Artropleura

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Artropleura
Arthropleura
Ilustracja
Arthropleura armata
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

Stawonogi

Podtyp

Wije?

Gromada

Arthropleuridea

Rząd

Arthropleurida

Rodzina

Arthropleuridae

Rodzaj

Arthropleura

Gatunki
  • A. armata
  • A. moyseyii

Artropleura (Arthropleura) – rodzaj wymarłego roślinożernego wija, spokrewnionego ze współczesnymi dwuparcami, żyjącego w późnym karbonie (około 300 milionów lat temu) na podmokłych terenach Nowej Szkocji, stanów Illinois, Ohio i Pensylwania oraz Szkocji.

Artropleura mierzyła od 1,5 do 2,5 metra, co czyni ją największym lądowym stawonogiem w historii Ziemi. Osiągnięcie tak znacznych rozmiarów możliwe było prawdopodobnie dzięki większej niż obecnie zawartości tlenu w atmosferze ziemskiej (innym przedstawicielem olbrzymich stawonogów jest też Meganeura) oraz braku naturalnych wrogów, np. olbrzymich drapieżnych kręgowców.

Stawonóg ten zaopatrzony był prawdopodobnie w 30 par odnóży, których ślady odkryto w stanowisku Joggins w Nowej Szkocji. Budowa zwierzęcia każe domyślać się, że w przeciwieństwie do współczesnych wijów, które oddychają za pomocą tchawek, artropleura używała do tego celu innych organów, być może nawilżonych skrzeli.

Artropleury wymarły na początku permu, wraz z pustynnieniem wielkich połaci Ziemi i spadkiem poziomu tlenu w atmosferze.

Skamieniałe ślady kroczenia artropleury po podłożu są opisane jako ichnotakson Diplichnites cuithensis[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Derek E. G. Briggs, A. Guy Plint, Ron K. Pickerill. Arthropleura trails from the Westphalian of eastern Canada. „Palaeontology”. 27 (4), s. 843-855, 1984. (ang.). 

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]