Przejdź do zawartości

Ajas (syn Ojleusa)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ajas
Αἴας
królewicz lokrydzki, uczestnik wojny trojańskiej
Ilustracja
Ajas i Kasandra – greckie malowidło wazowe w stylu czerwonofigurowym na attyckim pucharze z V w. p.n.e., Luwr w Paryżu
Inne imiona

Ajaks

Występowanie

mitologia grecka

Rodzina
Ojciec

Ojleus

Matka

Eriopis lub Alkimache

Posejdon zabijający Ajasa

Ajas (także Ajaks, zw. Małym, gr. Αἴας Aías, łac. Aiax) – uczestnik wojny trojańskiej w mitologii greckiej.

Uchodził za syna Ojleusa[1][2] (króla Lokrów) i jego żony, Eriopis[3] (lub Alkimache). Był jednym z zalotników Heleny.

W noc upadku Troi dopuścił się świętokradztwa, uprowadzając (i wedle innych podań także gwałcąc) Kasandrę, szukającą schronienia u stóp posągu Ateny. Za radą Odyseusza Achajowie chcieli ukamienować świętokradcę, lecz zdążył on uciec.

Po odpłynięciu Ajasa z Troi zagniewana Atena raziła piorunem jego okręt. Ajas ocalał uczepiony skały morskiej, ale gdy zaczął urągać bogini, Posejdon rozbił skałę trójzębem i Ajas utonął. Jego ciało zostało wyrzucone na brzeg wyspy Mykonos, gdzie pogrzebała je Tetyda.

Świętokradczy czyn Ajasa popełniony w Troi spowodował zesłanie przez Atenę zarazy na Lokrów. Znękani chorobą mieszkańcy zwrócili się o pomoc do wyroczni, która zaleciła przebłaganie Ateny przez wysyłanie do Troi w ciągu tysiąca lat dwu dziewcząt-błagalnic. Zwyczaj ten był praktykowany aż do końca wojny fokidzkiej (357–346 p.n.e.)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Pierre Grimal: Słownik mitologii greckiej i rzymskiej. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 2008, s. 13. ISBN 83-04-04673-3.
  2. Vojtech Zamarovský: Bohovia a hrdinovia antických bájí. Bratislava: Perfekt a.s., 1998, s. 23. ISBN 80-8046-098-1. (słow.).
  3. Pierre Grimal, op. cit., s. 260.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • A. Kempiński: Encyklopedia mitologii ludów indoeuropejskich. Iskry, 2001. ISBN 83-207-1629-2.
  • J. Schmidt: Słownik mitologii greckiej i rzymskiej. Katowice: 1996. ISBN 83-7132-266-6.