André François-Poncet
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
André François-Poncet (ur. 13 czerwca 1887, zm. 8 stycznia 1978) – francuski dyplomata.
W latach 1924-1931 był deputowanym do parlamentu z ramienia Partii Radykalnej, następnie sprawował urząd ambasadora w Berlinie (1931-1938) i we Włoszech (1938-1940). W październiku 1938 z polecenia kanclerza Adolfa Hitlera został odznaczony Krzyżem Wielkim Orderu Zasługi Orła Niemieckiego[1].
Internowany przez nazistów od 1943 do 1945, został po wojnie wysokim komisarzem Francji w Niemczech (1949-1953), ambasadorem w Republice Federalnej Niemiec (1953-1955) i przewodniczącym Międzynarodowej Rady Czerwonego Krzyża (1948-1965).
Jego synem był Jean François-Poncet, minister spraw zagranicznych Francji w latach 1978-1981.
Przypisy
- ↑ Odznaczenie ambasadora francuskiego w Berlinie. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 246 z 28 października.
Bibliografia[edytuj]
- Galeazzo Ciano, Pamiętniki 1939-1943, Wydawnictwo „Libra” oraz Wydawnictwo „Planeta”, Warszawa, 1991, tłum. Kazimierz Fudakowski,
Kontrola autorytatywna (osoba):
