Przejdź do zawartości

Anna Szczepańska-Dudziak

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Anna Szczepańska-Dudziak
Państwo działania

 Polska

Doktor habilitowana nauk
humanistycznych
Specjalność:
historia najnowsza powszechna, historia stosunków międzynarodowych
Alma Mater

Uniwersytet Szczeciński

Doktorat

1998-07-09 9 lipca 1998(dts) – historia
US

Habilitacja

2012-09-15 15 września 2012(dts) – historia
US

Wykładowczyni
Jednostka

Wydział Humanistyczny; Instytut Historyczny US

Anna Szczepańska-Dudziak – polska historyczka, doktor habilitowana nauk humanistycznych, specjalistka w zakresie historii stosunków międzynarodowych, wykłada na Uniwersytecie Szczecińskim.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Anna Szczepańska-Dudziak ukończyła studia na Uniwersytecie Szczecińskim, gdzie od 1990 pracuje w Instytucie Historii i Stosunków Międzynarodowych. Doktoryzowała się w 1998 na podstawie pracy Czechosłowacja w polskiej polityce zagranicznej w latach 1918–1933 (promotor: Janusz Faryś). Habilitację uzyskała w 2012, przedstawiając dzieło Warszawa-Praga 1948–1968: Od nakazanej przyjaźni do kryzysu.

Jej zainteresowania badawcze koncentrują się na historii stosunków międzynarodowych oraz polskiej polityce zagranicznej i dyplomacji, szczególnie relacjom polsko-czeskim (czechosłowackim) oraz organizacji polskiej służby konsularnej. Zajmuje się także współczesną dyplomacją publiczną, ekonomiczną i kulturalną. Członkini Polskiego Towarzystwa Historycznego oraz Polsko-Czeskiego Towarzystwa Naukowego.

Monografie

[edytuj | edytuj kod]
  • Czechosłowacja w polskiej polityce zagranicznej w latach 1918–1933, Szczecin: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 2004.
  • Warszawa – Praga 1948–1968: od nakazanej przyjaźni do kryzysu, Szczecin: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 2011.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]