Antonio Wiatrak
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Konsul Generalny Gwatemali w Gdańsku | |
Okres | |
Poprzednik |
Adolf Weber |
Konsul Hondurasu w Gdańsku | |
Okres | |
Konsul Nikaragui w Gdańsku | |
Okres |
Antonio Wiatrak (ur. 1868 w Kępnie, zm. 1959 w Sopocie) – gdański kupiec, urzędnik konsularny Gwatemali, Hondurasu i Nikaragui.
Syn Tomasza Wiatraka i Marianny Poszwińskiej. Po ukończeniu gimnazjum zajął się kupiectwem. Przez Hamburg, Nowy Jork i Panamę wyjechał w 1892 do Gwatemali, gdzie otworzył kantor bankowy, w 1896 założył plantację kawy i podjął się jej eksportu. W 1902 przybył do Berlina, gdzie pod szyldem „Gwatemala – Dom Importowy Kawy i Herbaty” zajął się importem kawy, założył palarnię, oraz pełnił funkcję konsula generalnego Gwatemali, konsula Nikaragui i Kostaryki. W 1918 przeniósł swoją działalność do Gdańska, gdzie kontynuował dotychczasową działalność przy Hundegasse 65 (obecnie ul. Ogarna), oraz pełnił urząd konsula Gwatemali (1923–1938)[1][2], Hondurasu[2] (1927–1939) oraz Nikaragui[2] (1925[3]–1939) w Gdańsku. Wybrano go tamże dziekanem korpusu konsularnego. Był zaprzysiężonym rzeczoznawcą Izby Kupieckiej w Gdańsku[4]. Został pochowany na cmentarzu katolickim w Sopocie[5] (kwatera H2-A-1)[6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Roczniki Adreßbuch für Danzig und Vororte, Kafemann Verlag Danzig.
- ↑ a b c [1] Sopocianie. Relacje. Antonio Wiatrak dostęp: 2020-12-09
- ↑ Danziger Jahrbuch : unter Benutzung amtlichen Materials von F. A. Lubianski, Danzig 1930
- ↑ Bundesarchiv, R 70-Polen/223, Der Polizei-Präsident an den Herrn Reichsstatthalter des Reichsgaues Danzig-Westpreussen durch den Herrn Regierungspräsidenten des Reg.Bez.Dzg, s.a., k. 92.
- ↑ Relacja Elżbiety Wiatrak
- ↑ śp. Antonio Wiatrak