Przejdź do zawartości

Arch Enemy

Przejrzana
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Arch Enemy
Ilustracja
Arch Enemy, 2016
Rok założenia

1996

Pochodzenie

 Szwecja (Halmstad)

Gatunek

melodic death metal[1][2]

Wydawnictwo

Century Media Records

Powiązania

Spiritual Beggars, Carcass, Candlemass, Witchery, Mercyful Fate, Sinergy, In Flames, Opeth, Darkane, The Agonist, Nevermore, Arsis

Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Arch Enemy – szwedzki zespół muzyczny wykonujący melodic death metal, założony w 1996 roku przez Michaela i Christophera Amottów i Johana „Liiva” Axelssona[1].

Po wydanym w 2001 roku albumie Wages of Sin nastąpił stopniowy wzrost popularności zespołu. Kolejne wydawnictwa grupy cieszyły się uznaniem fanów, jak i krytyków muzycznych. Wydany w 2007 roku album Rise of the Tyrant zadebiutował na 84 miejscu listy sprzedaży Billboard 200 w Stanach Zjednoczonych[3].

Od 2014 roku zespół tworzą wokalistka Alissa White-Gluz, gitarzyści Michael Amott i Jeff Loomis, basista Sharlee D’Angelo oraz perkusista Daniel Erlandsson.

Historia

[edytuj | edytuj kod]
Michael Amott, 2015

Zespół powstał w 1996 roku w Halmstad z inicjatywy Michaela i Christophera Amottów i Johana „Liiva” Axelssona[4]. Muzycy zaprosili do współpracy sesyjnego perkusistę Daniela Erlandssona. Debiutancki album pt. Black Earth ukazał się tego samego roku nakładem wytwórni muzycznej Wrong Again Records[5]. W 1997 roku z zespołu odszedł perkusista Daniel Erlandsson, zastąpił go Peter Wildoer. Do zespołu dołączył również basista Martin Bengtsson.

18 maja 1998 roku ukazał się drugi album grupy pt. Stigmata[6]. Wkrótce potem zespół opuścili perkusista Peter Wildoer i basista Martin Bengtsson. Muzyków zastąpili znany pod pseuodnimem basista Sharlee D’Angelo i perkusista Daniel Erlandsson. 21 maja 1999 roku ukazał się trzeci album grupy pt. Burning Bridges[7]. Album był promowany teledyskiem do utworu pt. „The Immortal” w reżyserii Dicka Bewarpa. Podczas koncertów D’Angelo był dwukrotnie zastępowany przez Dicka Lövgrena, a następnie Rogera Nilssona.

5 grudnia 2000 roku ukazał się pierwszy album koncertowy pt. Burning Japan Live 1999[8]. Tego samego roku z zespołu odszedł wokalista Johan „Liiva” Axelsson[9]. Zastąpiła go niemiecka wokalistka Angela Gossow[10]. 2 kwietnia 2001 roku ukazał się zrealizowany w studiu Fredman czwarty album grupy pt. Wages of Sin[11][12]. Wydawnictwo było promowane podczas koncertów w Stanach Zjednoczonych[13].

W 2002 roku ukazał się pierwszy minialbum pt. Burning Angel[14]. 25 sierpnia 2003 roku ukazał się piąty album grupy pt. Anthems of Rebellion powstały we współpracy z producentem Adny Sneapem[15][16][17]. Wydawnictwo ukazało się również w limitowanej wersji dwupłytowej zawierającej nagrania zarejestrowane podczas koncertów[18]. 15 listopada 2004 roku ukazał się drugi minialbum pt. Dead Eyes See No Future[19]. 22 sierpnia 2005 roku ukazał się szósty album grupy pt. Doomsday Machine[20]. Wydawnictwo zostało nagrane w studiu Slaughterhause we współpracy z producentem muzycznym Rickardem Bengtssonem[21]. Natomiast miksowanie nagrań odbyło się w miejscowości Derbyshire, we współpracy z Andym Sneapem[21]. Album był promowany teledyskami do utworów „Nemesis” w reżyserii George’a Bravo i „My Apocalypse” w reżyserii Rogera Johanssona. W lipcu tego samego roku z zespołu odszedł Christopher Amott. Tymczasowo zastąpił go Gus G., a następnie Fredrik Åkesson.

