Atak na Anfę
| Konflikty marokańsko-portugalskie | |||
 Anfa, obraz z atlasu Civitates orbis terrarum | |||
| Czas | |||
|---|---|---|---|
| Miejsce | |||
| Terytorium | |||
| Przyczyna |
zagrożenie wybrzeży Portugalii przez piratów z Anfy | ||
| Wynik |
Zwycięstwo Portugalczyków | ||
| Strony konfliktu | |||
| |||
| Dowódcy | |||
| |||
| Siły | |||
| |||
| Straty | |||
| |||
Atak na Anfę – atak portugalskiej floty dowodzonej przez Ferdynanda, księcia Viseu na miasto Anfa (dzisiejsza Casablanca), wówczas jedno z najważniejszych miast w Maroku i bazę piratów, zakończony jego zniszczeniem w 1468 roku.
Anfa była jednym z najlepiej prosperujących miast w Maroku i zawdzięczała swoje bogactwo zarówno eksportowi pszenicy uprawianej na bardzo żyznych ziemiach wokół miasta, jak i temu, że była ważną bazą piratów[2][3]. Importowała piękne jedwabne tkaniny, złoto i srebro z Granady; mieszkało w niej wielu kupców, a swoje rezydencje mieli tu przedstawiciele elit. Jak pisał Leo Africanus, z portu wyruszały liczne okręty, by atakować wybrzeża Półwyspu Iberyjskiego[2].
Ferdynand, książę Beja i Viseu, spadkobierca księcia Henryka Żeglarza oraz namiestnik zarówno Zakonu Santiago, jak i Zakonu Chrystusowego, chcąc odznaczyć się rycerskimi czynami, zgodził się spełnić życzenie króla Afonso V, aby zniszczyć miasto i zneutralizować zagrożenie, jakie stanowiło[2][3]. Książę Ferdynand miał doświadczenie w teatrze afrykańskim i już wcześniej odznaczył się walcząc pod Alcácer Ceguer i Tangerem[2].
Przed atakiem na miasto książę Fernando wysłał fidalgo (szlachcica) ze swojego domu, rycerza Santiago i gubernatora Sines, Estevão da Gamę (ojca Vasco da Gamy), aby przeprowadził misję szpiegowską przebrany za handlarza figami[2][4]. Gama należycie wypełnił swoją misję, gromadząc obserwacje o strukturach obronnych, krążąc po całym mieście i sprzedając swój ładunek fig z Algarve[2].
Dokładna liczba żołnierzy biorących udział w ekspedycji nie jest znana, ale mogło być ich nawet 10 000 na około 50 statkach[2]. Gdy portugalska flota zbliżyła się do miasta, mieszkańcy uciekli do Rabatu i Salé[2][4]. Miasto zostało splądrowane i prawie całkowicie zburzone przez armię portugalską, niektóre źródła podają, że Portugalczycy napotkali niewielki opór, inne – że żadnego[2][4]. Leo Africanus tak opisał zniszczenia[2]:
...uderzyli na miasto tak gwałtownie, że wzięli je i splądrowali w jeden dzień, paląc domy i burząc mury w niezliczonych miejscach; aż po dziś pozostaje niezamieszkałe i gdy je odwiedziłem, nie mogłem powstrzymać łez. Większość domów, sklepów i meczetów wciąż stoi i rani oczy swymi ruinami, prezentując widok niezmiernie smutny.
Anfa pozostawała opuszczona przez trzy stulecia[3].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Donald Joseph Kagay, L. J. Andrew Villalon: Crusaders, Condottieri, and Cannon: Medieval Warfare in Societies Around the Mediterranean. Brill, 2003, s. 251.
- ↑ a b c d e f g h i j Fernando Pessanha. A conquista e destruição de Anafé (Casablanca) pelo Infante D. Fernando (1468) – Considerações sobre uma pouco conhecida operação anfíbia. „Revista de História de Sociedade e Cultura”, s. 97–117, 2019. DOI: 10.14195/1645-2259_19_4. (port.).
- ↑ a b c Puschmann Paul: Casablanca: A Demographic Miracle on Moroccan Soil?. ACCO, 2011, s. 47.
- ↑ a b c Ignacio da Costa Quintella: Annaes da Marinha Portugueza. Typographia da Academia Real das Sciencias, 1839, s. 174.