Alfons Krause
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
chemik |
| doktor habilitowany nauk chemicznych | |
| Specjalność: chemia nieorganiczna | |
| Doktorat |
1919 |
| Habilitacja |
1928 – chemia nieorganiczna |
Alfons Leonard Krause (ur. 6 listopada 1895 w Strzelnie, zm. 11 lutego 1972 w Poznaniu[1][2]) – polski doktor habilitowany nauk chemicznych, specjalista w zakresie chemii nieorganicznej[1]. Profesor nadzwyczajny i wykładowca w Katedrze Chemii Nieorganicznej na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu[3], członek korespondent Polskiej Akademii Nauk od 1958 roku[4], a także Polskiej Akademii Umiejętności[1][3].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Uczył się i studiował w Berlinie[2][3]. W trakcie studiów wykładał w tamtejszej Szkole Realnej. Po obronie doktoratu w 1919 roku podjął pracę w zakładach przemysłu sodowego w Duisburgu (obecnie koncern chemiczny Henkel), następnie pracował w Zakładzie Mikrobiologii Lekarskiej Uniwersytetu Poznańskiego (ówcześnie Państwowy Instytut Higieniczny)[2]. W późniejszym czasie był związany zawodowo z Zakładem Technologii Rolnej i Zakładem Chemii Rolnej na UP. W 1924 ożenił się z Martą Pommer[5], z którą wspólnie zamieszkał w domu przy ulicy Rycerskiej 4 na Osiedlu Stary Grunwald[3]. Para doczekała się syna, Lucjana[5]. Cztery lata później habilitował się, w 1930 był już profesorem uczelnianym. W czasie II wojny światowej na Uniwersytecie Ziem Zachodnich prowadził tajne komplety[3].
Jedna z prac Alfonsa Krause, zatytułowana Aktywne związki żelazowe i miedziowe jako katalizatory nieorganiczne w reakcjach peroksydatywnego utleniania w świetle teoryji aktywowania tlenu i aktywowania wodoru została w 1978 roku przetłumaczona przez NASA i umieszczona w repozytorium zasobów sieciowych tej agencji[3].
Zmarł 11 lutego 1972 w Poznaniu[1][3].
Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]
Postać Alfonsa Krause a także dwunastu innych profesorów zostanie upamiętniona na tzw. „Elemencie pamięci“ – wyszlifowanym, podzielonym na cztery części kamieniu[6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Krause Alfons, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2020-10-07].
- ↑ a b c Kronika Uniwersytetu Poznańskiego za rok szkolny 1927/28 za Rektoratu Prof. Dr. Jana Grochmalickiego i otwarcie roku szkolnego 1928/29 przez nowego Rektora Prof. Dr. Edwarda Niezabitowskiego w dniu 14 października 1928 roku, Poznań 1928, s. 123. [online], Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa [dostęp 2020-10-07] (pol.).
- ↑ a b c d e f g Krystyna Mlicka, Profesor Alfons Krause – wybitny chemik, [w:] Mieszkańcy Starego Grunwaldu w latach 20. i 30. XX wieku, „Stary Grunwald – Biuletyn Informacyjny Rady Osiedla SG w Poznaniu”, 1 (5), Docplayer, czerwiec 2013, s. 1–2, ISSN 2084-509X, OCLC 864202605 [dostęp 2020-10-07].
- ↑ Adolf Krause, [w:] Członkowie Polskiej Akademii Nauk [online], PAN [dostęp 2020-10-07].
- ↑ a b Archiwum Państwowe w Poznaniu, Kartoteka ewidencji ludności (1870-1931), sygn. 14667: Krause (żonaci i wdowy), k. 17. [online] [dostęp 2020-10-07].
- ↑ Zdzisław Szkutnik, „Element pamięci“ na skwerze ul. Ostroroga/Zakręt dla grupy 13 Profesorów mieszkających niegdyś na Starym Grunwaldzie [online], Stowarzyszenie im. Jana Ostroroga [dostęp 2020-10-07] (pol.).