Bartnia Góra (góra)
49°36′36″N 21°07′50″E/49,610000 21,130556 Bartna Góra – widok z drogi z Bielanki do Szymbarku | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość |
632 m n.p.m. |
Położenie na mapie Beskidu Niskiego  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
| 49°36′36″N 21°07′50″E/49,610000 21,130556
| |
Bartnia Góra (632 m n.p.m.) – góra w Beskidzie Niskim, w paśmie Magury Małastowskiej.
Położenie[edytuj | edytuj kod]
Jest najbardziej na północ wysuniętym szczytem w paśmie Magury Małastowskiej, z którą łączy się przez przełęcz Zdżar i Sołtysią Górę. Wznosi się na południowy wschód od Szymbarku i na północny wschód od Bielanki.
Ukształtowanie[edytuj | edytuj kod]
Wierzchowina szczytowa Bartniej Góry ma kształt rogalika, którego jedno ramię obniża się łagodnie na południe, ku przełęczy Zdżar, natomiast drugie opada stromo ku zachodowi, ku dolinie potoku Bielanka. Szczyt (632 m n.p.m.) znajduje się mniej więcej w centrum rogalika, natomiast na ramieniu opadającym ku zachodowi znajduje się druga kulminacja wysokości 629 m n.p.m. Stoki miernie rozczłonkowane. W kierunku północno-wschodnim od szczytu odchodzi długie ramię górskie, opadające przez wzniesienie zwane Wierzchowiną (ok. 520 m n.p.m.) w widły Ropy i Sękówki, aż ku centrum Gorlic. Szczyt w całości zalesiony.
Turystyka[edytuj | edytuj kod]
Na szczyt – pozbawiony widoków – nie prowadzi żaden znakowany szlak turystyczny. Węzeł szlaków turystycznych znajduje się na pobliskiej przełęczy Zdżar.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Beskid Niski. Mapa turystyczna 1:50 000, Roman Trzmielewski (red.), Włodzimierz Dyzio (oprac.), Kraków: Wyd. Compass, 2004, ISBN 83-89165-54-6, OCLC 838912473.
- Krygowski Władysław: Beskid Niski, Pogórze Ciężkowickie (część wschodnia) i Pogórze Strzyżowsko-Dynowskie (część zachodnia), wyd. II poprawione i uzupełnione, wyd. Sport i Turystyka, Warszawa 1977.