenie[edytuj | edytuj kod]
Abras de Mantequilla położony jest w środkowym Ekwadorze, w dorzeczu rzeki Guayas[1]. W pobliżu zlokalizowane są trzy miasta: Vinces, Baba i Puebloviejo[2]. Obszar zalewowy ma według różnych szacunków od 22 500[3] do ok. 29 000 hektarów. Powierzchnia całego obszaru to przeszło 67 tysięcy hektarów. Największymi zbiornikami wodnymi są Mantequilla, Cimarrón, El Garzal, Zapallo i San Juan[2]. Jeziora położone są na wysokości od 30 do 60 m n.p.m.[2] Zasilane są dzięki wodzie deszczowej i ciekom, z rzeką Nuevo na czele[4].
Klimat[edytuj | edytuj kod]
W rejonie Abras de Mantequilla występuje klimat tropikalny. Średnia roczna temperatura wynosi ok. 25 °C. Najwyższe temperatury notuje się w porze deszczowej, trwającej od grudnia do kwietnia[2]. Wtedy też występuje najwyższa wilgotność. Średnia roczna wilgotność sięga 82%. Każdego roku na tym obszarze spada ok. 1260 mm wody[2]. Opady rejestruje się średnio w ciągu 116 dni w roku. Większość z nich przypada na porę deszczową, kiedy poziom wody w jeziorach podnosi się o 5–8 metrów[2]. Na całym obszarze podmokłym mieści się wówczas do 50 milionów m³ wody[5]. Poprzez przechwytywanie części wody z okolicznych rzek, Abras de Mantequilla ogranicza skalę powodzi w całym regionie[2].
Fauna[edytuj | edytuj kod]
Obszar Abras de Mantequilla stanowi siedlisko dla około 120 gatunków ptaków[6], z których wiele zagrożonych jest wyginięciem. Żyją tam między innymi przedstawiciele ośmiu gatunków endemicznych, w tym garncarz jasnonogi (Furnarius leucopus), dzięcioł szkarłatny (Veniliornis callonotus), sóweczka peruwiańska (Glaucidium peruanum) i drozd żółtooki (Turdus maculirostris). Na awifaunę obszaru składają się też cyranki modroskrzydłe (Spatula discors), lelczyki małe (Chordeiles minor), drozdki okularowe (Catharus ustulatus)[3], rybołowy zwyczajne (Pandion haliaetus)[2], wróbliczki zielonolice (Forpus coelestis), zagrożone wyginięciem białostrzaby płaszczowe (Pseudastur occidentalis), bekardziki okopcone (Pachyramphus spodiurus)[2] i stadniczki siwolice (Brotogeris pyrrhoptera)[7].
Pożywienie dla wielu gatunków ptaków stanowią licznie występujące w jeziorach ryby, dla których miejsce to pełni funkcję tarliska[3]. Wśród ok. 100 gatunków ssaków występujących w pobliżu jezior[6] znajdują się wydraki długoogonowe (Lontra longicaudis), mulaki białoogonowe (Odocoileus virginianus)[5], gryzonie z gatunku Aegialomys xanthaeolus[8], oceloty (Leopardus)[5] i wyjce (Alouattinae)[9].
Flora[edytuj | edytuj kod]
W lasach zlokalizowanych w pobliżu jezior stwierdzono występowanie około 150 gatunków drzew[9], w tym liczących przeszło 100 lat nieszpułek zwyczajnych (Mespilus germanica)[9]. Jeziora obfitują w roślinność wodną, wśród której wyróżnia się między innymi eichornia gruboogonkowa (Eichhornia crassipes)[2].
Zagrożenia[edytuj | edytuj kod]
Obszar okoliczny względem Abras de Mantequilla jest gęsto zaludniony. W pobliżu jezior znajduje się ok. 80 miast i wsi[5]. W regionie intensywnie rozwija się także rolnictwo. Największe znaczenie mają uprawy ryżu i kukurydzy, a także hodowla bydła. Miejscami uprawia się również olejowca gwinejskiego i bambus[4]. Na południu obszaru położone są rozległe plantacje bananów[4]. Teren pod uprawę pozyskuje się poprzez wycinkę naturalnych lasów, przez co w regionie zajmują one już zaledwie 2% powierzchni[4]. Ponadto, środowisku zagraża duże zużycie nawozów sztucznych i pestycydów[4].
Nadmierne korzystanie z zasobów wodnych oraz wprowadzenie do jezior tilapii z uwagi na potrzeby rybołówstwa prowadzi natomiast do zmniejszenia populacji rodzimych gatunków ryb[3]. Zagrożeniem dla środowiska Abras de Mantequilla są również plany budowy zapory Baba na rzece o tej samej nazwie[10], będącej jednym z cieków zasilających jeziora. Jej powstanie może doprowadzić do zmniejszenia się różnorodności biologicznej w regionie, wystąpienia powodzi w nieregularnych odstępach czasu i obniżenia jakości wody w jeziorach[11].
Ochrona[edytuj | edytuj kod]
14 marca 2000 roku obszar został objęty ochroną w ramach konwencji ramsarskiej[3]. Nad jeziorami podejmuje się także liczne działania mające zapewnić utrzymanie różnorodności biologicznej regionu[9].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Hermes Farfán González, José Luis Porras, Irene de Bustamente: Management of Water Resources in Protected Areas. Springer Science & Business Media, 2013, s. 155. ISBN 978-3-642-16330-2.
- ↑ a b c d e f g h i j Ficha Ramsar del Humedal Abras de Mantequilla. Ambiente, 2008. [dostęp 2016-09-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-20)]. (hiszp.).
- ↑ a b c d e Abras de Mantequilla. Ramsar Sites Information Centre. [dostęp 2016-09-11]. (ang.).
- ↑ a b c d e Case study: Abras de Mantequilla wetland, Ecuador. WetWin. [dostęp 2016-09-11]. (ang.).
- ↑ a b c d Humedal Abras de Mantequilla. Ecuador Costa Aventura. [dostęp 2019-12-24]. (hiszp.).
- ↑ a b Abras de Mantequilla, encanto y biodiversidad. La Hora Nacional, 14 lutego 2010. [dostęp 2019-12-24]. (hiszp.).
- ↑ Abras de Mantequill. BirdLife Zone. [dostęp 2016-09-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-14)]. (ang.).
- ↑ James L. Patton, Ulyses Pardinas, Guillermo D'Elia: Mammals of South America, Volume 2: Rodents. University of Chicago Press, 2015, s. 197. ISBN 978-0-226-16960-6.
- ↑ a b c d Abras de mantequilla mitiga inundaciones en invierno. Planeta, 26 maja 2016. [dostęp 2016-09-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-10-19)]. (hiszp.).
- ↑ Ecuador permits generation by 45-MW Baba Dam. HydroWorld.com, 6 października 2008. [dostęp 2019-12-24]. (ang.).
- ↑ Baba Dam Project - Los Rios, Ecuador. Environmental Justice Atlas. [dostęp 2016-09-11]. (ang.).