Autobus piętrowy
Autobus piętrowy – autobus z dwoma poziomami (piętrami) do przewozu pasażerów.
W komunikacji miejskiej wykorzystywany głównie w Wielkiej Brytanii, gdzie najbardziej rozpoznawalnym modelem jest londyński Routemaster. Autobusy piętrowe stanowią znaczną część taboru również w Hongkongu i Singapurze, a na kontynencie europejskim – w Berlinie oraz w Dublinie, gdzie przewoźnik Dublin Bus posiada 916 autobusów piętrowych[1].
Istnieją modele autobusów bez dachu, które wykorzystywane są do obwożenia turystów po większych miastach (np. Londyn, Edynburg, Dublin, Kraków).
Piętrowa konstrukcja bywa także stosowana w przypadku autobusów dalekobieżnych (autokarów).
Autokary piętrowe
[edytuj | edytuj kod]Pierwszy autokar piętrowy – Neoplan Skyliner został skonstruowany w 1967 roku[2].
W Europie do współcześnie produkowanych autokarów piętrowych należą m.in. Neoplan Skyliner, Setra S 531 DT, Van Hool TDX25 i TDX27 Astromega. Rzadziej występują autokary piętrowe producentów hiszpańskich, np. Ayats Bravo, Beulas Jewel.
Turystyczne autokary piętrowe zazwyczaj występują w długości nadwozia pomiędzy 13 a 14 metrów[potrzebny przypis]. Do początków XXI wieku produkowane były autokary piętrowe o długości 12 metrów – Setra S 228, Setra S 328, Neoplan N122, Ayats Bravo I, jednak ze względu na małą pojemność pasażerską i bagażową producenci stopniowo zastępowali je dłuższymi modelami[potrzebny przypis].
Największą wadą autokarów piętrowych jest mniejsza pojemność bagażników, co jest szczególnie dokuczliwe ze względu na fakt, że autokary te zabierają nawet o 30 pasażerów więcej od standardowego autokaru 12-metrowego (50 pasażerów). Problem ten częściowo rozwiązywany jest przez montaż dodatkowego bagażnika – tzw. "plecaka" na tylnej ścianie autokaru lub dołączenie przyczepy bagażowej.
Inną bolączką autobusów piętrowych jest niska ładowność związana z wysoką masą własną pojazdów. Pusty turystyczny autokar piętrowy waży w granicach 17-19 ton, co przy dopuszczalnej masie całkowitej dla pojazdu trzyosiowego wynoszącej 26 ton powoduje, że autokarem takim dość łatwo przekroczyć normy wagowe.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Tabor autobusowy Dublin Bus. [dostęp 2012-10-01]. (ang.).
- ↑ NEOPLAN, The NEOPLAN Skyliner success story | NEOPLAN [online], www.neoplan.com [dostęp 2019-11-21] (ang.).