Przejdź do zawartości

Barbara Stypuła

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Barbara Stypuła
Państwo działania

 Polska

doktor habilitowany nauk technicznych
Specjalność: elektrochemia, inżynieria powierzchni, korozja metali i stopów[1]
Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Doktorat

1974[2]

Habilitacja

24 kwietnia 1995[1] – budowa i eksploatacja maszyn
Wydział Odlewnictwa Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica

Barbara Teresa Stypuła (z d. Ślusarczyk, ur. 1945)[3] – polska metalurg, doktor habilitowany technicznych[1][2].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Maturę złożyła w 1963 w LO im. Stefana Czarnieckiego w Nisku[3]. W 1968 r. ukończyła studia chemiczne na Uniwersytecie Jagiellońskim[2], w 1974 r. obroniła pracę doktorską, w 1995 r. habilitowała się na podstawie pracy zatytułowanej Pasywacja chromu w wodnych i bezwodnych roztworach kwasu siarkowego[1][2]. Pracowała w Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie[1][2].

Pochodzi z Zarzecza koło Niska[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e Dr hab. Barbara Teresa Stypuła, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2024-08-07].
  2. a b c d e Dr hab. Barbara Teresa Stypuła, [w:] portal „Ludzie Nauki”, MNiSW / OPI PIB [dostęp 2024-09-03].
  3. a b 100 lat gimnazjum i liceum ogólnokształcącego im. Stefana Czarnieckiego w Nisku, red. M. Kowalik, Nisko 2012, s. 388.
  4. 100 lat gimnazjum i liceum ogólnokształcącego im. Stefana Czarnieckiego w Nisku, red. M. Kowalik, Nisko 2012, s. 590.