Alissa White-Gluz, 2016

8 sierpnia 2006 roku ukazało się pierwsze wydawnictwo DVD pt. Live Apocalypse[22][23][24]. Wydawnictwo zawiera m.in. zarejestrowany w grudniu 2004 roku w londyńskim The Forum koncert, teledyski oraz wywiady z muzykami zespołu[23]. 31 sierpnia 2007 roku ukazał się trzeci minialbum pt. Revolution Begins[25][26]. 24 września tego samego roku ukazał się siódmy album grupy pt. Rise of the Tyrant[27]. Album został nagrany w studiu nagraniowym Fredman i wyprodukowany przez Fredrika Nordströma[28]. Wkrótce potem do zespołu powrócił Christopher Amott. Album był promowany teledyskami do utworów „I Will Live Again” i „Revolution Begins” w reżyserii Patrica Ullaeusa[29][30]. Grupa odbyła również trasę koncertową w Stanach zjednoczonych wraz z Machine Head, Throwdown i Sanctity[31]. Angela Gossow o albumie:

Na ostatnim albumie eksperymentowałam trochę z podwajaniem linii wokalnych, co teraz uważam za zabieg, który w jakimś stopniu pozbawia wokal charakteru i agresji. Dlatego tym razem jest klasycznie - jedna ścieżka wokalu, żadnych wypełnień, zero dodatkowych efektów[32].

12 listopada ukazał się drugi album koncertowy Tyrants of the Rising Sun[33]. 24 listopada tego samego roku ukazało się drugi album DVD pt. Tyrants of the Rising Sun[34][35]. Wydawnictwo zawiera zapis koncertu zarejestrowanego w 2008 roku w Tokio[36]. Koncert został wyreżyserowany przez Paula Smitha[36]. Natomiast miksowanie wykonał producent muzyczny Andy Sneap[36]. Okładkę przygotował Niklas Sundin z Cabin Fever Media, gitarzysta szwedzkiej grupy Dark Tranquillity[36]. W 2009 roku ukazała się kompilacja pt. The Root of All Evil na której znalazły się ponownie zarejestrowane utwory z trzech pierwszych albumów grupy, na których zaśpiewał Johan „Liiva” Axelsson[37].

2 marca 2009 roku nakładem wieloletniego wydawcy grupy Century Media Records ukazała się kompilacja nagrań grupy pt. Manifesto of Arch Enemy[38][39]. 30 maja 2011 roku została wydana kolejny album studyjny formacji zatytułowany Khaos Legions[40]. Nagrania zadebiutowały na 78. miejscu listy Billboard 200 w USA sprzedając się w nakładzie 6000 egzemplarzy w przeciągu tygodnia od dnia premiery[41]. W ramach promocji do utworu „Yesterday Is Dead And Gone” został zrealizowany teledysk, który wyreżyserował Patric Ullaeus[42].

W 2014 roku z zespołu odeszła Angela Gossow, która przez 13 lat pełniła obowiązki wokalistki grupy. Powodami tej decyzji były kwestie osobiste, które ostatecznie zaważyły na postanowieniu o rozstaniu się z zespołem[43]. Nową wokalistką Arch Enemy została Alissa White-Gluz, którą wybrano w porozumieniu oraz według sugestii Angeli Gossow. W tym samym roku grupa nagrała dziesiąty album pt. War Eternal. Wydaniu oraz promocji albumu towarzyszyły liczne trasy koncertowe, które zespół odbył na przestrzeni kilku lat. Do utworów „War Eternal”, „You Will Know My Name”, „No More Regrets” oraz „Stolen Life” zrealizowano teledyski.

