Anthracobia melaloma

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Anthracobia melaloma
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

workowce

Klasa

kustrzebniaki

Rząd

kustrzebkowce

Rodzina

Pyronemataceae

Rodzaj

Anthracobia

Gatunek

Anthracobia melaloma

Nazwa systematyczna
Anthracobia melaloma (Alb. & Schwein.) Arnould
Bull. Soc. bot. Fr. 9(2): 112 (1893)

Anthracobia melaloma (Alb. & Schwein.) Arnould – gatunek grzybów z rodziny Pyronemataceae[1].

Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Anthracobia, Pyronemataceae, Pezizales, Pezizomycetidae, Pezizomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy takson ten opisali w roku 1805 Johannes Baptista von Albertini i Lewis David von Schweinitz nadając mu nazwę Peziza melaloma. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1893 roku Léon Arnould[1].

Ma 14 synonimów. Niektóre z nich:

  • Lachnea melaloma (Alb. & Schwein.) Sacc. 1889
  • Patella melaloma (Alb. & Schwein.) Seaver 1928[2].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Owocniki typu apotecjum występujące pojedynczo lub w grupach. Początkowo mają typowy kształt miseczki, później rozpłaszczają się. Brzeg z ciemnobrązowymi, bardzo krótkimi włoskami (długość do 30 µm), grubość do 15 µm. Powierzchnia hymenialna żółto-pomarańczowo-różowa. Zarodniki eliptyczne z dwoma dużymi gutulami[3].

Podobna jest Anthracobia maurilabra. Odróżnia się ciemnobrązowymi, dłuższymi (120-130 µm) i cieńszymi (do 8 µm) włoskami o nieco rozszerzonym wierzchołku i spłaszczonej, nie maczugowatej podstawie[3].

Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]

Anthracobia melaloma występuje w Ameryce Północnej, Europie, Australii i na Nowej Zelandii[4]. W Polsce po raz pierwszy jej występowanie podał Bogumir Eichler w 1902 r., później gatunek notowany jeszcze wielokrotnie[5]. Aktualne stanowiska podaje internetowy atlas grzybów. znajduje się w nim na liście grzybów zagrożonych i wartych objęcia ochroną[6].

Grzyb saprotroficzny i wypaleniskowy występujący głównie na wypaleniskach[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2022-11-29] (ang.).
  2. Species Fungorum [online] [dostęp 2022-11-29] (ang.).
  3. a b Anthracobia macrocystis [online], fichias mycologicas [dostęp 2022-11-29] (hiszp.).
  4. Występowanie Anthracobia melaloma na świecie (mapa) [online], gbif.org [dostęp 2022-11-29].
  5. a b Maria Alicja Chmiel, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów workowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany PAN, 2006, ISBN 978-83-89648-46-4.
  6. Aktualne stanowiska Anthracobia melaloma w Polsce [online], Internetowy atlas grzybów [dostęp 2022-11-29].