Przejdź do zawartości

Anna Dembińska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Michalbyz (dyskusja | edycje) o 21:44, 6 gru 2014. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.

Anna Dembińska (ur. 24 lipca 1895 w Sokołowie koło Wrześni, zm. 19 czerwca 1954 w Poznaniu) – polska historyk XVI w., badacz dziejów wsi. Córka historyka Bronisława Dembińskiego. Studiowała historię na UW – doktorat pod kierunkiem Oskara Haleckiego. W latach 1922-1933 pracowała jako nauczycielka w Warszawie, Jarosławiu i Toruniu. Następnie jako archiwistka – od 1933 roku w Warszawie, a w latach 1945-1947 w Krakowie. Habilitację uzyskała w 1947 na Uniwersytecie Poznańskim, po czym pracowała jako kustosz wojewódzkiego archiwum Państwowego w Gdańsku. W swoich badaniach naukowych zajmowała się dziejami politycznym XVI wieku i historią kultury.

Wybrane publikacje

  • Polityczna walka o egzekucję królewszczyzn w latach 1558/64, Warszawa: Societas Scientiarum Varsaviensis 1934 (Odbitka: Sprawozdania z Posiedzeń Towarzystwa Naukowego Warszawskiego, wydz. 2, t. 27, 1934).
  • Wpływy kultury polskiej na Wołyń w XVI wieku, Poznań: Poznańskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk 1930 (Prace Komisji Historycznej Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, t. 7.)
  • Zygmunt I. Zarys dziejów wewnętrzno - politycznych w latach 1540-1548, Poznań: nakładem Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk 1948. Prace Komisji Historycznej / Poznańskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk, t. 14 z. 3.

Bibliografia

Linki zewnętrzne

  • Materiały dotyczące Anny Dembińskiej w Archiwum Polskiej Akademii Nauk w Warszawie Oddział w Poznaniu [1]