Antonio Wiatrak

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Antonio Wiatrak
Data i miejsce urodzenia

1868
Kępno

Data i miejsce śmierci

1959
Sopot

Konsul Generalny Gwatemali w Gdańsku
Okres

od 1923
do 1938

Poprzednik

Adolf Weber

Konsul Hondurasu w Gdańsku
Okres

od 1927
do 1939

Konsul Nikaragui w Gdańsku
Okres

od 1925
do 1939

Antonio Wiatrak (ur. 1868 w Kępnie, zm. 1959 w Sopocie) – gdański kupiec, urzędnik konsularny Gwatemali, Hondurasu i Nikaragui.

Syn Tomasza Wiatraka i Marianny Poszwińskiej. Po ukończeniu gimnazjum zajął się kupiectwem. Przez Hamburg, Nowy Jork i Panamę wyjechał w 1892 do Gwatemali, gdzie otworzył kantor bankowy, w 1896 założył plantację kawy i podjął się jej eksportu. W 1902 przybył do Berlina, gdzie pod szyldem „Gwatemala – Dom Importowy Kawy i Herbaty” zajął się importem kawy, założył palarnię, oraz pełnił funkcję konsula generalnego Gwatemali, konsula Nikaragui i Kostaryki. W 1918 przeniósł swoją działalność do Gdańska, gdzie kontynuował dotychczasową działalność przy Hundegasse 65 (obecnie ul. Ogarna), oraz pełnił urząd konsula Gwatemali (1923–1938)[1][2], Hondurasu[2] (1927–1939) oraz Nikaragui[2] (1925[3]–1939) w Gdańsku. Wybrano go tamże dziekanem korpusu konsularnego. Był zaprzysiężonym rzeczoznawcą Izby Kupieckiej w Gdańsku[4]. Został pochowany na cmentarzu katolickim w Sopocie[5] (kwatera H2-A-1)[6].

Grób Aleksandra i Antonia Wiatraków na cmentarzu katolickim w Sopocie

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Roczniki Adreßbuch für Danzig und Vororte, Kafemann Verlag Danzig.
  2. a b c [1] Sopocianie. Relacje. Antonio Wiatrak dostęp: 2020-12-09
  3. Danziger Jahrbuch : unter Benutzung amtlichen Materials von F. A. Lubianski, Danzig 1930
  4. Bundesarchiv, R 70-Polen/223, Der Polizei-Präsident an den Herrn Reichsstatthalter des Reichsgaues Danzig-Westpreussen durch den Herrn Regierungspräsidenten des Reg.Bez.Dzg, s.a., k. 92.
  5. Relacja Elżbiety Wiatrak
  6. śp. Antonio Wiatrak

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]