Anastoechus

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Anastoechus
Osten-Sacken, 1877
Ilustracja
Nieoznaczony gatunek z Kolorado
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

muchówki

Rodzina

bujankowate

Podrodzina

Bombyliinae

Plemię

Bombyliini

Rodzaj

Anastoechus

Typ nomenklatoryczny

Anastoechus barbatus Osten Sacken, 1877

Multimedia w Wikimedia Commons
Bujanka kędzierzawa

Anastoechus – rodzaj muchówek z rodziny bujankowatych i podrodziny Bombyliinae. Obejmuje około 90 opisanych gatunków. Występuje w krainach: etiopskiej, palearktycznej, nearktycznej i orientalnej.

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Muchówki o ciele długości od 6 do 17 mm, zwartej budowy, porośniętym długim owłosieniem[1].

Głowa jest duża, wypukła i silnie owłosiona, co wyróżnia ten rodzaj od pokrewnych Systoechus, Bombylisoma i Bombylius[2]. W widoku bocznym głowa jest półkulista, o umiarkowanie wystającej, zaokrąglonej, obficie owłosionej twarzy[1][2]. Potylica jest wydatna, gęsto porośnięta bardzo długimi, sterczącymi włoskami. Przyoczka leżą na dość niskim wzgórku przyoczkowym. Oczy złożone mają całobrzegie tylnych krawędzie. U samców rozstaw oczu złożonych równy jest mniej więcej szerokości wzgórka przyoczkowego, u samic jest zaś trzykrotnie większy. Czoło jest włochate, u samicy całkiem wypukłe. Czułki są wąsko rozstawione, o pierwszym członie od dwóch do sześciu razy dłuższym od małego członu drugiego, a członie trzecim bulwiastym lub wrzecionowatym. Aparat gębowy ma sterczący ku przodowi ryjek od dwóch do czterech razy dłuższy od głowy, zaopatrzony w nitkowate głaszczki[1].

Tułów jest gęsto porośnięty sterczącym owłosieniem. Łuseczka skrzydłowa i plumula mają długie, gęste, delikatne włoski. Skrzydło jest duże, przejrzyste lub brązowo przyciemnione w nasadowej połowie[1]. Komórki podstawowe radialna i medialna są takiej samej długości[2]. Komórka analna jest szeroko otwarta. Płatek skrzydłowy jest duży, a żyłka otokowa w pełni wykształcona. Odnóża są smukłe, o wszystkich goleniach porośniętych szczecinkami. Stopy wieńczą długie przylgi oraz cienkie pazurki[1].

Odwłok jest owalny, umiarkowanie wydłużony, wypukły, porośnięty bardzo długimi, sterczącymi, delikatnymi włoskami, a na tylnych krawędziach tergitów i stenitów ustawionymi w szereg, sterczącymi, tak długimi jak włoski lub dłuższymi szczecinkami. Genitalia samca mają dystistylusy o kształcie mniej lub bardziej liściowatym[1].

Ekologia i występowanie[edytuj | edytuj kod]

Owady ciepłolubne[2]. Larwy są parazytoidami prostoskrzydłych[1].

Rodzaj ten najliczniej reprezentowany jest w krainach etiopskiej i palearktycznej. Występuje także w nearktycznej Ameryce Północnej i w północnych skrajach krainy orientalnej. Z terenu Polski wykazano tylko jeden jego gatunek, bujankę kędzierzawą (A. nitidulus)[3].

Taksonomia[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj ten wprowadzony został w 1877 roku przez Carla Roberta Ostena-Sackena jako takson monotypowy, zawierający tylko opisany w tej samej publikacji gatunek typowy, A. barabatus[3].

Do rodzaju tego należy około 90 opisanych gatunków[4]:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e f g Frank M. Hull, Bee flies of the world: the genera of the family Bombyliidae, Washington: Smithsonian Institution Press, 1973, DOI: 10.5962/bhl.title.48406, ISBN 0-87474-131-9.
  2. ↑ a b c d Przemysław Trojan: Klucze do oznaczania owadów Polski cz. XXVIII Muchówki – Diptera, zeszyt 24 Bujanki – Bombyliidae. Warszawa: PWN, Polskie Towarzystwo Entomologiczne, 1967.
  3. ↑ a b N.L. Evenhuis, D.J. Greathead: World catalog of bee flies (Diptera: Bombyliidae). Revised September 2015. Bishop Museum, 2015. s. 1-206. [dostęp 2019-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  4. ↑ genus Anastoechus Osten-Sacken, 1877. [w:] BioLib.cz [on-line]. [dostęp 2023-02-12].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Anastoechus&oldid=69900567”