BMW 600
 BMW 600 w Muzeum BMW w Monachium | |
| Producent | |
|---|---|
| Projektant | |
| Zaprezentowany |
27 sierpnia 1957[1] |
| Okres produkcji |
1957–1959 (wyprodukowano 34 813 sztuk) |
| Miejsce produkcji | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Dane techniczne | |
| Segment | |
| Typy nadwozia |
2-drzwiowy fastback (jedne drzwi frotowe i drugie po prawej stronie dla pasażerów na tylnym siedzeniu |
| Silniki |
benzynowy dwucylindrowy w układzie przeciwsobnym; poj. 582 cm³; chłodzony powietrzem; 14 kW; (19,5 PS)[2] |
| Skrzynia biegów | |
| Napęd | |
| Długość |
2900 mm[2] |
| Szerokość |
1400 mm[2] |
| Wysokość |
1375 mm[2] |
| Rozstaw osi |
1700 mm[2] |
| Masa własna |
550-560 kg[2] |
| Zbiornik paliwa |
23 l[2] |
| Liczba miejsc |
4 |
| Bagażnik |
100 l |
| Ładowność |
340 kg[2] |
| Dane dodatkowe | |
| Konkurencja |
Fiat 500, Messerschmitt Kabinenroller, Mikrus MR-300, Mini, Vespa 400, Zündapp Janus |
BMW 600 – samochód osobowy klasy aut miejskich produkowany przez niemiecki koncern motoryzacyjny BMW w latach 1957–1959, jako konkurencyjny dla francuskich, angielskich i włoskich samochodów tej klasy[3]. Miał wypełnić lukę między motocyklami i dużymi samochodami osobowymi[4]. Był to czteromiejscowy mały samochód produkowany od połowy 1957 do listopada 1959. Konstrukcja silnika była w dużej mierze oparta na czterosuwowych silnikach motocyklowych BMW w uładzie przeciwsobnym (bokser) ze zmniejszonym skokiem tłoka i zmodyfikowanym gaźnikiem. Projekt częściowo był oparty na dwumiejscowym BMW Isetta, był pierwszym powojennym czteromiejscowym autem marki BMW. Nie był sukcesem sprzedażowym, ale zapoczątkował proces projektowania bardziej udanego następcy, BMW 700[5].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Już w 1956 BMW opracowało prototypy oparte na Isetta do budowy czteromiejscowego pojazdu z przednim wejściem i nową tylną osią oraz z chłodzonym powietrzem silnikiem typu bokser. Jeden nadal miał składany dach, taki jak Isetta, i wolnostojące reflektory; brakowało bocznych drzwi[6]. Nazwa przedwojennej serii „Dixi” została tymczasowo zakwalifikowana jako nazwa samochodu[5].
Dwa lata po wprowadzeniu Isetta, BMW zaprezentowało BMW 600 zaproszonym przedstawicielom prasy 27 sierpnia 1957 roku w Feldafing nad jeziorem Starnberg[1].
Budowa[edytuj | edytuj kod]
Chłodzony powietrzem dwucylindrowy silnik typu bokser z centralnym wałkiem rozrządu napędzanym zębatkami walcowymi i zaworami górnymi w kształcie litery V jest zainstalowany wzdłużnie za tylną osią. Wentylator chłodzący znajduje się za silnikiem i jest napędzany bezpośrednio przez wał korbowy, nad nim znajduje się filtr powietrza. Skrzynia biegów z mechanicznie uruchamianym suchym sprzęgłem jednotarczowym i mechanizmem różnicowym jest zamocowana kołnierzowo z przodu silnika. Ma centralną przerzutkę, cztery zsynchronizowane biegi do przodu i jeden bieg wsteczny. Tylne koła są napędzane przez dwa wały, każdy z dwoma gumowymi przegubami[7].
BMW 600 ma sztywną ramę skrzynkową wykonaną z podłużnych rur stalowych o przekroju kwadratowym. Każde z kół jest zawieszone z przodu na przesuniętym wahaczu w stylu zawieszenia Dubonnet (cały wahacz jest obracany do kierowania, a nie tylko wspornik koła), jak w Isetta[8]. Zawieszenie z tyłu umocowane było na szeroko zamontowanych, trójkątnych, wleczonych podłużnych wahaczach, zastosowanych po raz pierwszy w autach BMW[9][10]. Zawieszenie składa się ze sprężyn śrubowych z teleskopowymi amortyzatorami na wszystkich kołach oraz dodatkowych gumowych elementów tłumiących z tyłu[7].
