Anastazja Michajłowna de Torby
| Анастасия Михайловна де Торби Lady Zia Wernher | |
 mal. Philipp de László, ok. 1915 | |
| Hrabianka de Torby | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Ojciec | |
| Matka | |
| Mąż | |
| Dzieci |
George, Georgina, Myra Alice |
| Rodzeństwo | |
| Odznaczenia | |
| |
Anastazja Michajłowna de Torby, ros. Анастасия Михайловна де Торби, ang. Anastasia de Torby, styl. jako Lady Zia Wernher (ur. 9 września 1892 w Wiesbaden, zm. 7 grudnia 1977 w Luton) – rosyjska i brytyjska arystokratka, kolekcjonerka.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodziła się jako pierwsze z trojga dzieci Michała Michajłowicza Romanowa, wielkiego księcia Rosji i jego żony Zofii von Merenberg, hrabiny de Torby. Miała młodsze rodzeństwo: siostrę Nadieżdę (1896–1963) i brata Michaiła (1898–1959), hrabiego de Torby. Od 1899 rodzina zamieszkiwała w Wielkiej Brytanii[1], początkowo w Keele, następnie w Londynie (od 1909).
20 czerwca 1917 w kaplicy pałacu św. Jakuba w Londynie wyszła za mąż za Harolda Augustusa Wernhera (1893–1973), brytyjskiego oficera[2]. Para miała troje dzieci: syna George'a Michaela Alexandra (1918–1942) oraz córki Georginę (1919–2011) i Myrę Alice (ur. 1925)[3].
We wrześniu 1918 Jerzy V pozbawił ją tytułu hrabiowskiego i włączył do arystokracji brytyjskiej jako Lady Zia Wernher[4]. W czasie II wojny światowej kierowała założonym przez siebie szpitalem polowym w Luton[1]. Od 1955 wraz z mężem prowadziła wzorcową hodowlę koni wyścigowych oraz wspierała finansowo sport jeździecki. Była zapaloną kolekcjonerką biżuterii, dzieł sztuki i pamiątek historycznych. W 1961–1973 prowadziła wzmożoną akcję kolektorską, nabywając cenne eksponaty, np. biżuterię z warsztatu Petera Carla Fabergé'go i rękopisy Aleksandra Puszkina[1]. W 1975 utworzyła z własnych zbiorów Muzeum Rosyjskie w Luton. Zmarła w 1977; została pochowana na cmentarzu św. Trójcy w East Hyde[5].
Odznaczenia i upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]
Komandor Orderu Imperium Brytyjskiego (1956)[1].- imieniem Lady Zia Wernher nazwano jedną ze szkół podstawowych w Luton[6].
Genealogia[edytuj | edytuj kod]
| Prapradziadkowie | car Rosji
(1754-1801) ∞1776 (1759–1828) |
kr. Prus
(1770–1840) ∞ 1793 (1776-1810) |
w. ks. Badenii
(1728–1811) ∞ 1787 (1768–1820) |
kr. Szwecji
(1778–1837) ∞1797 (1781–1826) |
ks. Nassau-Weilburgu
(1768–1816) ∞1788 (1772–1827) |
Paweł Wirtemberski(1785–1852)
∞1805 (1787–1847) |
Sergiej Lwowicz Puszkin
(1767–1848) ∞ Nadieżda Osipwna Hannibal (1775–1836) |
Nikołaj Afanasiewicz Gonczarow(1787–1865)
∞1808 (1785–1848) |
| Pradziadkowie | car Rosji
(1796–1855) ∞1817 (1798–1860) |
w. ks. Badenii
(1790–1852) ∞ 1819 Zofia Wilhelmina von Holstein-Gottorp (1801-1865) |
ks. Nassau
(1792–1839) ∞1829 Paulina Fryderyka Wirtemberska (1810–1856) |
Aleksander Siergiejewicz Puszkin(1799–1837)
∞1831 Natalia Nikołajewna Ganczarowa (1812–1863) | ||||
| Dziadkowie | Michał Nikołajewicz Romanow (1832–1909)
∞1857 Olga Fiodorowna (1839–1891) |
Mikołaj Wilhelm z Nassau (1832–1905)
∞1868 Natalia Aleksandrowna Puszkina (1836–1913) | ||||||
| Rodzice | Michał Michajłowicz Romanow (1861–1929)
∞1891 Zofia von Merenburg (1868–1927) | |||||||
| Anastazja Michajłowca de Torby (1892–1977) | ||||||||
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Анастасия Михайловна де Торби [online], www.boldinomuzey.ru [dostęp 2022-01-11].
- ↑ Wedding of Countess Anastasia de Torby and Major-General Sir Harold Wernher | Great War Stories [online], www.worldwar1luton.com [dostęp 2022-01-11].
- ↑ Arnold McNaughton, The book of kings. A royal genealogy, London: Garnstone Press, 1973, ISBN 0-900391-19-7, OCLC 2155441 [dostęp 2022-01-11].
- ↑ Hugh Montgomery-Massingberd (red.), Burke's guide to the Royal Family., London 1973, s. 221, ISBN 0-220-66222-3, OCLC 984852 [dostęp 2022-01-11].
- ↑ Lady Anastasia “Zia” de Torby Wernher (1892-1977)... [online], www.findagrave.com [dostęp 2022-01-11] (ang.).
- ↑ Home | Lady Zia Wernher School [online], www.ladyziawernherschool.com [dostęp 2022-01-11].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Figes, Orlando: Taniec Nataszy : Z dziejów kultury rosyjskiej. Przekł. z ang. Jeżewski, Władysław. Warszawa: Wyd. „Magnum”, 2011. ISBN 978-83-89656.
- Romanow, Aleksander: Koniec dynastii : Księga wspomnień. Przekł. z ros. Tur, Krzysztof. Białystok: Wyd. „Łuk”, 1995. ISBN 83-85183-06-X.
- Skott, Staffan: Romanowowie wczoraj i dziś. Przekł. ze szw. Węgleńska, Anna. Warszawa: OW „Polczek”, 2004. ISBN 83-85272-27-5.