Andrzej Zahorski

Andrzej Zahorski

Andrzej Zahorski ok. 1978
Data i miejsce urodzenia	15 lipca 1923 Warszawa
Data i miejsce śmierci	15 grudnia 1992 Warszawa
Zawód, zajęcie	historyk, varsavianista

Andrzej Zahorski (ur. 15 lipca 1923 w Warszawie, zm. 15 grudnia 1992 tamże) – polski historyk, profesor Uniwersytetu Warszawskiego oraz Wojskowej Akademii Politycznej.

Życiorys

Ukończył IV Miejskie Gimnazjum Męskie im. gen. Jasińskiego przy ul. Skaryszewskiej 8. Studia na tajnym UW, magister - 1946, doktorat na UW 1951 od kierunkiem Janusza Wolińskiego, zastępca profesora - 1955, habilitacja na UW - 1958, profesor nadzwyczajny - 1966, profesor zwyczajny - 1974. Na UW wykłady zlecone jako docent UW od 1958. Zatrudniony w Instytucie Historycznym UW od 1961 jako docent w Katedrze Historii Powszechnej Nowożytnej i Najnowszej. Kierownik Katedry Historii Powszechnej Nowożytnej 1964–1969, kierownik Zakładu Historii Nowożytnej Powszechnej i Polski 1977–1980. Prodziekan Wydziału Historycznego UW 1962–1964.

Według materiałów zgromadzonych w archiwum Instytutu Pamięci Narodowej był w latach 1967-1982 kontaktem służbowym Służby Bezpieczeństwa o pseudonimie „Andrzej”.

Kustosz w Centralnej Bibliotece Wojskowej 1947–1951 i w Muzeum Wojska Polskiego 1951–1954. Pracownik Zarządu Historyczno-Wojskowego Sztabu Generalnego WP. Nauczyciel licealny 1946–1951. Pracownik IH PAN 1955–1961. Docent w WAP im. F. Dzierżyńskiego 1958–1961. Prezes Zarządu Głównego PTH 1982–1988.

W latach 1990–1992 był dyrektorem Wojskowego Instytutu Historycznego.

Był jednym z najważniejszych polskich historyków epoki napoleońskiej i historii Warszawy. W latach 1982–1988 prezes Polskiego Towarzystwa Historycznego. W 1989 otrzymał Nagrodę „Problemów” za całokształt działalności popularyzacyjnej w dziedzinie historii. Pochowany w Alei Zasłużonych na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera C31-tuje-12).

Ważniejsze prace

• 1959: Stanisław August polityk
• 1964: Paryż lat rewolucji i Napoleona
• 1970: Warszawa za Sasów i Stanisława Augusta
• 1972: Historia Warszawy (wraz z Marianem M. Drozdowskim, pod red. Stanisława Herbsta)
• 1974: Spór o Napoleona we Francji i w Polsce
• 1982: Napoleon (seria Biografie Sławnych Ludzi)
• 1988: Spór o Stanisława Augusta

Bibliografia

• Ł. Kądziela, Bibliografia publikacji prof. dra Andrzeja Zahorskiego 1948–1982 [w:] Polska – Francja XVIII–XIX wieku. Studia z dziejów kultury i polityki poświęcone Profesorowi Andrzejowi Zahorskiemu w sześćdziesiątą rocznicę urodzin, red. A. Mączak, Warszawa 1983, s. 5–24.
• U. Olech, Bibliografia wybranych prac prof. dr. hab. Andrzeja Zahorskiego 1948–1992, „Wojskowy Przegląd Historyczny”, 38, 1993, nr 1, s. 260–262.
• Ł. Kądziela, Andrzej Zahorski (15 VII 1923 – 15 XII 1992), "Kwartalnik Historyczny" 100, 1993, nr 2, s. 183–186.
• M. Senkowska-Gluck, Andrzej Zahorski (1923––1992), „Rocznik Warszawski”, 23, 1993, s. 317–319.
• J. Barański, Wspomnienie o profesorze Andrzeju Zahorskim (1923–1992), „Studia Mazowieckie”, 2, 1993, nr 1–2, s. 175–178.
• A. Więcek, Andrzej Zahorski – „Homo Varsoviensis”, "Kwartalnik Historyczny", 1976, nr 3, s. 97–100
• A. Janowski, O Andrzeju Zahorskim – koledze i przyjacielu, KW, 1994, nr 3, s. 5–9.
• S.F. Gajerski, Profesor Andrzej Zahorski (1923–1992), „Przemyskie Zapiski Historyczne”, 8–9, 1991–1992, s. 317–320.