Partia Pracy (Nowa Zelandia)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nowozelandzka Partia Pracy
New Zealand Labour Party
Ilustracja
Państwo

 Nowa Zelandia

Skrót

Lab

Lider

Chris Hipkins

Data założenia

1916

Ideologia polityczna

socjalizm demokratyczny, socjaldemokracja

Poglądy gospodarcze

Trzecia droga

Członkostwo
międzynarodowe

Międzynarodówka Socjalistyczna

Barwy

     czerwony

Obecni posłowie
34/123
Nowa Zelandia
Godło Nowej Zelandii
Ten artykuł jest częścią serii:
Ustrój i polityka
Nowej Zelandii

Wikiprojekt Polityka

Partia Pracy (ang. Labour Party) – centrolewicowa i socjaldemokratyczna nowozelandzka partia polityczna.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Labour Party powstała w 1916 roku z połączenia różnorodnych grup socjalistycznych i związkowych oraz Zjednoczonej Partii Pracy (założonej w 1910) i Partii Socjaldemokratycznej (założonej w 1913); jednym z założycieli i długoletnim przywódcą był Peter Fraser; od 1930 reprezentowana w parlamencie, w 1935 po raz pierwszy przejęła władzę; we wczesnym okresie działała na rzecz ustawodawstwa socjalnego, ochrony mniejszości społecznej (zwłaszcza Maorysów), uspołecznienia banków i środków masowego przekazu. w latach 80. zaangażowała się w ustawodawstwo antynuklearne i ochronę środowiska oraz dążenie do większej niezależności od USA w polityce zagranicznej. Następnie ewoluowała w kierunku liberalizmu gospodarczego.

Skupia część klasy robotniczej, drobną i średnią burżuazję oraz część klasy średniej. Jedna z dwóch głównych partii Nowej Zelandii. Pozostawała w opozycji do Nowozelandzkiej Partii Narodowej (różnice programowe między nimi stopniowo zanikają); rządząca w latach 1935–1949, 1957–1960, 1972–1975 i 1984–1990, 1999–2008 i 2017–2023.

W latach 1999-2008 na czele rządu tworzonego przez Partię Pracy stała Helen Clark, która od 1993 zajmowała stanowisko lidera partii. Po porażce w wyborach w 2008 na czele partii stanął Phil Goff, który w 2011, po kolejnej przegranej partii w wyborach, ustąpił ze stanowiska. Nowym liderem Partii Pracy został wówczas David Shearer[1], który ustąpił ze stanowiska w 2013 roku[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Andrea Vance i inni, Shearer confirmed as Labour Party leader [online], Stuff, 13 grudnia 2011 [dostęp 2023-06-23] (ang.).
  2. Associated Press, New Zealand opposition leader David Shearer resigns, „The Guardian”, 22 sierpnia 2013, ISSN 0261-3077 [dostęp 2023-06-23] (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]