Antoni Reński
Wygląd
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Narodowość | |
Język | |
Alma Mater | |
Dziedzina sztuki |
prozaika |
Epoka |
współczesność |
Antoni Reński (ur. 13 czerwca 1924 w Warszawie, zm. 18 marca 2003 w Warszawie[1]) – polski prozaik.
Ukończył WSE w Krakowie. W okresie okupacji działał w Szarych Szeregach. Od 1944 roku był więziony w Pawiaku. W latach 1944–1945 był więziony w KL Gross Rosen. Debiutował jako prozaik w 1949 roku na łamach Polskiego Radia.
Nagrody
[edytuj | edytuj kod]- 1979 - nagroda III stopnia za tom wspomnień Tramwaj z Alei Szucha
- 1983 nagroda II stopnia Ministra Obrony Narodowej za powieść Czytanie z dłoni
Twórczość
[edytuj | edytuj kod]- Tramwaj z Alei Szucha
- Czytanie z dłoni
- Wyrzeźbione w pamięci
- Wyjść z labiryntu
- Chanukowe świece
- Dossier Hitlera
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Lesław Bartelski M.: Polscy pisarze współcześni, 1939-1991: Leksykon. Wydawn. Nauk. PWN. ISBN 83-01-11593-9.