Augustyn (Anisimow)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Augustyn
Anatolij Anisimow
Biskup gorodiecki i wietłuski
Ilustracja
Kraj działania

Rosja

Data urodzenia

14 stycznia 1945

Biskup gorodiecki i wietłuski
Okres sprawowania

2012–2023

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Inkardynacja

Eparchia gorodiecka

Śluby zakonne

5 września 1993

Diakonat

22 maja 1990

Prezbiterat

2 sierpnia 1990

Nominacja biskupia

15 marca 2012

Chirotonia biskupia

8 kwietnia 2012

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

8 kwietnia 2012

Miejscowość

Moskwa

Miejsce

Sobór Chrystusa Zbawiciela

Konsekrator

Cyryl

Współkonsekratorzy

Juwenaliusz (Pojarkow), Jerzy (Daniłow), Dymitr (Drazdou), Teofilakt (Moisiejew), Arystarch (Smirnow), Sergiusz (Czaszyn)

Augustyn, imię świeckie Anatolij Iwanowicz Anisimow (ur. 14 stycznia 1945) – rosyjski biskup prawosławny.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1977 ukończył w Moskwie studia prawnicze; pracował w zawodzie przez dziesięć lat, był w tym okresie żonaty. Od 1987 do 1991, bez składania ślubów mniszych, pracował w ławrze Troicko-Siergijewskiej, jako ekonom. W 1990 arcybiskup iwanowo-wozniesieński i kineszemski Ambroży wyświęcił go kolejno na diakona (22 maja) i kapłana (2 sierpnia). W 1991 został proboszczem parafii Kazańskiej Ikony Matki Bożej w Iwanowie. Od 1993 do 2007 służył w soborze Przemienienia Pańskiego w Iwanowie. Wykładał w miejscowym seminarium duchownym teologię zasadniczą, teologię dogmatyczną, prawo kanoniczne i misjologię. Pracował również w Prawosławnym Instytucie Teologicznym w Iwanowie jako wykładowca teologii zasadniczej. W latach 1995–2002 wykładał misjologię na kursach dla katechetów w Niżnym Nowogrodzie. Wykładał także na uniwersytecie w Iwanowie, na wydziale historycznym, przedmiot Fenomenologia religii.

5 września 1993 złożył przed arcybiskupem iwanowo-wozniesieńskim Ambroży wieczyste śluby mnisze, przyjmują imię Augustyn na cześć św. Augustyna z Hippony. W 1995 otrzymał godność igumena. W 2001 ukończył seminarium duchowne w Moskwie. Od 2007 zasiadał w komisji ds. kanonizacji przy eparchii iwanowo-wozniesieńskiej. Rok później za zgodą biskupa iwanowo-wozniesieńskiego i kineszemskiego Józefa przeszedł w jurysdykcję eparchii niżnonowogrodzkiej i arzamaskiej i w jej ramach podjął odbudowę monasteru św. Teodora w Gorodcu, którego przełożonym został w 2009.

15 marca 2012 Święty Synod Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego nominował go na biskupa gorodieckiego i wietłuskiego, pierwszego ordynariusza nowo powołanej eparchii. W związku z tą nominacją otrzymał trzy dni później godność archimandryty. Jego chirotonia biskupia odbyła się 8 kwietnia 2012 w soborze Chrystusa Zbawiciela w Moskwie z udziałem konsekratorów: patriarchy moskiewskiego i całej Rusi Cyryla, metropolitów krutickiego i kołomieńskiego Juwenaliusza, niżnonowogrodzkiego i arzamaskiego Jerzego, arcybiskupa witebskiego i orszańskiego Dymitra, biskupów dmitrowskiego Teofilakta, kemerowskiego i nowokuźnieckiego Arystarcha oraz sołniecznogorskiego Sergiusza[1].

24 sierpnia 2023 został przeniesiony w stan spoczynku w związku z ukończeniem 75 lat. Jako miejsce jego pobytu wyznaczono Niżny Nowogród[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]