Aleksandr Wiktorienko

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Aleksandr Wiktorienko
Алекса́ндр Степа́нович Викторе́нко
Data i miejsce urodzenia

29 marca 1947
Olginka

Data śmierci

10 sierpnia 2023

Narodowość

rosyjska

Funkcja

kapitan statku

Łączny czas misji kosmicznych

489 dni, 1 godzina i 33 minuty

Stopień wojskowy

podpułkownik lotnictwa

Wyuczony zawód

pilot

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego
Order „Za zasługi dla Ojczyzny” III klasy Order Lenina Order Rewolucji Październikowej Order Przyjaźni NarodówKawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja)

Aleksandr Stiepanowicz Wiktorienko (ros. Алекса́ндр Степа́нович Викторе́нко, ur. 29 marca 1947 we wsi Olginka w obwodzie północnokazachstańskim, zm. 10 sierpnia 2023[1]) – radziecki i rosyjski lotnik i kosmonauta, Bohater Związku Radzieckiego (1987).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Do 1965 ukończył 10 klas szkoły średniej, od 1965 służył w Armii Radzieckiej, w 1969 ukończył z wyróżnieniem wyższą wojskową szkołę lotników w Orenburgu, był starszym lotnikiem. W maju 1978 został włączony do grupy kosmonautów i do lutego 1982 przechodził przygotowanie do lotu, od października 1978 do lipca 1979 był słuchaczem Centrum Doświadczalnego Techniki Lotniczej i Przygotowania Pilotów Doświadczalnych w Achtubinsku. 16 października 1979 podczas przygotowań w centrum badawczym kosmosu uległ wypadkowi (został porażony prądem), mimo to później wrócił do szkolenia, a 1982–1983 przechodził szkolenie w grupie międzynarodowych programów kosmicznych.

17 września 1985 podczas startu statku kosmicznego Sojuz T-14 był dublerem dowódcy statku; ponownie pełnił tę funkcję 13 marca 1986 podczas startu statku kosmicznego Sojuz T-15, a od 22 do 30 lipca 1987 wykonał swój pierwszy kosmiczny lot jako dowódca 1 ekspedycji na stację kosmiczną Mir. Startował wraz z Aleksandrem Aleksandrowem i Muhammadem Farisem, a wrócił na Ziemię wraz z Aleksandrem Ławiejkinem i Muhammadem Farisem. Lot trwał 7 dni, 23 godziny, 4 minuty i 55 sekund.
Od 6 września 1989 do 19 lutego 1990 wykonał swój drugi lot kosmiczny jako dowódca 5 ekspedycji na stację „Mir”, statkiem kosmicznym Sojuz TM-8 wraz z Aleksandrem Sieriebrowem. Podczas pobytu na stacji odbył pięć kosmicznych spacerów.
2 października 1991 podczas startu Sojuz TM-13 był dublerem dowódcy statku, a od 17 marca do 10 sierpnia 1992 odbył swój trzeci kosmiczny lot jako dowódca 11 ekspedycji na stację „Mir” statkiem kosmicznym Sojuz TM-14 wraz z Aleksandrem Kalerim i Klausem-Dietrichem Flade; podczas wyprawy odbył jeden kosmiczny spacer. Przebywał wówczas w kosmosie 145 dni, 14 godzin, 10 minut i 32 sekundy.
1 lipca 1994 podczas startu statku Sojuz TM-19 był dublerem dowódcy statku, a od 3 października 1994 do 22 marca 1995 wykonał swój czwarty lot kosmiczny jako dowódca 17 ekspedycji na stację "Mir" i statek kosmiczny Sojuz TM-20 wraz z Jeleną Kondakową i Ulfem Merboldem. Spędził wówczas w kosmosie 169 dni, 5 godzin, 21 minut i 35 sekund.

30 maja 1997 został przeniesiony do rezerwy w stopniu podpułkownika.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Oraz 8 medali.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]