Alhaji Jeng

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Alhaji Jeng
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

13 grudnia 1981
Bandżul, Gambia

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Szwecja
Halowe mistrzostwa świata
srebro Moskwa 2006 skok o tyczce

Alhaji Jeng (ur. 13 grudnia 1981 w Bandżul) – szwedzki lekkoatleta pochodzenia gambijskiego, specjalizujący się w skoku o tyczce.

W 2000 zajął 8. miejsce na mistrzostwach świata juniorów w Santiago. Szósty zawodnik młodzieżowych mistrzostw Starego Kontynentu z 2001. W 2005 był ósmy na halowych mistrzostwach Europy. Rok później został halowym wicemistrzem świata. Dwa lata później, na imprezie tej samej rangi, zajął 7. miejsce. Na eliminacjach zakończył swój start podczas igrzysk olimpijskich w Pekinie.

Na początku 2009 zajął 5. miejsce na halowych mistrzostwach Europy w Turynie. W tym samym roku był dwunasty w finale mistrzostw świata w Berlinie. W 2011 nie awansował do finału podczas halowego czempionatu Europy w Paryżu i mistrzostw świata w Daegu. W 2012 nie zaliczył żadnej wysokości w eliminacjach podczas igrzysk olimpijskich w Londynie.

Na początku 2013 nie awansował do finału halowych mistrzostw Europy w Göteborgu. W sierpniu tego samego roku zajął 9. miejsce na mistrzostwach świata w Moskwie.

Wielokrotny złoty medalista mistrzostw Szwecji oraz reprezentant kraju w pucharze Europy, drużynowym czempionacie Europy oraz meczach międzypaństwowych.

Rekordy życiowe: stadion – 5,80 (24 czerwca 2006, Żukowskij); hala – 5,81 (18 lutego 2009, Sztokholm) były halowy rekord Szwecji. Jeng jest rekordzistą Gambii na otwartym stadionie (5,30) i w hali (5,02).

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Rok Impreza Miejsce Lokata Wynik (m)
2000 Mistrzostwa świata juniorów Chile Santiago 8. miejsce 5,00
2001 Młodzieżowe mistrzostwa Europy Holandia Amsterdam 6. miejsce 5,30
2005 Halowe mistrzostwa Europy Hiszpania Madryt 8. miejsce 5,50
2006 Halowe mistrzostwa świata Rosja Moskwa 2. miejsce 5,70
2006 I liga pucharu Europy Czechy Praga 1. miejsce 5,70
2006 Mistrzostwa Europy Szwecja Göteborg NH
2007 Mistrzostwa świata Japonia Osaka el. – 15. miejsce 5,55
2008 Halowe mistrzostwa świata Hiszpania Walencja 7. miejsce 5,70
2008 I liga pucharu Europy Turcja Stambuł 1. miejsce 5,62
2008 Igrzyska olimpijskie Pekin el. – 14. miejsce 5,55
2009 Halowe mistrzostwa Europy Włochy Turyn 5. miejsce 5,71
2009 Superliga drużynowych mistrzostw Europy Portugalia Leiria 8. miejsce 5,45
2009 Mistrzostwa świata Niemcy Berlin 12. miejsce 5,50
2011 Halowe mistrzostwa Europy Francja Paryż el. – 10. miejsce 5,55
2011 Superliga drużynowych mistrzostw Europy Szwecja Sztokholm 11. miejsce 5,20
2011 Mistrzostwa świata Korea Południowa Daegu el. – 17. miejsce 5,50
2012 Igrzyska olimpijskie Wielka Brytania Londyn el. – NH
2013 Halowe mistrzostwa Europy Szwecja Göteborg el. – 17. miejsce 5,40
2013 I liga drużynowych mistrzostw Europy Irlandia Dublin 2. miejsce 5,40
2013 Mistrzostwa świata Rosja Moskwa 9. miejsce 5,65

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]