Antym z Nikomedii
| ||
| biskup męczennik | ||
 Ikona przedstawiająca wizerunek św. Antyma | ||
| Data urodzenia | w III w. | |
| Data śmierci | 3 czerwca 302 | |
| Czczony przez | Kościół katolicki | |
| Wspomnienie | 24 kwietnia | |
Antym z Nikomedii (III/IV wiek) – biskup, męczennik chrześcijański i święty Kościoła katolickiego.
Prowadził działalność apostolską będąc biskupem Nikomedii. W okresie prześladowań w czasach panowania Dioklecjana wobec prześladowców stając w obronie współwyznawców ugościł mających go pojmać żołnierzy. Jego postawa sprawiła iż chcieli oni wycofać się z powierzonego zadania, a dla wiernych stał się przykładem wiary. Stawił się następnie przed trybunałem, który skazał go na śmierć. Został ścięty 3 czerwca 302 roku[a].
Przypisywane jest mu autorstwo zachowanych we fragmentach pism.
O prześladowaniach Dioklecjana pisał w „Historii” Euzebiusz z Cezarei przypisując duchowe przywództwo grupie męczenników, którą określił:
Liczną do niego przyłączono rzeszę męczenników[b].
Męczennicy ci obwiniani za wzniecenie pożaru w miejscowym pałacu zginęli spaleni żywcem i utopieni[1].
Wspomnienie liturgiczne obchodzono w różnych terminach: w IV wieku według Syryjskiego Martyrologium 24 kwietnia, 27 kwietnia według Martyrologium Hieronymianum (V wiek)[1], natomiast w grupie „Dziesięciu Tysięcy Męczenników” 12 lutego lub 18 marca.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Agostino Amore: Sant' Antimo di Nicomedia (wł.). [dostęp 2010-09-3].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 1: A-C. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 1997, s. 236/237. ISBN 83-7097-271-3.
- Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 2: D-G. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 1997, s. 92. ISBN 83-7097-374-4.