Muzycy

[edytuj | edytuj kod]
Obecny skład zespołu
Byli członkowie zespołu
  • Johan „Liiva” Axelsson – śpiew (1996–2000)
  • Martin Bengtsson – gitara basowa (1997–1998)
  • Peter Wildoer – perkusja (1997–1998)
  • Fredrik Åkesson – gitara elektryczna (2005–2007)
  • Christopher Amott – gitara elektryczna (1996–2005, 2007–2012)
  • Angela Gossow – śpiew (2000–2014)
  • Nick Cordle – gitara elektryczna (2012–2014)
Muzycy koncertowi
  • Dick Lövgren – gitara basowa (1999)
  • Roger Nilsson – gitara basowa (1999–2000)
  • Gus G. – gitara (2005)
Oś czasu

Dyskografia

[edytuj | edytuj kod]
Sharlee D’Angelo, 2016
Jeff Loomis, 2016
Angela Gossow, 2009
Christopher Amott, 2008
Albumy studyjne
Rok Tytuł Pozycja na liście
DEU
[44] 		FIN
[45] 		SWE
[46] 		FRA
[47] 		AUT
[48] 		CHE
[49] 		NLD
[50] 		USA
[51] 		GBR
[52] 		JPN
[53]
1996 Black Earth
  • Data: 12 grudnia 1996
  • Wydawca: Century Media Records
 – – – – – – – – – –
1998 Stigmata
  • Data: 18 maja 1998
  • Wydawca: Century Media Records
 – – – – – – – – – 94
1999 Burning Bridges
  • Data: 21 maja 1999
  • Wydawca: Century Media Records
 – – – – – – – – – 22
2001 Wages of Sin
  • Data: 2 kwietnia 2001
  • Wydawca: Century Media Records
 – – – – – – – – – 25
2003 Anthems of Rebellion
  • Data: 25 sierpnia 2003
  • Wydawca: Century Media Records
 69 – 60 83 – – 97 – – 22
2005 Doomsday Machine
  • Data: 26 lipca 2005
  • Wydawca: Century Media Records
 34 – 23 – 74 – – 87 – 28
2007 Rise of the Tyrant
  • Data: 24 września 2007
  • Wydawca: Century Media Records
 28 18 20 72 50 65 83 84 – 14
2011 Khaos Legions
  • Data: 30 maja 2011
  • Wydawca: Century Media Records
 15 9 25 77 37 41 75 78 105 11
2014 War Eternal
  • Data: 4 czerwca 2014[54]
  • Wydawca: Century Media Records
 9 5 40 56 13 16 36 44 85 17
2017 Will to Power(inne języki)
  • Data: 8 września 2017
  • Wydawca: Century Media Records
 3 2 11 22 6 5 11 90 37 15
2022 Deceivers
  • Data: 28 lipca 2022
  • Wydawca: Century Media Records
 2 1 9 14 2 1 5 – 80 17
„–” pozycja nie była notowana.
Albumy koncertowe
Rok Tytuł Pozycja na liście
JPN
[53]
2000 Burning Japan Live 1999
  • Data: 5 grudnia 2000
  • Wydawca: Century Media Records
 94
2008 Tyrants of the Rising Sun
  • Data: 24 listopada 2008
  • Wydawca: Century Media Records
 –
2012 Astro Khaos 2012 – Official Live Bootleg
  • Data: 26 grudnia 2012
  • Wydawca: Trooper
 108
„–” pozycja nie była notowana.
Minialbumy
Rok Tytuł Pozycja na liście
JPN
[53]
2002 Burning Angel
  • Data: 6 marca 2002
  • Wydawca: Century Media Records
 –
2004 Dead Eyes See No Future
  • Data: 15 listopada 2004
  • Wydawca: Century Media Records
 97
2007 Revolution Begins
  • Data: 31 sierpnia 2007
  • Wydawca: Century Media Records
 –
„–” pozycja nie była notowana.
Kompilacje
Rok Tytuł Pozycja na liście
DEU
[44] 		FRA
[47] 		JPN
[53]
2009 Manifesto of Arch Enemy
  • Data: 27 lutego 2009
  • Wydawca: Century Media Records
 – – –
2009 The Root of All Evil
  • Data: 25 września 2009
  • Wydawca: Century Media Records
 84 133 21
2011 Dawn of Khaos
  • Data: 13 kwietnia 2011
  • Wydawca: Century Media Records
 – – –
„–” pozycja nie była notowana.

