Andriej Trofimuk

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Andriej Trofimuk
ilustracja
Państwo działania

ZSRR

Data i miejsce urodzenia

16 sierpnia 1911
Chwedkowicze

Data i miejsce śmierci

24 marca 1999
Nowosybirsk

doktor nauk
Specjalność: geologia
Alma Mater

Uniwersytet Kazański

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Pracy Socjalistycznej Nagroda Stalinowska Nagroda Stalinowska
Order „Za zasługi dla Ojczyzny” IV klasy Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Rewolucji Październikowej Order Czerwonego Sztandaru Pracy

Andriej Aleksiejewicz Trofimuk (ros. Андрей Алексеевич Трофимук, biał. Андрэй Аляксеевіч Трафімук, ur. 3 sierpnia?/16 sierpnia 1911 w Chwedkowiczach, w powiecie kobryńskim, w guberni grodzieńskiej, zm. 24 marca 1999 w Nowosybirsku) – radziecki geolog i mineralog, Bohater Pracy Socjalistycznej (1944).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1933 ukończył Kazański Uniwersytet Państwowy, po czym pracował w biurze geologicznym trustu Ludowego Komisariatu Przemysłu Ciężkiego ZSRR. W 1934 został starszym geologiem, a w 1937 kierownikiem naukowym laboratorium w Ufie, w 1938 obronił pracę kandydacką. W latach 1940–1942 był głównym geologiem trustu „Iszymbajnieft”, 1942–1950 głównym geologiem trustu „Basznieft”, a 1950–1953 głównym geologiem Gławniefterazwiedki Ministerstwa Przemysłu Naftowego ZSRR, następnie zastępcą dyrektora i 1955–1957 dyrektorem Wszechzwiązkowego Naftowo-Gazowego Instytutu Naukowo-Badawczego w Moskwie. Prowadził badania geologiczne, kierował wierceniami poszukiwawczymi, przyczyniając się m.in. do odkrycia dewońskich złóż ropy naftowej, a w latach 1953–1954 kierował wyprawą naukową do Chin. W 1957 został organizatorem i dyrektorem Instytutu Geologii i Geofizyki Syberyjskiego Oddziału Akademii Nauk ZSRR, którym kierował do 1988. W latach 1962–1973 był profesorem i kierownikiem katedry Wydziału Geologiczno-Geofizycznego Nowosybirskiego Uniwersytetu Państwowego, 1988–1999 doradcą Prezydium Akademii Nauk ZSRR/Rosyjskiej Akademii Nauk i honorowym dyrektorem Instytutu Geologii i Geofizyki Syberyjskiego Oddziału Akademii Nauk ZSRR/Zjednoczonego Instytutu Geologii, Geofizyki i Mineralogii Syberyjskiego Oddziału Rosyjskiej Akademii Nauk. Doprowadził do odkrycia wielu złóż gazu i ropy na Syberii. W 1953 został członkiem korespondentem, a w 1958 członkiem rzeczywistym Akademii Nauk ZSRR, w latach 1958–1961 był zastępcą, a 1961–1988 I zastępcą przewodniczącego Syberyjskiego Oddziału Akademii Nauk ZSRR. W 1949 otrzymał tytuł doktora, a w 1969 profesora. Opublikował prawie 500 prac naukowych.

Odznaczenia i nagrody[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Указ Президиума Верховного Совета СССР «О присвоении звания Героя Социалистического Труда работникам нефтяной промышленности» от 24 января 1944 года // Ведомости Верховного Совета Союза Советских Социалистических Республик : газета. — 1944. — 3 февраля (№ 6 (266)). — С. 1

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]