Bawół (rodzaj)
Syncerus | |||
Hodgson, 1847[1] | |||
Przedstawiciel rodzaju – bawół afrykański (S. caffer) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Infrarząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Plemię | |||
Rodzaj |
bawół | ||
Typ nomenklatoryczny | |||
Synonimy | |||
| |||
Gatunki | |||
|
Bawół[7] (Syncerus) – rodzaj ssaków z podrodziny bawołów (Bovinae) w obrębie rodziny wołowatych (Bovidae).
Zasięg występowania
[edytuj | edytuj kod]Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Afryce[8][9][10].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Długość ciała 180–340 cm, długość ogona 50–110 cm, wysokość w kłębie 100–175 cm; długość rogów 35–116 cm; masa ciała 250–900 kg[9][11].
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]Rodzaj zdefiniował w 1847 roku angielski etnolog i zoolog Brian Houghton Hodgson w artykule poświęconym rodzajom przeżuwaczy opublikowanym na łamach The Journal of the Asiatic Society of Bengal[1]. Hodgson wymienił dwa gatunki – Bos brachyceros[a] J.E. Gray, 1837 i Bos bornouensis C.H. Smith, 1842 (= Bos caffer Sparrman, 1779) – z których gatunkiem typowym jest Bos brachyceros[a] J.E. Gray, 1837.
Etymologia
[edytuj | edytuj kod]- Syncerus (Cyncerus): gr. συν sun ‘razem’; κερας keras, κερατος keratos ‘róg’[12].
- Planiceros: łac. planus ‘poziom, płaszczyzna’; gr. κερας keras, κερατος keratos ‘róg’[13]. Gatunek typowy: Gray wymienił trzy gatunki – Bos brachyceros[a] J.E. Gray, 1837, Bubalus centralis J.E. Gray, 1872 (= Bos caffer Sparrman, 1779) i Bubalus reclinis Blyth, 1863 (= Bos caffer Sparrman, 1779) – z których gatunkiem typowym jest Bubalus centralis J.E. Gray, 1872 (= Bos caffer Sparrman, 1779).
- Synceros: gr. συν sun ‘razem’; κερας keras, κερατος keratos ‘róg’[12]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Bos caffer Sparrman, 1779.
- Bathyleptodon: gr. βαθυς bathus ‘wysoki, głęboki’[14]; λεπτος leptos ‘delikatny, drobny’[15]; οδους odous, οδοντος odontos ‘ząb’[16]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Bathyleptodon aberrans Lönnberg, 1937 (= Bos caffer Sparrman, 1779).
- Homoioceras: gr. ὁμοιος homoios ‘jak, przypominający’[17]; κερας keras, κερατος keratos ‘róg’[18]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Homoioceras singae Bate, 1949 (= Bos caffer Sparrman, 1779).
Podział systematyczny
[edytuj | edytuj kod]Część ujęć systematycznych do rodzaju Syncerus zalicza tylko S. caffer[10][19][11] inne zaś w obrębie rodzaju wyróżniają cztery gatunki (caffer, brachyceros, matthewsi i nanus) w oparciu o analizy kraniometryczne (cechy czaszki i rogów) oraz genetyczne[8][9]; tutaj klasyfikacja za Mammals Diversity Datbase i All the Mammals of the WOrld (2023) z jednym współcześnie występującym gatunkiem[19][11][7]:
- Syncerus caffer (Sparrman, 1779) – bawół afrykański
Opisano również kilka gatunków wymarłych:
- Syncerus acoelotus A.W. Gentry & A. Gentry, 1978[20]
- Syncerus andersoni (W.B. Scott, 1907)[21]
- Syncerus antiquus (Duvernoy, 1851)[22]
- Symcercus iselini (Stehlin, 1934)[23]
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b B.H. Hodgson. On Various Genera of the Ruminants. „The Journal of the Asiatic Society of Bengal”. 16 (2), s. 709, 1847. (ang.).
- ↑ Gray 1872 ↓, s. 10.
- ↑ Gray 1872 ↓, s. 12.
- ↑ A.J.E. Lönnberg. On some fossil mammalian remains from East Africa. „Arkiv för Zoologi”. 29A, s. 16, 1957.
- ↑ D.M.A. Bate. A new African fossil long-horned buffalo. „The Annals and magazine of natural history”. Twelfth series. 2 (17), s. 397, 1949. DOI: 10.1080/00222934908526730. (ang.).
- ↑ T.A. Afolayan & F.O. Amubode. Stock assessment of large mammals in Nigerian wooded savanna and its management implications. „Forest Ecology and Management”. 13 (3–4), s. 260, 1985. DOI: 10.1016/0378-1127(85)90039-8. (ang.).
- ↑ a b Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 180–181. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 326. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
- ↑ a b c C. Groves, D. Leslie, B. Huffman, R. Valdez, K. Habibi, P. Weinberg, J. Burton, P. Jarman & W. Robichaud: Family Bovidae (Hollow-horned Ruminants). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 2: Hoofed Mammals. Barcelona: Lynx Edicions, 2011, s. 585–588. ISBN 978-84-96553-77-4. (ang.).
- ↑ a b D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Syncerus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-04-10]. (ang.).
- ↑ a b c Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 600. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
- ↑ a b Palmer 1904 ↓, s. 656.
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 541.
- ↑ Jaeger 1959 ↓, s. 34.
- ↑ Jaeger 1959 ↓, s. 139.
- ↑ Jaeger 1959 ↓, s. 171.
- ↑ Jaeger 1959 ↓, s. 119.
- ↑ Jaeger 1959 ↓, s. 51.
- ↑ a b N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-11-29]. (ang.).
- ↑ A.W. Gentry & A. Gentry. Fossil Bovidae (Mammalia) of Olduvai Gorge, Tanzania, Part 1. „Bulletin of the British Museum (Natural History) Geology”. 29, s. 313, 1978. (ang.).
- ↑ W.B. Scott. A collection of fossil mammals from the coast of Zululand. „Geological Survey of Natal and Zululand”. 3, s. 256, 1907. (ang.).
- ↑ G.L. Duvernoy. Note sur une espèce de Buffle fossile [Bubalus (Arni) antiquus], découverte en Algérie, caractérisée et décrite. „Comptes rendus hebdomadaires de l’Académie des Sciences”. 33, s. 597, 1851. (fr.).
- ↑ H.G. Stehlin. Bubalus iselini n. spec. aus dem obern Pliocaen von Val d’Arno. „Eclogae Geologicae Helvetiae”. 27, s. 407–412, 1934. (niem.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- J.E. Gray: Catalogue of ruminant Mammalia (Pecora, Linnaeus) in the British Museum. London: British Museum, 1872, s. 1–102. (ang.).
- T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 1–984, 1904. (ang.).
- E.C. Jaeger: Source-book of biological names and terms. Wyd. 3 (Revised second printing). Springfield: Charles C. Thomas, 1959, s. 1–316. (ang.).