Nadwozie to zamknięte nadwozie w całości ze stali (opcjonalnie ze składanym szyberdachem) z przednimi drzwiami otwieranymi na lewo i prawymi tylnymi bocznymi drzwiami, które są z przodu na zawiasach[8]. Kierownica i deska rozdzielcza odchylają się na zewnątrz po otwarciu przednich drzwi. Koło zapasowe znajduje się za osłoną po wewnętrznej stronie przednich drzwi. Zbiornik montowany jest nad silnikiem[7].
Samochód posiadał kanapę dla dwóch osób z przodu i z tyłu. Przestrzeń na tylnych siedzeniach została opisana jako obszerna we współczesnym raporcie z testów, według Paula Simsy w Auto, Motor und Sport "więcej niż w konwencjonalnych dwudrzwiowych małych samochodach". Bagażnik za tylną kanapą jest jednak bardzo mały i ma pojemność 100 litrów zgodnie ze specyfikacją fabryczną. Aby zwiększyć rozmiar, oparcie siedzenia można złożyć do przodu lub całe tylne siedzenie można wyjąć[7].
Galeria[edytuj | edytuj kod]
-
BMW 600 - widok z frontu i lewej strony -
BMW 600 - widok z frontu i prawej strony -
Kolumna kierownicy przy otwartych drzwiach przednich -
Tylne drzwi w tyle po prawej stronie dla pasażerów na tylnej kanapie -
BMW 600 z odsuwanym dachem -
Silnik BMW 600 -
Silnik BMW 600 (widok skośny od góry) -
BMW 600 - widok od tyłu (wydech i koła nie są z wyposażenia seryjnego) -
BMW 600 z otwartymi przednimi drzwiami -
BMW 600 wnętrze z deską rozdzielczą i kolumną zmiany biegów w podłodze
.JPG)
.jpg)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Pressemappe: Vorstellung des BMW 600. bmw-grouparchiv.de. [dostęp 2022-06-27].
- ↑ a b c d e f g h i Technische Daten des BMW 600. www.isetta-club.de. [dostęp 2022-06-27].
- ↑ Another example of maximum interior room with minimum exterior dimensions is the new Isetta 600 / w: Railton, Arthur R. (July 1958). Windsor, H. H. (Jr.); Grant, Roderick M.; Whittaker, Wayne; Railton, Arthur R. Popular Mechanics (U.S. ed.). Chicago, IL USA: Popular Mechanics. 110 (1): 84–87.. books.google.de. [dostęp 2022-06-27].
- ↑ DER GERNE-KLEIN.. www.bmwgroup-classic.com. [dostęp 2022-06-27].
- ↑ a b Modell "Dixi" (Vorläufer BMW 600). bmw-grouparchiv.de. [dostęp 2022-06-27].
- ↑ BMW 600 Prototyp. www.isetta-club.de. [dostęp 2022-06-27].
- ↑ a b c d Verkaufsprospekte und Testberichte, abgedruckt in Schrader-Motor-Chronik, Schrader Verlag, Stuttgart 1996, ISBN 3-613-87010-X, ISBN 978-83-945659-1-6
- ↑ a b Norbye, Jan P 1984 ↓, s. 122.
- ↑ Norbye, Jan P 1984 ↓, s. 123.
- ↑ Levin 2004 ↓, s. 34.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- https://www.youtube.com/watch?v=YDkpGvb8_Y0 | BMW 600 - 1958
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Horst Münnich BMW - Eine deutsche Geschichte, Zsolnay-Verlag, 1991 ISBN 978-3-552-04124-0
- Jan P. Norbye, BMW - Bavaria's Driving Machines., wyd. I, New York: Beekman House, 1984, ISBN 978-0-517-42464-3.
- Tony Levin, The Complete Book of BMW, wyd. I, St. Paul (USA): Motorbooks International, 2004, ISBN 0-7603-1951-0.