Przejdź do zawartości

Alicja (hrabina Vexin)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Alicja Francuska
ilustracja herbu
hrabina Vexin
Jako żona

Wilhelma Talvasa

Dane biograficzne
Dynastia

Kapetyngowie

Data urodzenia

4 października 1160

Data śmierci

ok. 1220

Ojciec

Ludwik VII Młody

Matka

Konstancja Kastylijska

Mąż

Wilhelm Talvas

Dzieci

Jan II de Ponthieu,
Maria,
Izabela

Alicja Francuska, znana też jako Alys, Alaïs, Adélaïde, Adèle, Alais lub Alix (ur. 4 października 1160, zm. ok. 1220) – córka króla Francji Ludwika VII Młodego i jego drugiej żony Konstancji Kastylijskiej.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Alicja była młodszą siostrą przyrodnią Marii, hrabiny Szampanii i Alicji, hrabiny Blois (Alix, z którą często jest mylona) oraz rodzoną – Małgorzaty, królowej Węgier. Jej matka zmarła przy porodzie Alicji. Jej ojciec miał trzy żony, a z każdą potomstwo. Jego trzecią żoną była Adela z Szampanii, którą poślubił już pięć tygodni po śmierci drugiej żony. Adela urodziła młodszego przyrodniego brata Alicji – Filipa, przyszłego króla Francji, i jej młodszą przyrodnią siostrę – Agnieszkę, cesarzową bizantyjską.

W styczniu 1169 ojciec Alicji i król AngliiHenryk II Plantagenet, ustalili że Alicja poślubi syna Henryka – Ryszarda. Alicja została więc wysłana do Anglii, a jej przyszły teść przez wiele lat trzymał ją na swoim dworze. W 1177 stało się to przyczyną konfliktu między Francją a Anglią. Jeden z kardynałów, w imieniu papieża Aleksandra III groził, że nałoży interdykt na kontynentalne posiadłości Anglii, jeśli wreszcie Henryk II nie ożeni swojego syna z Alicją. Henryk uspokajał Ludwika, że Alicja jest dobrze traktowana, ale wciąż unikał tematu ślubu. Na dworze chodziły plotki, że Alicja została metresą Henryka II i miała z nim dziecko.

Henryk II zmarł 6 lipca 1189, a długoletni narzeczony Alicji, został królem jako Ryszard I. W marcu 1191, w Mesynie unieważnił zaręczyny twierdząc, że narzeczona urodziła dziecko jego ojcu. W 1195 Alicja została wysłana z powrotem do Francji. Jeszcze w 1192 jej brat, król Filip II August, zaofiarował jej rękę młodszemu bratu Ryszarda – Janowi bez Ziemi, ale małżeństwu stanowczo sprzeciwiła się królowa-matka – Eleonora Akwitańska. 20 sierpnia 1195 Alicja poślubiła Wilhelma Talvasa, hrabiego Ponthieu, miała z nim troje dzieci:

  • Jana II de Ponthieu (zmarłego w dzieciństwie),
  • Marię, hrabinę Ponthieu (ok. 1199-1250), żonę (1) Szymona de Dammartin, hrabiego Aumale, (2) Mateusza de Montmorency,
  • Izabelę, przełożoną zakonu w Épagne.

Data śmierci Alicji jest nieznana. Wiadomo, że żyła jeszcze 28 lipca 1218.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Douglas Boyd, Eleonora Akwitańska. Królowa Francji i Anglii, Maciej Nowak-Kreyer (tłum.), Warszawa: Amber, 2005, ISBN 83-241-2065-3, OCLC 69348864.