Amicus Plato, sed magis amica veritas
Amicus Plato, sed magis amica veritas, łacińska sentencja dosłownie znacząca "Platon przyjacielem, lecz większą przyjaciółką prawda". Najpopularniejsze warianty tłumaczenia to: "miłuję Platona, lecz milsza mi prawda" lub "Drogi mi Platon, ale jeszcze droższa prawda".
Autorstwo maksymy przypisuje się Arystotelesowi jako parafrazę zdania z jego Etyki nikomachejskiej (1096a15) :
Zdaje się chyba jednak, że może lepiej jest i że trzeba dla ocalenia prawdy poświęcić nawet to, co jest nam bardzo bliskie, zwłaszcza jeśli się jest filozofem. Bo gdy jedno i drugie jest drogie, obowiązek nakazuje wyżej cenić prawdę (aniżeli przyjaciół)[1].
Podobną myśl zawiera napisany wcześniej dialog Platona Fedon (91b/c) :
Tak zrobiwszy wstęp Simiaszu i Cebesie, przychodzę do mojego dowodzenia. Wy zaś jeżeli mi uwierzycie, mniéj myśląc o Sokratesie, a więcéj o prawdzie, gdy wam się zdawać będę mówić co prawdziwego, przyznajcie, a jeśli nie, całą mocą oprzyjcie się, abym w zapale siebie i was nie uwiódłszy i zostawiwszy jak pszczoła w ranie żądło, ztąd nie ustąpił. [2]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Arystoteles, Etyka nikomachejska s. 12 (tłum. Daniela Gromska), tekst gr.
- ↑ Tłum. Felicjan Kozłowski.