Antoine Tisné
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
| Odznaczenia | |
| |
Antoine Tisné (ur. 29 listopada 1932 w Lourdes, zm. 21 lipca 1998 w Paryżu[1]) – francuski kompozytor.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Studiował w Konserwatorium Paryskim, gdzie do grona jego nauczycieli należeli Georges Hugon, Noël Gallon, Darius Milhaud i Jean Rivier[1][2]. W 1962 roku zdobył II Prix de Rome[1][2] oraz nagrodę im. Lili Boulanger[2]. Od 1967 do 1992 roku pracował jako inspektor do spraw muzyki we francuskim ministerstwie kultury[2]. Odbywał liczne podróże m.in. do Stanów Zjednoczonych, Hiszpanii i Grecji, odwiedził też Indie i Afrykę[1]. Uczył kompozycji i orkiestracji na Uniwersytecie Paryskim[2]. Od 1992 roku był inspektorem szkół muzycznych miasta Paryża[2].
Otrzymał m.in. nagrodę im. Siergieja Kusewickiego (1979), wielką nagrodę muzyczną miasta Paryża (1988) oraz Grand Prix de la SACEM (1988)[1][2]. Komandor Orderu Sztuki i Literatury (1994)[3].
Twórczość[edytuj | edytuj kod]
Był autorem bogatego dorobku kompozytorskiego, obejmującego przeszło 130 utworów[1]. W swojej twórczości posługiwał się różnymi współczesnymi technikami, traktując je jednak indywidualistycznie, poza normami i szkołami muzycznymi[1]. Wykorzystywał eklektycznie takie środki warsztatowe jak dodekafonia, aleatoryzm, klastery i ćwierćtony[1].
Wybrane kompozycje[edytuj | edytuj kod]
(na podstawie materiałów źródłowych[1][2])
Utwory orkiestrowe
- 4 koncerty fortepianowe (I 1959, II 1961, III 1962, IV 1993)
- 3 symfonie (I 1959, II 1963, III 1994)
- Chant d’amour et de mort (1962)
- A une ombre (1962)
- Mouvements symphoniques (1963)
- Koncert wiolonczelowy (1965)
- Koncert na flet i smyczki (1965)
- Étude d’après Goya (1966)
- Cosmogonies na 3 orkiestry (1967)
- Séquences pour un rituel na smyczki (1968)
- Koncert skrzypcowy (1969)
- Arches de lumière (1972)
- Ondes flamboyantes na smyczki (1973)
- Stratégies na 4 zespoły dęte blaszane (1973)
- Impacts na fale Martenota i 2 orkiestry smyczkowe (1973)
- Synergies na 2 zespoły smyczkowe i instrumenty dęte (1974)
- Chant pour une autre galaxie na organy, smyczki i kotły (1978)
- Dolmen II na zespół perkusyjny (1978)
- Reliefs irradiants de N.Y. (1979)
- Orbes de feu (1981)
- Temps spectral na fortepian, 2 zespoły dęte i perkusję (1982)
- Alcaphante na zespół fletów, róg, perkusję i smyczki (1983)
- Mouvement concertant na fortepian, instrumenty dęte blaszane i smyczki (1985)
- La Tour (1987)
- Hymne pour note tems na 15 saksofonów (1989)
- Les Voiles de la nuit (1991)
- De la nuit à l’aurore na obój i smyczki (1991)
- Célébration II na smyczki (1991)
Utwory kameralne
- 4 kwartety smyczkowe (I 1956, II 1979, III 1979, IV 1988)
- Sonata wiolonczelowa (1960)
- Kwintet dęty (1961)
- Sonata skrzypcowa (1963)
- Visions des temps immémoriaux na fale Martenota, fortepian i perkusję (1964)
- Sonata fletowa (1964)
- Sonata altówkowa (1966)
- Musique en trio na fortepian, skrzypce i wiolonczelę (1967)
- Strates colorées na obój, trąbkę, puzon i altówkę (1970)
- Profils d’ombres na skrzypce i fortepian (1972)
- Héraldiques na trąbkę i fortepian (1975)
- Les Muses inquiétantes na septet dęty i perkusję (1975)
- Isomoprhies na sekstet smyczkowy (1975)
- Musique en quatour na flet, klarnet, skrzypce i wiolonczelę (1976)
- Profils éclatés na organy i 5 instrumentów dętych blaszanych (1976)
- Reflets d’un sorge na flet, altówkę i harfę (1977)
- Cyclades na fale Martenota i fortepian (1978)
- Espaces irradiés na saksofon altowy i fortepian (1978)
- 3 Études na kwartet smyczkowy (1978)
- Iles des temps na sześć fal Martenota (1980)
- Épisodes new-yorkais na flet, klarnet, skrzypce, wiolonczelę, fortepian i recytatora ad libitum (1985)
- Sérénade de la nuit na flet, skrzypce i altówkę (1990)
- Les Voix de l’ombre na flet i trio smyczkowe (1991)
- 3 Études d’apres des toiles de Maurice Denis na flet i trio smyczkowe (1994)
Utwory fortepianowe
- Sonata (1964)
- Soleils noirs (1967)
- Solars Vortices (1970)
- Bocéphal na 2 fortepiany (1982)
Utwory organowe
- Luminiscences (1974)
- Alatamira (1975)
- Préludes (1989)
- Processional (1993)
Utwory wokalne i wokalno-instrumentalne
- Cantique du printemps na sopran, tenora i orkiestrę (1960)
- Chants d’espace I–II na chór dziecięcy (1974)
- Célébration I na 3 chóry i orkiestry (1975)
- Regas na recytatora i trzy fale Martenota (1978)
- Passage na sopran i smyczki (1985)
- L’Heure des hommes na sopran, chór męski i orkiestrę (1985)
- Le Fond du temps na 12 głosów (1986)
- Le Chant des yeux na sopran, chór i orkiestrę (1986)
- Antienne pour l’au-delà na baryton i smyczki (1987)
- Psaume 138 na zespół wokalny, chór i orkiestrę (1990)
- Psaume 57 na zespół wokalny, chór i orkiestrę (1990)
- Dans la lumière d’Orcival na chór (1992)
- Invocation na baryton i orkiestrę (1993)
Utwory sceniczne
- teatr muzyczny La Ramasseuse de sarments (1980)
- balet Point fixe (1982)
- muzyczny teatr dla dzieci Les Enfants du Ciel (1984)
- balet Instant (1985)
- opera dziecięca Le Chemin des bulles (1988)
- opera Pour l’amour d’Alban (1992)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 11. Część biograficzna t–v. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2009, s. 111. ISBN 978-83-224-0905-3.
- ↑ a b c d e f g h Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 6 Stre–Zyli. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3648–3649. ISBN 0-02-865571-0.
- ↑ Archives des nominations et promotions dans l'ordre des Arts et des Lettres, s. 95 (fr.)