Mysz morska

Mysz morska

Aphrodita aculeata
Linnaeus, 1761
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	pierścienice
Gromada	wieloszczety
Podgromada	Errantia
Rząd	Phyllodocida
Podrząd	Aphroditiformia
Rodzina	Aphroditidae
Rodzaj	Aphrodita
Gatunek	Aphrodita aculeata

Mysz morska, afrodyta tęczowa, złotorunka (Aphrodita aculeata) – gatunek morskiej pierścienicy zaliczany do wieloszczetów, pospolity w morzach otaczających Europę (północnej części Oceanu Atlantyckiego, Morzu Północnym, Śródziemnym i Adriatyckim). Występuje również na wybrzeżach Ameryki Północnej.

Ma grzbietobrzusznie spłaszczone ciało o długości 10–20 cm oraz grubości do 4 cm, zbudowane z somitów (dorosłe osobniki mają ich około 40). Myszy morskie otoczone są po bokach barwnym „futerkiem” miękkich, metalicznie mieniących się szczecinek.

Biologia

Mysz morska jest gatunkiem rozdzielnopłciowym. Prowadzi przydenny tryb życia. Porusza się za pomocą parapodiów, ryjąc w mule drąży kilkucentymetrowe tunele w dnie morskim. Wwiercając się najpierw głową lub zagrzebując się w mule częścią ciała, oczekuje na zdobycz. Jest drapieżnikiem specjalizującym się w jedzeniu wolno poruszających się lub osiadłych organizmów. Żywi się małymi bezkręgowcami morskimi, m.in. nereidami oraz młodymi krabami. U myszy morskich często spotyka się kanibalizm. Same stanowią pokarm wielu ryb.

Badania

Badania Floriana Mumma i Pawła Sikorskiego z Norweskiego Uniwersytetu Naukowo-Technicznego wykazały, że mysz morska może pomóc wytwarzać metalowe nanodruciki 100 razy dłuższe niż się to dotąd udawało, w dodatku dużo niższym kosztem. Kanały w szczecinkach pokrywających wieloszczeta można wykorzystać jako formy do galwanicznego osadzania metalu. Przykłada się wówczas do jednego ich końca złotą elektrodę i osadza jony miedzi lub niklu. Najdłuższe uzyskiwane dotychczas nanodruciki miały długość 0,2 mm, natomiast te otrzymane przy wykorzystaniu włosków myszy morskiej aż dwa centymetry.