Barbara Rosiek
Imię i nazwisko |
Barbara Kazimiera Rosiek |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
25 czerwca 1959 |
Data śmierci |
27 kwietnia 2020 |
Narodowość |
polska |
Alma Mater | |
Dziedzina sztuki | |
Ważne dzieła | |
| |
Odznaczenia | |
Barbara Kazimiera Rosiek (ur. 25 czerwca 1959 w Częstochowie[1], zm. 27 kwietnia 2020)[2] – polska psycholog kliniczna, pisarka i poetka. Autorka m.in. Pamiętnika narkomanki dokumentującego przeżycia autorki związane z walką z nałogiem narkotykowym. Wydana w 1985 książka pozostaje bestsellerem i jedną z pozycji najczęściej czytanych przez polską młodzież.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Debiutowała w 1985 Pamiętnikiem narkomanki, pisanym od 14. roku życia do czasów studiów. Opisywała w nim swoje przeżycia związane z walką z nałogiem[3]. Wielokrotnie wznawiana książka utrzymuje się w czołówce najczęściej czytanych pozycji wśród nastolatków, obok innej pozycji na temat narkomanii, My, dzieci z dworca Zoo[4]. Książka doczekała się również kilku adaptacji teatralnych wystawianych m.in. przez Teatr Zagłębia (w rolę Barbary Rosiek wcieliła się Beata Ciołkowska)[5], Teatr im. Wandy Siemaszkowej w Rzeszowie[6] (2005; Ewa Greś[7]), Teatr Powszechny im. Jana Kochanowskiego w Radomiu[8] (2008; Patrycja Zywert[9]) oraz Kielecki Teatr Lektur (Magdalena Jarek)[10].
Rosiek była DDA, po śmierci ojca alkoholika sama zmagała się z chorobą alkoholową[11].
Po wyjściu z nałogu ukończyła psychologię na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach i zaczęła pracować jako psycholog kliniczny w szpitalach w Lublińcu i Częstochowie[12] oraz w Towarzystwie Rodzin i Przyjaciół Dzieci Uzależnionych „Powrót z U”. Od 1993 była członkiem Oddziału Warszawskiego Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. W 2002 został jej przyznany srebrny medal przez International Biographical Centre w Cambridge za całokształt twórczości literackiej[3].
Na 25-lecie twórczości w 2010 otrzymała Nagrodę Prezydenta Miasta Częstochowy, a na 30-lecie swojej pracy twórczej Nagrodę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. W maju 2016 minister kultury i dziedzictwa narodowego wręczył Barbarze Rosiek brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[3]. Kolejne książki, choć często pisane w pierwszej osobie, oparła na doświadczeniach swoich pacjentów[13].
Zmarła 27 kwietnia 2020 o godzinie 4:15. Kilka lat wcześniej miała wypadek, w wyniku którego złamała kręgosłup[14].
2 maja 2020 została pochowana w grobie rodzinnym na Cmentarzu Rakowskim w Częstochowie – sektor 34, rząd 3, grób 33.
Utwory
[edytuj | edytuj kod]Proza
[edytuj | edytuj kod]- Pamiętnik narkomanki, Marek Kotański, Katowice: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1985, ISBN 83-03-00834-X .
- Kokaina: zwierzenia narkomanki, Warszawa: Spółdzielnia Wydawnicza „Anagram”, 1992, ISBN 83-900112-8-X, OCLC 749346938 .
- Byłam schizofreniczką, Łódź: Wyd. Łódzkie, 1995, ISBN 83-218-1015-2, OCLC 750699697 .
- Alkohol, prochy i ja, Warszawa: Pracownia Słów, 2003, ISBN 83-89127-10-5, OCLC 57814702 .
- W poszukiwaniu ducha, Warszawa: Mawit Druk, 2007, ISBN 83-922469-9-3, OCLC 749211762 .
- Poganiacze chleba, Warszawa: Mawit Druk, 2008, ISBN 978-83-922469-4-7, OCLC 297823471 .
