Adam Ruebenbauer
.jpg) Adam Ruebenbauer (przed 1911) | |
| Data i miejsce urodzenia |
10 listopada 1867 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
24 stycznia 1930 |
| poseł do austriackiej Rady Państwa XI i XII kadencji | |
| Okres |
od 17 lutego 1907 |
| Przynależność polityczna |
Polskie Stronnictwo Ludowe Polskie Stronnictwo Ludowe „Piast” |
Adam Ruebenbauer (ur. 10 listopada 1867 w Sieniawie, zm. 24 stycznia 1930 w Krakowie) – prawnik, polityk ludowy i poseł do austriackiej Rady Państwa.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Był synem naczelnika poczty i gospodarza w Sieniawie Henryka (1832-1901) i Amalii z Fidlerów, bratem stryjecznym lekarza i prof. uniwersytetu wileńskiego Henryka (1881–1944).
Ukończył gimnazjum klasyczne w Rzeszowie (1886). Następnie studiował prawo we Lwowie i Wiedniu, gdzie uzyskał tytuł dr praw w 1899. Następnie pracował jako kandydat notarialny i następnie notariusz w Bochni. Działacz Polskiego Stronnictwa Ludowego, był przeciwnikiem polityki Jana Stapińskiego. W l. 1907–1913 członek Rady Naczelnej PSL. Po rozłamie członek pierwszego zarządu PSL „Piast” (1913), następnie członek jego Rady Naczelnej (1914-1918).
Członek Rady Powiatowej w Bochni (1903-1914), jej wiceprezes (1910–1914) i prezes (1911) a także członek Okręgowej Rady Szkolnej w Bochni (1906-1914). Członek Wydziału, a następnie zastępca dyrektora Powiatowej Kasy Oszczędności w Bochni. Od 1913 członek Dyrekcji Włościańskiego Związku Producentów Paszy i Zboża dla Galicji i W. Ks. Krakowskiego w Krakowie.
Poseł do austriackiej Rady Państwa XI kadencji (17 lutego 1907 – 30 marca 1911) i XII kadencji (17 lipca 1911 – 28 października 1918), wybierany z ramienia PSL w okręgu wyborczym nr 41 (Bochnia-Wiśnicz)[1]. W parlamencie nie był zbyt aktywny.
Podczas I wojny światowej służył jako oficer w armii austro-węgierskiej. W niepodległej Polsce nie prowadził działalności politycznej. Od 1920 mieszkał w Krakowie, pracując w Urzędzie Ziemskim.
8 stycznia 1924 został zatwierdzony w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 21. lokatą w korpusie oficerów rezerwy piechoty[2][3]. Posiadał wówczas przydział w rezerwie do 60 Pułku Piechoty Wielkopolskiej w Ostrowie Wielkopolskim[4][5].
Zmarł 24 stycznia 1930 w Krakowie. Pochowany został w Bochni.
Adam Ruebenbauer w 1896 ożenił się z Barbarą z Grzesickich (1871-1954). Miał z nią trzech synów: Witolda (1895-1916), Czesława (1901-1973) oraz Tadeusza Adama (1909-1991).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Józef Buszko, Polacy w parlamencie wiedeńskim – 1848-1918, Warszawa 1996, s. 426, 429, 435
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 469.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 531.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 297.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 269.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Krzysztof Dunin-Wąsowicz, Ruebenbauer Adam (1867-1930), Polski Słownik Biograficzny, t. 33, Wrocław-Warszawa-Kraków 1991-1992, s. 60, iPSB – wersja elektroniczna
- Słownik biograficzny działaczy ruchu ludowego (makieta), Warszawa 1989, s. 349