Al Bundy
 Ed O’Neill, odtwórca roli Ala Bundy’ego | |
| Grany przez | |
|---|---|
| Dane biograficzne | |
| Rodzina |
Peggy Bundy (żona) |
| Inne informacje | |
| Specjalność |
sprzedawca damskiego obuwia |
Al Bundy – główna postać serialu komediowego Married... with Children (w Polsce znanego pod tytułem Świat według Bundych), grana przez Eda O’Neilla.
Opis postaci[edytuj | edytuj kod]
Al Bundy jest czterdziestoletnim mieszkańcem Chicago. Jego żoną jest Peggy (Katey Sagal), która spędza czas przesiadując na kanapie, jedząc słodycze i oglądając telewizję. Ma dwójkę dzieci: starszą córkę Kelly (Christina Applegate) i młodszego syna Buda (David Faustino)[1]. W siódmym sezonie Al i Peggy przygarniają krewnego Peg, „Seven” Wankera (Christopher Shane Sweet). Postać ta jednak znikła z ekranu w wyniku złego odbioru przez widzów[2]. Jego sąsiadami jest małżeństwo, Marcy i Steven Rhoeades (Amanda Bearse i David Garrison)[2]. Al jest w stałym konflikcie z Marcy i nieustannie porównuje ją do kurczaka[3]. Po tym jak Marcy rozwiodła się ze Stevenem, wyszła za mąż za Jeffersona D’Arcy’ego (Ted McGinley)[2].
Choć jest skonfliktowany z krewnymi i wyobraża sobie, jak pozbywa się członków swojej rodziny, często ulega ich prośbom[4]. Prezentowany jest jako narcyz, skupiający się wyłącznie na zaspokojeniu własnych potrzeb[5]. Pomimo narzekania na małżeństwo podkreśla, że związek jest święty i wieczny[6]. Żyje na granicy ubóstwa, nie uznaje obowiązujący praw, norm obyczajowych i społecznych. Pracuje jako sprzedawca butów. Często chwali się tym, że zdobył cztery przyłożenia w jednym meczu, przez co jego drużyna Polk High zdobyła Puchar Miasto Chicago[7][8]. Podkreśla, że gdyby nie żona i dzieci byłby bogatą gwiazdą sport. Jego ulubionym serialem jest Psycho Dad (pol. Tata Psychopata)[1][9]. Prowadzi seksistowską organizację NO MA’AM (National Organization of Men Against Amazonian Masterhood, pol. Antybaby[10])[11].
Nieszczególnie śledzi wydarzenia polityczne, unika płacenia podatków[12][13]. Interesuje się nim dopiero wtedy, gdy jakaś konkretna decyzja polityczna ma wpływ na jego życie (np. protestuje, gdy planowane jest opodatkowanie piwa, przeciwko zdjęciu z anteny serialu Psycho Dad lub domagając się załatania dziury drogowej obok jego podjazdu do garażu)[12].
Odbiór[edytuj | edytuj kod]
Serial Świat według Bundych stał się jednym z najpopularniejszych seriali telewizyjnych w Stanach Zjednoczonych, a postać Ala stała się jednym z największych antybohaterów telewizyjnych m.in. w Stanach Zjednoczonych i krajach niemieckojęzycznych[3][14]. W przeciwieństwie do ojców pokazywanych w innych serialach, Al jest prezentowany jako postać nieinteresująca się rodziną, marzącym o tym, by pozostawić go w spokoju[9].
W niektórych odcinkach jego postać jest wykorzystywana do otwartej krytyki społecznej[5]. W odcinku Un-Alful Entry Al staje się bohaterem po pobiciu włamywacza[5][15]. Następnie zostaje przez niego pozwany za uszkodzenie mu ciała. Podczas procesu Al uderza włamywacza i rani własną rękę, co wykorzystuje następnie pozywając sobowtóra z tego samego powodu, dla którego pozwał Ala. Historia ta stanowi kpinę z patologii występujących w amerykańskim sądownictwie[16]. Kpiną z ignorancji politycznej Amerykanów był odcinek The Chicago Wine Party, w którym to Al protestuje przeciwko opodatkowaniu piwa (pokazywanego jako alkohol „ludzi pracy”), przy jednoczesnym zwolnieniu z podatku wina, prezentowanego jako napój „elity”. Nie mogąc zaakceptować sytuacji wzbudza zamieszki i wymusza na radzie miejskiej anulowanie decyzji. W tym samym odcinku Al jest pokazywany jako ignorant nieznający nazwiska nowo wybranego prezydenta, interesującego się polityką tylko wtedy, gdy bezpośrednio go dotyczy[17]. W odcinku The D’Arcy Files Al i Jefferson D’Arcy ścierają się w zawodach, który z nich zna większą liczę prezydentów Stanów Zjednoczonych. Al okazuje się ignorantem znającym wyłącznie Dwighta Einsenhowera, podczas gdy Jefferson wymienia wiele nazwisk. Jednocześnie Jefferson i Al nie wiedzą, kto był wiceprezydentem za czasów Einsenhowera, co Al kwituje, że brak odpowiedzi jest godna prawdziwego Amerykanina. Wiceprezydentem był wówczas Richard Nixon, zaś brak wiedzy Ala i Jeffersona stanowi aluzję do próby wyparcia kontrowersyjnego polityka[17].
