Przejdź do zawartości

Adolf Sonnenfeld

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Adolf Sonnenfeld
Ilustracja
Adolf Sonnenfeld, 1894
Imię i nazwisko

Adolf Gustaw Sonnenfeld

Pseudonim

Adolfson

Data i miejsce urodzenia

19 września 1837
Wrocław

Data i miejsce śmierci

28 maja 1914
Warszawa

Instrumenty

skrzypce

Zawód

kompozytor, dyrygent

Zespoły
Orkiestra Warszawska

Adolf Gustaw Sonnenfeld ps. „Adolfson” (ur. 19 września 1837 we Wrocławiu, zm. 28 maja 1914 w Warszawie[1][2]) – polski skrzypek, dyrygent i kompozytor.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Syn handlarza skór Hirszla Sonnenfelda oraz Fryderyki Aron[3]. Od 1854 r. studiował w lipskim konserwatorium u Ferdinanda Davida (skrzypce), Moritza Hauptmanna i Ernsta Friedricha Richtera (kompozycja)[4]. Około 1857 roku, po przybyciu do Warszawy, zmienił wyznanie na protestantyzm (ewangelicko-augsburski).

Założyciel i dyrygent Orkiestry Warszawskiej (1867 r.). Komponował muzykę do wielu wodewilów, operetek, komediooper i oper wystawianych w warszawskich teatrach ogródkowych (m.in.: „Barnaba Fafuła i Józio Grojseszyk”, „Donato”, „Król reporterów”, „Modniarka warszawska” „Handzia”, „Piekło”, „Świtezianka”, „Pontesilea”)[5]. Publikował też łatwe fortepianowe utwory dla dzieci oraz kompozycje na skrzypce i fortepian[4]. Pochowany na cmentarzu ewangelicko-augsburskim przy ulicy Młynarskiej (aleja 17a, grób 7)[6].

Wybrane utwory

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Biogramy - Sonnenfeld Adolf Gustaw [online], Wirtualny Sztetl [dostęp 2018-06-13].
  2. http://www.classical-composers.org/comp/sonnenfeld Nota biograficzna na witrynie kompozytorów klasycznych.
  3. http://www.archive.org/stream/neoficipolscyma00jeskgoog#page/n9/mode/2up, „Polscy Neofici – Materiały Historyczne”, T.Jeske-Choiński, s. 279, 1904.
  4. a b Sonnenfeld, Adolf [online], Polska Biblioteka Muzyczna [dostęp 2024-07-22] (pol.).
  5. K. Michałowski, Opery polskie, PWM 1954, s. 178.
  6. śp. Adolf Sonnenfeld

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]