Owca ałtajska
Ovis ammon ammon[1] | |
(Linnaeus, 1758) | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Gromada | |
Podgromada | |
Infragromada | |
Rząd | |
Rodzina | |
Podrodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek | |
Podgatunek |
owca ałtajska |
Owca ałtajska[2], dawniej: argali[3] (Ovis ammon ammon) – największa dzika owca; występuje w Azji Środkowej (Himalaje, Tybet, Ałtaj).
Charakterystyka
[edytuj | edytuj kod]Owca ałtajska jest największą dziką owcą. Długość jej ciała wynosi 120-200 cm, zaś wysokość w kłębie 90-120 cm. Masa ciała waha się między 65 a 120 kg. Podobnie jak u innych owiec dzikich, futro brązowe, a nogi białe. Samce posiadają okazałe skręcone nieco rogi, u tego podgatunku osiągające wagę 20-22 kg[4].
Zasięg występowania
[edytuj | edytuj kod]Zasięg występowania tego podgatunku obejmuje Ałtaj w zachodniej i południowo-zachodniej Mongolii[5] oraz przyległych obszarach Rosji i Chin. Środowisko życia stanowią zimne, suche obszary trawiaste na zboczach gór i w dolinach między wzgórzami[6].
Rozród
[edytuj | edytuj kod]Ruja u owcy zaczyna się późnym październikiem lub na początku listopada, a właściwy sezon rozrodczy – na przełomie listopada i grudnia. Ciąża trwa około 150 dni. Młode rodzą się późnym kwietniem lub wcześnie w maju. Zwykle owca rodzi 1 młode, rzadko 2. Samice są dojrzałe płciowo w drugim roku życia, jednak rzadko rozmnażają się już wtedy; u samców nie dochodzi do rozrodu w tym wieku, gdyż są zdominowane przez starsze i bardziej doświadczone osobniki. Niektóre samce przeżywały ponad 10 lat[6].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Ovis ammon ammon, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk, 2015, s. 297. ISBN 978-83-88147-15-9.
- ↑ Kazimierz Kowalski (redaktor naukowy), Adam Krzanowski, Henryk Kubiak, G. Rzebik-Kowalska, L. Sych: Mały słownik zoologiczny: Ssaki. Wyd. IV. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1991. ISBN 83-214-0637-8.
- ↑ Argali (Ovis ammon). ARKive. [dostęp 2014-04-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (13 kwietnia 2014)].
- ↑ Altai Argali wild sheep. WWF. [dostęp 2014-04-10].
- ↑ a b Sukhiin Amgalanbaatar & Richard P. Reading: Altai Argali Sheep.