Adolf Behrmann

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Adolf Behrmann
Ilustracja
Adolf Behrmann (przed 1939)
Imię i nazwisko

Abraham Berman

Data i miejsce urodzenia

5 stycznia lub 13 lipca 1876
Tukums

Data i miejsce śmierci

sierpień 1943
Białystok

Narodowość

żydowska

Dziedzina sztuki

malarstwo

Epoka

realizm, postimpresjonizm

Ważne dzieła

Nosiwoda na rynku w Kazimierzu Dolnym

Talmudyści

Adolf Behrmann (ur. 5 stycznia lub 13 lipca[1] 1876 w Tukumsie jako Abraham Berman, zm. sierpień 1943 w Białymstoku) – polski malarz żydowskiego pochodzenia, współzałożyciel i kierownik Stowarzyszenia Artystów i Zwolenników Sztuk Pięknych w Łodzi[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Edukację plastyczną rozpoczął w łódzkiej pracowni Jakuba Kacenbogena oraz od roku 1902 w Akademii Sztuk Pięknych w Monachium u Gabriela von Hackla. Wiedzę uzupełniał od 1905 w Paryżu, w École nationale supérieure des beaux-arts[2]. W 1910 powrócił do Łodzi, gdzie od 1912 wystawiał swoje obrazy oraz prowadził szkołę malarstwa. Również w 1912 po raz pierwszy jego obrazy zostały wystawione w Galerii Zachęta w Warszawie. Należał do grupy założycieli Stowarzyszenia Artystów i Zwolenników Sztuk Pięknych, które powstało w Łodzi w 1916. Odbył wiele podróży artystycznych, odwiedził Stany Zjednoczone, Maroko, Algier, Tunis, Włochy, Hiszpanię, Francję i Niemcy[2][3]. Od 1924 do 1927 przebywał w Palestynie i Egipcie, a od 1932 do 1935 w Maroku. W międzyczasie jego prace wystawiono na dwóch wystawach indywidualnych w Miejskiej Galerii w Łodzi, w 1925 i 1927. Wystawiał też w Palestynie, Maroku, Nowym Jorku i Hamburgu.

Po nieudanej próbie wyjazdu do Ameryki i wybuchu II wojny światowej przedostał się do Białegostoku, który był okupowany przez Związek Radziecki. Po wkroczeniu Niemców w czerwcu 1941 próbował popełnić samobójstwo, znalazł się w getcie, gdzie kierował zorganizowanym przez Oskara Steffensa warsztatem kopistów[4], zajmującej się kopiowaniem obrazów dawnych malarzy. Zginął podczas likwidacji białostockiego getta zastrzelony przez Niemca, gdy nie chciał opuścić pracowni podczas ewakuacji[5][1][2][6].

W pierwszym okresie twórczości koncentrował się głównie na scenach z życia społeczności żydowskiej w Łodzi, w której mieszkał przez wiele lat. Tworzył postimpresjonistyczne pejzaże, sceny rodzajowe inspirowane odbytymi podróżami oraz studia portretowe.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]