Arrogate
 |
Ten artykuł od 2020-06 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. |
Arrogate (ur. 11 kwietnia 2013, zm. 2 czerwca 2020[1]) – amerykański koń wyścigowy pełnej krwi angielskiej. Zasłynął z tego, że wygranie kilku ważnych gonitw w krótkim odstępie czasu zapewniło mu tytuł najlepiej zarabiającego konia wyścigowego w historii Stanów Zjednoczonych[2].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Syn ogiera Unbridled’s Song i klaczy Bubbler[3]. Pochodził z hodowli Clearsky Farms w Kentucky. Jako roczniak został kupiony przez Juddmonte Farms za 560 tysięcy dolarów. Został wysłany do Kalifornii do trenera Boba Bafferta. Później jego stałym dżokejem został Mike Smith.[potrzebny przypis]
Sezon 2016[edytuj | edytuj kod]
Arrogate rozpoczął karierę jako trzylatek, gdyż potrzebował więcej czasu na dorośnięcie. W debiucie pobiegł w gonitwie Maiden Special Weight jako faworyt, jednak zajął trzecie miejsce, zaraz za Westbrook i Accelerate. Dwa miesiące później udało mu się wygrać MSW. Następnie zwyciężył dwie gonitwy Allowance Optional Claiming[4]. Prawdziwą sławę przyniosło mu spektakularne zwycięstwo w Travers Stakes, gdzie osiągnął przewagę 13 1⁄2 długości. Udało mu się pobić rekord konia General Assembly, który ustanowił go w 1979 roku[5]. 5 listopada pokonał California Chrome, Konia Roku 2014 i zwycięzcę 140. Kentucky Derby, w gonitwie Breeders’ Cup Classic[6]. Zagwarantował tym sobie Nagrodę Eclipse dla najlepszego trzyletniego ogiera roku 2016.[potrzebny przypis]
Sezon 2017[edytuj | edytuj kod]
Pod koniec stycznia wygrał inauguracyjne Pegasus World Cup o 4 3⁄4 długości. Gonitwa ta miała być rewanżem pomiędzy Arrogate a California Chrome, jednak ten drugi uległ kontuzji i ukończył bieg na dziewiątym miejscu[7]. W marcu, pomimo kiepskiego startu, z łatwością wygrał Dubai World Cup. W lipcu niespodziewanie przegrał San Diego Handicap, zajmując czwarte miejsce. Gonitwę wygrał Accelerate[8]. W Pacific Classic zajął drugie miejsce[9]. Jego ostatni wyścig, Breeders’ Cup Classic, ukończył jako piąty[10]. Te trzy przegrane przez niego gonitwy odbyły się na torze Del Mar. Jego dżokej, Mike Smith, uznał, że Arrogate nie lubi nawierzchni tego toru.[potrzebny przypis]
Emerytura[edytuj | edytuj kod]
Po Breeders’ Cup Classic ogłoszono, że Arrogate kończy karierę sportową[11]. Zakończył ją z 7 wygranymi na 11 startów i zarobkami wynoszącymi aż 17 422 600 dolarów USD. Jego pierwsze źrebięta przyszły na świat w 2019 roku, a karierę wyścigową zaczną w 2021.[potrzebny przypis]
2 czerwca 2020 został uśpiony w wieku zaledwie 7 lat z powodu choroby neurologicznej, która przez parę dni uniemożliwiła mu ustanie na nogach o własnych siłach.[12]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Juddmonte Champion Arrogate Dies at 7. bloodhorse.com, 2 czerwca 2020. [dostęp 2020-06-06]. (ang.).
- ↑ Arrogate becomes highest earning racehorse in history after Dubai World Cup success [online], Sports News Ireland [dostęp 2019-01-09] [zarchiwizowane z adresu 2019-01-10] (ang.).
- ↑ Arrogate Horse Pedigree [online], www.pedigreequery.com [dostęp 2019-01-09].
- ↑ Arrogate Wins Easy at Del Mar; Travers Next? [online], BloodHorse.com [dostęp 2019-01-09] (ang.).
- ↑ David Grening, Arrogate wins Travers by 13 1/2 lengths – and a star is born [online], Daily Racing Form [dostęp 2019-01-09] (ang.).
- ↑ Arrogate Upsets ‘Chrome’ in BC Classic [online], BloodHorse.com [dostęp 2019-01-09] (ang.).
- ↑ Chris Cook, Arrogate triumphs in Pegasus World Cup, world’s richest horse race, „The Guardian”, 28 stycznia 2017, ISSN 0261-3077 [dostęp 2019-01-09] (ang.).
- ↑ arrogate san diego handicap – Google Search [online], www.google.com [dostęp 2019-01-09].
- ↑ Collected Outlasts Arrogate in Pacific Classic, „BloodHorse.com” [dostęp 2019-01-09] (ang.).
- ↑ Eric Stephen, Gun Runner wins 2017 Breeders’ Cup Classic [online], SBNation.com, 4 listopada 2017 [dostęp 2019-01-09].
- ↑ Horse racing: Time for ‘uninterested’ Arrogate to retire, says Baffert, „Reuters”, 5 listopada 2017 [dostęp 2019-01-09] (ang.).
- ↑ Jonathan Lintner, 'Heartbreak' as champion racehorse Arrogate dies at age 7 [online], Horse Racing Nation [dostęp 2020-08-05] (ang.).