Arthur von Pongrácz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Arthur von Pongrácz
Ilustracja
Arthur von Pongrácz w 1901
tytularny generał major tytularny generał major
Pełne imię i nazwisko

Arthur von Pongrácz de Szent-Miklós und Óvár

Data i miejsce urodzenia

25 czerwca 1864
Biała

Data i miejsce śmierci

13 stycznia 1942
Wiedeń

Przebieg służby
Lata służby

1881–1919

Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier

Jednostki

1 Pułk Huzarów
14 Brygada Kawalerii

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Wielki Orderu Leopolda (Austria)

Arthur von Pongrácz de Szent-Miklós und Óvár (ur. 25 czerwca 1864 w Białej, zm. 13 stycznia 1942 w Wiedniu) – generał major cesarskiej i królewskiej Armii.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Białej (dziś Bielsko-Biała) na pograniczu Śląska Austriackiego i Galicji w arystokratycznej rodzinie pochodzenia węgierskiego. W 1881 wstąpił do c. k. Armii. Od 1904 służył jako oficer ordynansowy, a w latach 1906-1908 jako adiutant przyboczny cesarza Franciszka Józefa I. Następnie został przeniesiony do Pułku Huzarów Cesarza Nr 1 w Wiedniu. 18 czerwca 1913 został mianowany pułkownikiem[1].

W 1915 został komendantem tego pułku, w następnym roku komendantem 6 Brygady Kawalerii, a w 1917 komendantem 14 Brygady Kawalerii. 29 maja 1917 został mianowany na stopień generała majora[2]. W 1918 był zastępcą komendanta wojskowego w Bratysławie. 1 stycznia 1919 został przeniesiony w stan spoczynku[2].

W 1902 wziął udział w pierwszych Międzynarodowych Zawodach Konnych w Turynie, zajmując drugie miejsce w kategorii ujeżdżenia. Startował również w konkursach skoków przez przeszkody, w latach 1913-1936 dzierżąc rekord Austrii wynoszący 2,08 metra.

Trzykrotnie występował na igrzyskach olimpijskich: w Paryżu w 1924 na koniu Aberta, w Amsterdamie w 1928 na Turridu oraz w Berlinie w 1936 na Georgine. Za każdym razem był najstarszym uczestnikiem igrzysk. W Berlinie zdobył wraz z austriacką drużyną czwarte miejsce, co było jego największym sukcesem olimpijskim. Miał wtedy 72 lata, co czyni go, zaraz po szwedzkim strzelcu Oscarze Swahnie, drugim najstarszym olimpijczykiem wszech czasów.

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1914. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1914. (niem.).
  • Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1918. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1918. (niem.).
  • Antonio Schmidt-Brentano: Die k. k. bzw. k. u. k. Generalität 1816-1918. Wiedeń: Austriackie Archiwum Państwowe, 2007.
  • sports-reference.com: Arthur von Pongracz. [dostęp 2014-08-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-01-19)]. (ang.).
  • P. Broucek: Pongrácz von Szent Miklós und Óvár, Arthur. W: Österreichisches Biographisches Lexikon 1815-1950, Bd. 13 (Lfg. 59, 2007). s. 192.