Wideografia

[edytuj | edytuj kod]
Nick Cordle podczas koncertu 17 października 2012
Rok Tytuł Pozycja na liście
JPN
[55] 		SWE
[56]
2006 Live Apocalypse (DVD)
  • Data: 24 lipca 2006
  • Wydawca: Century Media Records
 61 2
2008 Tyrants of the Rising Sun (DVD)
  • Data: 24 listopada 2008
  • Wydawca: Century Media Records
 37 8

Teledyski

[edytuj | edytuj kod]
Daniel Erlandsson podczas koncertu w kwietniu 2008
Tytuł Rok Reżyseria Album Źródło
„Bury Me An Angel” 1996 – Black Earth [57]
„The Immortal” 1999 Dick Bewarp Burning Bridges [58]
„Ravenous” 2002 Huge Films Wages of Sin [57]
„We Will Rise” 2003 George Bravo Anthems of Rebellion [59]
„Dead Eyes See No Future” Michael Amott [57]
„Nemesis” 2005 George Bravo Doomsday Machine
„My Apocalypse” Roger Johansson
„I Will Live Again” 2007 Patric Ullaeus Rise of the Tyrant
„Revolution Begins”
„Yesterday Is Dead And Gone” 2011 Khaos Legions
„Bloodstained Cross” Clem Bennett
„Under Black Flags We March” 2012 Patric Ullaeus [60]
„Cruelty Without Beauty” – [61]
„War Eternal” 2014 Patric Ullaeus War Eternal [57]
„You Will Know My Name” [62]
„No More Regrets” [63]
„Stolen Life” Version 2015 2015 Carlos Toro V. [64]
„Stolen Life” Version 2016 2017 [57]
„Time Is Black” –
„The World Is Yours” Patric Ullaeus Will To Power
„The Eagle Flies Alone”
„The Race”

