Aleksandria Eschate

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Aleksandria Eschate
Ilustracja
Aleksandria Eschate położona na północ od Baktrii u wejścia do Kotliny Fergańskiej
Państwo

 Tadżykistan

Położenie

Chodżent

Położenie na mapie Tadżykistanu
Mapa konturowa Tadżykistanu, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Aleksandria Eschate”
Ziemia40°15′00″N 69°38′00″E/40,250000 69,633333

Aleksandria Eschate (Aleksandria Kresowa, gr. Ἀλεξάνδρεια Εσχάτη, łac. Alexandria Ultima) – graniczna placówka założona przez Aleksandra Macedońskiego w sierpniu 329 r. p.n.e. w trakcie jego podbojów w Azji Środkowej. Położona na terenie Sogdiany, w północnej części obecnego terytorium Tadżykistanu i znana pod dzisiaj obowiązującą nazwą Chudżand. W latach 1936-1991 nosiła nazwę Leninabad.

Aleksander Wielki założył miasto w południowo-zachodniej części Kotliny Fergańskiej, na południowym brzegu brzegu rzeki Jaksartes (dzisiejsza Syr-daria). Otoczył je sześciokilometrowym murem z cegieł, który według starożytnych autorów[potrzebny przypis] ukończono w ciągu dwudziestu dni. Podobnie jak w innych zakładanych przez siebie miastach, także w Aleksandrii Kresowej macedoński zdobywca osiedlił grupę weteranów wojennych.

Hellenistyczne centrum w Azji Środkowej[edytuj | edytuj kod]

Moneta z podobizną króla Baktrii Eutydemosa (230-200 p.n.e.)

Aleksandria Kresowa znajdowała się w odległości ok. 300 km na północ od Aleksandrii Kaukaskiej w Baktrii. Mieszkańcy miasta byli w ustawicznym konflikcie z lokalną ludnością Sogdiany. Po roku 250 p.n.e. miasto związane było z hellenistycznym królestwem w Baktrii, szczególnie w okresie, gdy grecko-baktryjski król Eutydemos I wzmocnił swą władzę nad Sogdianą.

Kontakty z Chinami[edytuj | edytuj kod]

Aleksandria Eschate położona była w odległości 400 km na zachód od Kotliny Kaszgarskiej (region Sinciang w dzisiejszych Chinach), gdzie osiedleni byli Indoeuropejczycy. Istnieją liczne poszlaki wskazujące na to, iż ekspedycje greckie docierały aż do Kaszgaru.[potrzebny przypis] Według Strabona[potrzebny przypis] Grecy rozszerzyli swe terytoria aż do zachodnich Chin. Pierwsze kontakty świata zachodniego z Chinami sięgałyby więc 200 p.n.e.

Zakłada się, że potomkami Greków mogą być mieszkańcy Fergany, wspominani w chińskich dokumentach z okresu Dynastii Han (wyprawa Zhang Qiana około 130 p.n.e.)[potrzebny przypis]. Gdyby przypuszczenia te znalazły istotne potwierdzenie, byłyby to pierwsze kontakty pomiędzy cywilizacją chińską a zurbanizowanym światem indoeuropejskim, które doprowadziły do powstania jedwabnego szlaku w I wieku p.n.e.

Według Kurcjusza potomkowie żołnierzy Aleksandra Wielkiego podtrzymywali kulturę hellenistyczną jeszcze w 30 p.n.e.[potrzebny przypis]

W literaturze współczesnej[edytuj | edytuj kod]

W Aleksandrii Kresowej toczy się akcja dwóch powieści: Alexander at the World's End Toma Holta oraz Horses of Heaven Gilliana Bradshawa. Również niektóre wydarzenia opisane książce Stevena Pressfielda pt. "Kampania Afgańska" mają miejsce w Aleksandrii nad Jaksartesem.