Berlandina litvinovi

Berlandina litvinovi
Marusik et Fomichev, 2017
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Podtyp	szczękoczułkowce
Gromada	pajęczaki
Rząd	pająki
Podrząd	Opisthothelae
Infrarząd	pająki wyższe
Rodzina	worczakowate
Rodzaj	Berlandina
Gatunek	Berlandina litvinovi

Berlandina litvinovi – gatunek pająka z rodziny worczakowatych. Endemit Mongolii.

Taksonomia

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 2017 roku przez Jurija Marusika i Aleksandra Fomiczewa na łamach „Zootaxa”. Jako lokalizację typową wskazano dolinę Bodoncz golu na południowy wschód od Ałtaju w ajmaku kobdoskim na zachodzie Mongolii. Epitet gatunkowy nadano na cześć Antona Litwinowa.

Morfologia

Samiec osiąga od 5 do 5,4 mm długości ciała przy karapaksie długości od 2,1 do 2,3 mm i szerokości od 1,7 do 1,9 mm, a samica od 5 do 7,4 mm długości ciała przy karapaksie długości od 2 do 2,4 mm i szerokości od 1,6 do 2 mm. Ubarwienie karapaksu jest brązowe z czarnymi kropkami, rozchodzącymi się promieniście liniami i krawędziami. Kolor szczękoczułków i wargi dolnej jest ciemnobrązowy, szczęk jasnobrązowy, a sternum brązowy. Barwa nogogłaszczków jest żółtoszara. Odnóża mają szarobrązowe z żółtym nakrapianiem i paskowaniem uda, rzepki i golenie, a brudnożółte nadstopia i stopy. Opistosoma (odwłok) ma wierzch szary z jaśniejszym pasem podłużnym, spód żółty, a kądziołki przędne żółtoszare. Genitalia samicy cechują się płytką płciową o owalnym, dwukrotnie szerszym niż wysokim przedsionku ze słabo wykształconą przegrodą oraz wulwą o położonych bardziej z tyłu niż przedsionek, okrągłych i oddalonych od siebie na odległość mniejszą niż średnica zbiornikach nasiennych. Nogogłaszczki samca mają dużą i ostro zakończoną apofizę goleniową dorównującej długością samej goleni, opadającą naprzeciw przedniej krawędzi owej apofizy bruzdę przednio-boczną cymbium, rozdęte przednio-bocznie tegulum, rozdwojony na szczycie embolus i dłuższą od niego apofyzę medialną.

Ekologia i występowanie

Pająk znajdywany w górskich stepach o kamienistym podłożu, jak i w nadrzecznych, okresowo zalewanych lasach galeriowych (tugaju) na rzędnych od 1280 do 2000 m n.p.m.

Gatunek palearktyczny, znany z kilku stanowisk w Mongolii.