Nagrody i wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]
Rok Kategoria Tytułem Nagroda Nota Źródło
1999 Årets hårdrock Stigmata Grammis Nominacja [65]
2008 Rise of the Tyrant Nominacja [66]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b Arch Enemy. www.metal-archives.com. [dostęp 2009-07-06]. (ang.).
  2. ↑ Albert Mudrian: Wybierając śmierć – Niewiarygodna historia death metalu i grindcore’a. Polska: KAGRA. ISBN 978-83-87598-44-0.
  3. ↑ Rise of the Tyrant – Peak Position: The Billboard 200 #84 on October 13, 2007. www.billboard.com. [dostęp 2009-07-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-10-11)]. (ang.).
  4. ↑ Artist Biography. www.billboard.com. [dostęp 2009-07-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-10-11)]. (ang.).
  5. ↑ Arch Enemy – Black Earth. www.metal-archives.com. [dostęp 2009-07-06]. (ang.).
  6. ↑ Arch Enemy – Stigmata. www.metal-archives.com. [dostęp 2009-07-06]. (ang.).
  7. ↑ Arch Enemy – Burning Bridges. www.metal-archives.com. [dostęp 2009-07-06]. (ang.).
  8. ↑ Arch Enemy – Burning Japan Live 1999. www.metal-archives.com. [dostęp 2009-07-06]. (ang.).
  9. ↑ Wokalista opuszcza Arch Enemy. muzyka.interia.pl. [dostęp 2009-07-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-10)]. (pol.).
  10. ↑ Kobieta w Arch Enemy. muzyka.interia.pl. [dostęp 2009-07-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-07-14)]. (pol.).
  11. ↑ Arch Enemy w studiu. muzyka.interia.pl. [dostęp 2009-07-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-10)]. (pol.).
  12. ↑ Arch Enemy – Wages of Sin. www.metal-archives.com. [dostęp 2009-07-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-09-02)]. (ang.).
  13. ↑ Arch Enemy: Płyta z rarytasami. muzyka.interia.pl. [dostęp 2009-07-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-10)]. (pol.).
  14. ↑ Arch Enemy – Burning Angel. www.metal-archives.com. [dostęp 2009-07-06]. (ang.).
  15. ↑ Arch Enemy: Sierpniowa rebelia. muzyka.interia.pl. [dostęp 2009-07-06]. (pol.).
  16. ↑ Arch Enemy: Dehumanizacja i agresja. muzyka.interia.pl. [dostęp 2009-07-06]. (pol.).
  17. ↑ Arch Enemy – Anthems of Rebellion. www.metal-archives.com. [dostęp 2009-07-06]. (ang.).
  18. ↑ Arch Enemy: Szczegóły „Anthems Of Rebellion”. muzyka.interia.pl. [dostęp 2009-07-06]. (pol.).
  19. ↑ Arch Enemy – Dead Eyes See No Future. www.metal-archives.com. [dostęp 2009-07-06]. (ang.).
  20. ↑ Arch Enemy – Doomsday Machine. www.metal-archives.com. [dostęp 2009-07-06]. (ang.).
  21. ↑ a b Arch Enemy i „Maszyneria Zagłady”. muzyka.interia.pl. [dostęp 2009-07-06]. (pol.).
  22. ↑ DVD Arch Enemy. www.rockmetal.pl. [dostęp 2009-07-06]. (pol.).
  23. ↑ a b Arch Enemy: Apokalipsa na żywo. muzyka.interia.pl. [dostęp 2009-07-06]. (pol.).
  24. ↑ Arch Enemy – Live Apocalypse. www.metal-archives.com. [dostęp 2009-07-06]. (ang.).
  25. ↑ Arch Enemy zaczyna rewolucję. muzyka.interia.pl. [dostęp 2009-07-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-17)]. (pol.).
  26. ↑ Arch Enemy – Revolution Begins. www.metal-archives.com. [dostęp 2009-07-06]. (ang.).
  27. ↑ Arch Enemy – Rise of the Tyrant. www.metal-archives.com. [dostęp 2009-07-06]. (ang.).
  28. ↑ Arch Enemy w studiu. muzyka.interia.pl. [dostęp 2009-07-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-17)]. (pol.).
  29. ↑ Premiera klipu Arch Enemy. www.rockmetal.pl. [dostęp 2009-07-06]. (pol.).
  30. ↑ Dwa nowe teledyski Arch Enemy. www.rockmetal.pl. [dostęp 2009-07-06]. (pol.).
  31. ↑ Arch Enemy nadchodzi. www.rockmetal.pl. [dostęp 2009-07-06]. (pol.).
  32. ↑ „Idealne połączenie” Arch Enemy. muzyka.interia.pl. [dostęp 2009-07-06]. (pol.).
  33. ↑ Arch Enemy – Tyrants of the Rising Sun: Live in Japan CD. www.metal-archives.com. [dostęp 2009-07-06]. (ang.).
