Bank Rezerwy Nowej Zelandii
| |
| Data założenia | |
|---|---|
| Państwo | |
| Siedziba | |
| Rodzaj banku | |
| Strona internetowa | |
Bank Rezerwy Nowej Zelandii[1][2][3] (ang. Reserve Bank of New Zealand, RBNZ) – bank centralny Nowej Zelandii. Został założony w roku 1934, a obecnie funkcjonuje na podstawie ustawy the Reserve Bank of New Zealand Act z roku 1989[4]. Jest odpowiedzialny za walutę (dolar nowozelandzki) i za politykę monetarną.
W 1990 roku jako pierwszy bank centralny na świecie przyjął cel inflacyjny[5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Zagadnienia strukturalne w skutecznej polityce planowania poziomu inflacji w krajach transformacji ustrojowej, Narodowy Bank Polski, s. 5.
- ↑ Pierwszy kwartał przyniesie zwrot. saxobank247.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-01-19)]., Saxo Bank.
- ↑ Niestandardowe działania banków centralnych w warunkach globalnego kryzysu finansowego, Uniwersytet Ekonomiczny w Poznaniu, s. 144.
- ↑ John Singleton: Te Ara – the Encyclopedia of New Zealand. 2012-04-11. [dostęp 2015-01-20]. (ang.).
- ↑ Matthew Bishop: Essential economics: an A−Z guide. New York: Bloomberg Press, 2009, s. 165. ISBN 978-1-57660-351-2.