Producent wykonawczy Tony Danza zaproponował do tej roli Randy’ego Quaida. Po odrzuceniu propozycji przez Quaida Danza zaproponował powierzenie roli Edowi O’Neillowi, który zdaniem producenta dobrze sprawdzał się w rolach dramatycznych. Kandydatura O’Neilla początkowo nie przypadła do gustu pozostałym twórcom serialu. Podczas castingu O’Neill przekonał do siebie całą ekipę serialu. O’Neill w jednym z wywiadów przyznał, że odgrywając rolę Ala wzorował się na jednym z jego wujków i prymitywnym koledze z liceum[14].
Rola Ala Bundy’ego zapewniła O’Neillowi dużą popularność, jednak przyczyniła się do zaszufladkowania aktora. Po tym jak O’Neill wystąpił w filmie wojennym Flight of the Intruder (pol. Lot Intrudera), wytwórnia Paramount Pictures zdecydowała się przesunąć premierę filmu, ponieważ podczas pokazów zwiastuna widzowie śmiali się z fragmentów, w których występuje O’Neill. Ostatecznie producenci zdecydowali się na zmianę aktora i ponowne nakręcenie scen[14].
W 2008 roku Ed O’Neill wystąpił w spocie wyborczym Baracka Obamy, gdzie wcielił się postać wzorowaną na Alu Bundym – niewiele zarabiającego sprzedawcę butów, mającego żonę i dzieci. Postać szuka informacji na temat obniżek podatków. Porównując programy wyborcze kandydatów na urząd prezydenta Stanów Zjednoczonych uznaje, że Obama będzie w stanie obniżyć podatki, podczas gdy jego kontrkandydat John McCain utrzyma je na dotychczasowym poziomie[18].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Świat według Bundych sezon 9 odc. 13. teleman.pl. [dostęp 2023-02-25].
- ↑ a b c Szabaciuk 2017 ↓, s. 57.
- ↑ a b Wolf Huber: Al Bundy. "Eine schrecklich nette Familie." Das große Buch für Fans.. rezenstfm.univie.ac.at, 2000-01-20. [dostęp 2023-02-25]. (niem.).
- ↑ Al Bundy. entertainment.time.com, 2009-09-17. [dostęp 2023-02-25]. (ang.).
- ↑ a b c Roche 2022 ↓, s. 7.
- ↑ Szabaciuk 2017 ↓, s. 61.
- ↑ Bałdys i Piątek 2019 ↓, s. 190.
- ↑ MacLean 2010 ↓, s. 102.
- ↑ a b Bałdys i Piątek 2019 ↓, s. 191.
- ↑ Świat według Bundych - Odcinek 218. telemagazyn.pl. [dostęp 2023-02-25].
- ↑ Szabaciuk 2017 ↓, s. 60-61.
- ↑ a b Roche 2022 ↓, s. 3-4.
- ↑ Szabaciuk 2017 ↓, s. 58.
- ↑ a b c Daniel Cerone: Profile : ‘Al Bundy’ Gets Serious : Actor Ed O'Neill Sheds ‘Married’ Character for ABC Dramatic Movie. latimes.com, 1991-01-13. [dostęp 2023-02-25]. (ang.).
- ↑ Married... with Children S07E20. tvtime.com. [dostęp 2023-02-25].
- ↑ Roche 2022 ↓, s. 7-8.
- ↑ a b Szabaciuk 2017 ↓, s. 59.
- ↑ Szabaciuk 2017 ↓, s. 56.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Patrycja Bałdys, Katarzyna Piątek. Rola mediów w definiowaniu współczesnych wzorców ojcostwa. „Media i Społeczeństwo”. 10, 2019. Akademia Techniczno-Humanistyczna. ISSN 2083-5701. [zarchiwizowane z adresu].
- Richard MacLean. Can anyone be an environmental manager?. „Environmental Quality Management”. 20.2, 2010.
- David Roche. A Working-class Hero is Something to Be… Except in a Sitcom: Interrogating the Ideological Structures in the US-American Sitcom Married… with Children (Fox, 1986-1997). „TV/Series”, 2022. (ang.).
- Wojciech Szabaciuk. Zawartość polityczna i ideologiczna w serialu komediowym na przykładzie Świata według Bundych. „Media - Kultura - Komunikacja Społeczna”. 4 (13), 2017.