- Życie w hospicjum, Warszawa: Mawit Druk, 2010, ISBN 978-83-61443-04-9, OCLC 751130136 .
- Oddział otwarty, Warszawa: Mawit Druk, 2012, ISBN 978-83-61443-05-6, OCLC 827724592 .
- Ćpunka, Warszawa: Mawit Druk, 2013, ISBN 978-83-61443-06-3, OCLC 921597691 .
- Skazana, Warszawa: Mawit Druk, 2015, ISBN 978-83-61443-08-7, OCLC 923636162 .
Poezja
[edytuj | edytuj kod]- Byłam mistrzynią kamuflażu
- Jak ptak przytwierdzony do skały
- A imię jego Alemalem
- Wdowa
- Krzyk
- Miłość niedokończona
- Uwierzyć i Melancholia
- Żar miłości
- Ciało na kracie
- Być poetą
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Tadeusz Piersiak , Jak Wikipedia uśmierciła poetkę [online], wiadomosci.gazeta.pl, 2 października 2006 [dostęp 2017-02-28] (pol.).
- ↑ Biuletyn Stowarzyszenia Pisarzy Polskich <biuletyn@zgspp.info>, Zmarła Barbara Rosiek, 27 kwietnia 2020 (pol.).
- ↑ a b c an, Plebiscyt „Absolwent z Pasją” – Barbara Rosiek absolwentką maja 2016, [w:] Uniwersytet Śląski w Katowicach [online], us.edu.pl, 2016 [dostęp 2017-02-27] (pol.).
- ↑ Zofia Zasacka, Gimnazjalni czytelnicy książek i ich wybory lekturowe, „Biuletyn EBiB”, 4 (22), 2011 .
- ↑ Aleksandra Czapla-Oslislo , Brać czy nie brać?, „Gazeta Wyborcza – Katowice”, 2006 [dostęp 2017-03-07] (pol.).
- ↑ Anna Kulpa , Pamiętnik narkomanki - Barbara Rosiek, Rzeszów: Teatr im. Wandy Siemaszkowej, 2005, OCLC 823716832 [dostęp 2017-03-07] (pol.).
- ↑ Pamiętnik narkomanki, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (przedstawienia) [dostęp 2017-03-07] .
- ↑ Teatr Powszechny im. Jana Kochanowskiego (Radom), Teatr Powszechny im. Jana Kochanowskiego: programy; sezon 2008, Radom: Teatr Powszechny im. Jana Kochanowskiego, 2008, OCLC 838795919 [dostęp 2017-03-07] (pol.).
- ↑ Pamiętnik narkomanki, „Dziennik Teatralny”, 2013 [dostęp 2017-03-07] .
- ↑ Marek Tercz , Wspomnienia narkomanki [online], kieleckiteatrlektur.pl, 19 września 2014 [dostęp 2017-03-07] [zarchiwizowane z adresu 2017-03-07] (pol.).
- ↑ Barbara Rosiek. Biografia, życie, kim była autorka „Pamiętnika narkomanki"? [online], granice.pl [dostęp 2023-02-07] (pol.).
- ↑ Owładnięta pasją tworzenia. gazetacz.com.pl. [dostęp 2015-06-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-20)]. (pol.).
- ↑ Barbara Rosiek. petlaczasu.pl. [dostęp 2015-06-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-20)]. (pol.).
- ↑ Nie żyje Barbara Rosiek. Autorka "Pamiętnika narkomanki" miała 60 lat [online], gazetapl [dostęp 2020-04-27] (pol.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Absolwenci Uniwersytetu Śląskiego
- Ludzie urodzeni w Częstochowie
- Odznaczeni Brązowym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
- Pisarze związani z Częstochową
- Pisarze związani z Katowicami
- Pochowani na Cmentarzu Rakowskim w Częstochowie
- Polscy pisarze współcześni
- Polscy poeci
- Polscy psycholodzy
- Psycholodzy kliniczni
- Urodzeni w 1959
- Zmarli w 2020