Anorgazmia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zaburzenia orgazmu
Klasyfikacje
ICD-10

F52.3
Anorgazmia psychogenna

DSM-IV

302.73
Zaburzenia orgazmu kobiet/mężczyzn

DiseasesDB

23879

Anorgazmiadysfunkcja seksualna definiowana jako zaburzenia w występowaniu orgazmu, którego w czasie stosunku nie udaje się osiągnąć w ogóle, pomimo występowania typowych objawów podniecenia seksualnego[1].

Zaburzenie dzieli się na anorgazmie pierwotną (u kobiety lub mężczyzny nigdy nie występował orgazm), wtórną (u kobiety lub mężczyzny w przeszłości występował orgazm) oraz sytuacyjną, pojawiającą się w określonych momentach[1].

Przyczyny[edytuj | edytuj kod]

Uznanie zahamowania orgazmu za zaburzenie jest w znacznej mierze związane z okolicznościami kulturowymi. Obecnie wzorce kulturowe narzucają kobietom wymóg przeżywania orgazmu pochwowego; gdy okoliczności uniemożliwiają jego występowanie, dochodzi do poczucia niepełnej sprawności, posądzenia o oziębłość itp., co wpływa znacząco na samoocenę. Brak orgazmu staje się wówczas głównym elementem zespołu zaburzeń i przyczyną leczenia.

W większości przypadków anorgazmia występuje u kobiet, u których może mieć podłoże nerwicowe, czy też prowadzić do zaburzeń nerwicowych. U mężczyzn anorgazmia występuje rzadko i może być powiązana z impotencją.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]