Przejdź do zawartości

Aleksandra Marianna Wiesiołowska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Aleksandra Marianna Sobieska
Ilustracja
Herb
Janina
Rodzina

Sobiescy herbu Janina

Data śmierci

14 września 1645

Ojciec

Marek Sobieski

Matka

Jadwiga Snopkowska

Mąż

Krzysztof Wiesiołowski

Aleksandra Marianna z Sobieskich Wiesiołowska (zm. 14 września 1645[1]) – posiadaczka starostwa suraskiego w 1617 roku[2].

Córka polskiego magnata Marka Sobieskiego i Jadwigi Snopkowskiej.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wyszła za mąż za krajczego litewskiego oraz późniejszego marszałka wielkiego litewskiego Krzysztofa Wiesiołowskiego[3]. Małżeństwo Aleksandry i Krzysztofa było bezpotomne, jednak małżonkowie wychowywali siostrzenicę Aleksandry, Gryzeldę Wodyńską, późniejszą żonę marszałka wielkiego litewskiego Jana Stanisława Sapiehy[4]. W 1636[5] Aleksandra Wiesiołowska ufundowała wraz z mężem Kościół Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny i klasztor Brygidek w Grodnie, którego budowę zakończono w 1642[6]. Po śmierci męża w 1637, Aleksandra wstąpiła do założonego przez siebie klasztoru, gdzie pełniła funkcję przeoryszy[7].

W ufundowanym przez Aleksandrę Wiesiołowską klasztorze znajdował się jej portret, przedstawiający marszałkową w stroju zakonnym. Obecnie znajduje się on wraz z wizerunkami jej męża i siostrzenicy w Muzeum Sztuki w Mińsku[8].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. E. Kamieniecka, Z zagadnień sztuki Grodna połowy XVII wieku, Warszawa 1972, s. 106, przyp. 27.
  2. w tym roku uzyskała dożywocie na starostwo suraskie wraz ze stolnikiem litewskim Krzysztofem Wiesiołowskim, Krzysztof Chłapowski, Starostowie niegrodowi w Koronie 1565-1795 Materiały źródłowe, Warszawa, Bellerive-sur-Allier 2017, s. 311.
  3. L. Podhorodecki, Sobiescy herbu Janina, Warszawa 1981, s. 9.
  4. Uchodzi ona w niektórych herbarzach błędnie za córkę Wiesiołowskich, zob. E. Kamieniecka, Z zagadnień sztuki Grodna połowy XVII wieku, Warszawa 1972, s. 97.
  5. M. Borkowska OSB, Leksykon zakonnic polskich epoki przedrozbiorowej. Tom III. Polska Centralna i Południowa, Warszawa 2008, s. 30.
  6. E. Kamieniecka, Z zagadnień sztuki Grodna połowy XVII wieku, Warszawa 1972, s. 106.
  7. E. Kamieniecka, Z zagadnień sztuki Grodna połowy XVII wieku, Warszawa 1972, ss. 105–106.
  8. Szczegóły na temat portretów rodziny Wiesiołowskich podaje E. Kamieniecka, Z zagadnień sztuki Grodna połowy XVII wieku, Warszawa 1972, ss. 87–134.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Borkowska M. OSB, Leksykon zakonnic polskich epoki przedrozbiorowej. Tom III. Polska Centralna i Południowa, Wydawnictwo DiG, Warszawa 2008, ISBN 83-7181-398-8, s. 30.
  • Jaszczołt T., Ryżewski G., Krzysztof Wiesiołowski h. Ogończyk i jego testament, "Biuletyn Konserwatorski Województwa Podlaskiego", z. 11, 2013, s. 107-132, www.pbc.biaman.pl/dlibra/docmetadata?id=31190&from=publication
  • Kamieniecka E., Z zagadnień sztuki Grodna połowy XVII wieku, (w:) Lorentz S., Michałowski K., Rocznik Muzeum Narodowego w Warszawie, t. XVI, Warszawa 1972, ss. 87–134
  • Leszek Podhorodecki, Sobiescy herbu Janina, Warszawa: Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, 1981, s. 9, ISBN 83-205-3234-5, OCLC 830203288.