  34. ↑ Arch Enemy: Tyrani wschodzącego słońca. www.rockmetal.pl. [dostęp 2009-07-06]. (pol.).
  35. ↑ Arch Enemy – Tyrants of the Rising Sun: Live in Japan. www.metal-archives.com. [dostęp 2009-07-06]. (ang.).
  36. ↑ a b c d Arch Enemy: Tyrani na DVD. muzyka.interia.pl. [dostęp 2009-07-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-03)]. (pol.).
  37. ↑ Arch Enemy u źródeł zła. muzyka.interia.pl. [dostęp 2009-07-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-03)]. (pol.).
  38. ↑ Manifest Arch Enemy. muzyka.interia.pl. [dostęp 2009-07-06]. (pol.).
  39. ↑ Arch Enemy – Manifesto of Arch Enemy. www.metal-archives.com. [dostęp 2009-07-06]. (ang.).
  40. ↑ ARCH ENEMY: Entire New Album Available For Streaming – June 4, 2011. blabbermouth.net. [dostęp 2011-07-17]. (ang.).
  41. ↑ ARCH ENEMY’s ‘Khaos Legions’ Cracks U.S. Top 100 – June 15, 2011. blabbermouth.net. [dostęp 2011-07-17]. (ang.).
  42. ↑ ARCH ENEMY: 'Yesterday Is Dead And Gone’ Video Released – Apr. 18, 2011. blabbermouth.net. [dostęp 2011-07-17]. (ang.).
  43. ↑ ANGELA GOSSOW Talks Decision To Leave ARCH ENEMY, Explains How She Secured Her Replacement. www.blabbermouth.net. [dostęp 2017-01-04]. (ang.).
  44. ↑ a b Chartverfolgung / Arch Enemy / Longplay. www.musicline.de. [dostęp 2011-07-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-03)]. (niem.).
  45. ↑ Arch Enemy Finnish Charts. finnishcharts.com. [dostęp 2011-07-17]. (ang.).
  46. ↑ Arch Enemy Swedish Charts. swedishcharts.com. [dostęp 2011-07-17]. (ang.).
  47. ↑ a b Arch Enemy French Charts. lescharts.com. [dostęp 2011-07-17]. (ang.).
  48. ↑ Arch Enemy Austrian Charts. austriancharts.at. [dostęp 2011-07-17]. (ang.).
  49. ↑ Arch Enemy Swiss Charts. hitparade.ch. [dostęp 2011-07-17]. (ang.).
  50. ↑ Arch Enemy Dutch Charts. dutchcharts.nl. [dostęp 2011-07-17]. (ang.).
  51. ↑ Arch Enemy Billboard Charts. www.allmusic.com. [dostęp 2011-07-17]. (ang.).
  52. ↑ CHART: CLUK Update 11.06.2011 (wk22). www.zobbel.de. [dostęp 2014-03-18]. (ang.).
  53. ↑ a b c d Oricon Charts. www.oricon.co.jp. [dostęp 2011-07-17]. (jap.).
  54. ↑ ARCH ENEMY To Release ‘War Eternal’ In June. www.blabbermouth.net. [dostęp 2014-03-18]. (ang.).
  55. ↑ Oricon: Arch Enemy DVD. www.oricon.co.jp. [dostęp 2012-05-27]. (jap.).
  56. ↑ Veckolista DVD Album – Vecka 31, 3 augusti 2006, Veckolista DVD Album – Vecka 48, 28 november 2008. www.sverigetopplistan.se. [dostęp 2013-10-30]. (szw.).
  57. ↑ a b c d e Arch Enemy – Videos. www.metalstorm.net. [dostęp 2017-01-04]. (ang.).
  58. ↑ Arch Enemy – Wages Of Sin (2xCD, Album, Enh). www.discogs.com. [dostęp 2009-07-06]. (ang.).
  59. ↑ Nowy teledysk Arch Enemy. www.rockmetal.pl. [dostęp 2009-07-06]. (pol.).
  60. ↑ ARCH ENEMY: 'Under Black Flags We March’ Video Released – Apr. 25, 2012. blabbermouth.net. [dostęp 2012-05-27]. (ang.).
  61. ↑ ARCH ENEMY: ‘Cruelty Without Beauty’ Video Released. www.blabbermouth.net. [dostęp 2017-01-04]. (ang.).
  62. ↑ Video Premiere: ARCH ENEMY’s 'You Will Know My Name’. www.blabbermouth.net. [dostęp 2017-01-04]. (ang.).
  63. ↑ ARCH ENEMY: ‘No More Regrets’ Video Premiere. www.blabbermouth.net. [dostęp 2017-01-04]. (ang.).
  64. ↑ Arch Enemy Release Video for Re-Recording of “Stolen Life,” Now Featuring Jeff Loomis. www.metalsucks.net. [dostęp 2017-01-04]. (ang.).
  65. ↑ Nominerade/vinnare – Grammis 1999. grammis.se. [dostęp 2016-01-06]. (szw.).
  66. ↑ Nominerade/vinnare – Grammis 2008. grammis.se. [dostęp 2016-01-06]. (szw.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Arch Enemy
Albumy studyjne
Minialbumy
Albumy koncertowe
Albumy kompilacyjne
DVD
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Arch_Enemy&oldid=72625667”