Przejdź do zawartości

Atis Lejiņš

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Atis Lejiņš
Ilustracja
Atis Lejiņš
Data i miejsce urodzenia

28 września 1942
Jełgawa

Poseł na Sejm Republiki Łotewskiej XIII kadencji
Okres

od 30 stycznia 2019

Przynależność polityczna

Nowa Jedność

Odznaczenia
Oficer Orderu Zasługi (Rumunia)

Atis Lejiņš (ur. 28 września 1942 w Jełgawie) – łotewski politolog i polityk, znawca stosunków międzynarodowych i specjalista z zakresu polityki bezpieczeństwa, były dyrektor Łotewskiego Instytutu Polityki Zagranicznej oraz Fundacji Wolności i Solidarności, były wiceprzewodniczący Łotewskiej Socjaldemokratycznej Partii Robotniczej. Od 2010 do 2022 poseł do Sejmu Republiki Łotewskiej.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Ukończył szkołę średnią w Australii. W 1968 uzyskał stopień magistra historii na Uniwersytecie Kalifornijskim w Los Angeles. W latach osiemdziesiątych kształcił się na studiach doktoranckich z dziedziny historii na Uniwersytecie Sztokholmskim. Pod koniec lat 80. zaangażował się w działalność w Łotewskim Froncie Ludowym. Był szefem jego oddziału w Szwecji (1989–1992) oraz sekcji zagranicznej Frontu (1991). Zasiadał w Radzie Łotewskiego Frontu Ludowego (1991–1992).

W 1992 założył Łotewski Instytut Polityki Zagranicznej (łot. Latvijas Ārpolitikas institūts), którego do dziś jest prezesem. Był członkiem Łotewskiego Towarzystwa Polityki Zagranicznej (1994–2000) oraz łotewskim przedstawicielem w ISAB (International Security Advisory Board to Georgia). W 1995 został przyjęty w szereg członków zagranicznych Szwedzkiej Królewskiej Akademii Wojskowej.

Stoi na czele Fundacji Wolności i Solidarności (łot. Brīvības un solidaritātes fonds). Jest członkiem Łotewskiej Organizacji Transatlantyckiej (wcześniej zasiadał w jej władzach). Współpracuje z Fundacją Sorosa na Łotwie. W 2004 przyznano mu doktorat honorowy w Łotewskiej Akademii Nauk (łot. Latvijas Zinātņu akadēmija, LZA).

W wyborach w 2009 bez powodzenia ubiegał się o mandat posła do Parlamentu Europejskiego z pierwszego miejsca listy Łotewskiej Socjaldemokratycznej Partii Robotniczej, której był wiceprzewodniczącym. W wyborach w 2010 wystartował z listy Jedności z rekomendacji SCP[1]. Po uzyskaniu mandatu w Sejmie zapowiedział, że nie zamierza rezygnować z członkostwa w LSDSP, jednak na początku 2011 został wykluczony z partii[2][3].

W wyborach w 2014 uzyskał reelekcję do Sejmu XII kadencji z listy Jedności[4]. W wyborach w 2018 nie dostał się do Sejmu, jednak mandat objął w styczniu 2019 po zawieszeniu jego przez jednego z ministrów Jedności. W wyborach w 2022 nie kandydował ponownie do Sejmu[5].

Obecnie jest m.in. dyrektorem honorowym Łotewskiego Instytutu Polityki Zagranicznej oraz felietonistą[6].

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. LĀI goda direktors Lejiņš startēs 'Vienotības' sarakstā no SCP. delfi.lv, 1 czerwca 2010. [dostęp 2022-10-07]. (łot.).
  2. Elīna Zalāne: Lejiņš paliks LSDSP biedrs; politologs to sauc par romantismu. diena.lv, 8 października 2010. [dostęp 2022-10-07]. (łot.).
  3. LSDSP izslēdz Ati Lejiņu. lsm.lv, 12 stycznia 2011. [dostęp 2022-10-07]. (łot.).
  4. 12. Saeima apstiprināta. nra.lv, 4 listopada 2014. [dostęp 2022-10-07]. (łot.).
  5. 14. SAEIMAS VĒLĒŠANAS. sv2022.cvk.lv. [dostęp 2022-10-07]. (łot.).
  6. Vadība. Atis Lejiņš. Goda direktors. lai.lv. [dostęp 2022-10-07]. (łot.).
  7. Ordinul naţional „Pentru Merit” [online], presidency.ro [dostęp 2025-01-19] (rum.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]