Beside the Bonnie Brier Bush

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Beside the Bonnie Brier Bush
Ilustracja
Gatunek

dramat, melodramat

Rok produkcji

1921

Data premiery

27 listopada 1921[a][1]

Kraj produkcji

Wielka Brytania

Język

plansza tekstowa w języku angielskim

Czas trwania

50 minut

Reżyseria

Donald Crisp

Główne role

Donald Crisp
Mary Glynne

Zdjęcia

Claude L. McDonnell

Produkcja

Famous Players-Lasky

Wytwórnia

Paramount Pictures

Dystrybucja

Paramount Pictures

Multimedia w Wikimedia Commons

Beside the Bonnie Brier Bush – brytyjski niemy dramat z 1921 w reżyserii Donalda Crispa. Scenariusz autorstwa Margaret Turnbull został oparty na dwóch sztukach Jamesa MacArthura oraz Augustusa Thorne, będących adaptacjami książki o tej samej nazwie wielebnego Johna Watsona (piszącego pod pseudonimem Ian Maclaren) z 1894. W rolach głównych wystąpili Donald Crisp i Mary Glynne.

23 listopada 1921 zarejestrowano prawa autorskie dla Famous Players-Lasky pod numerem LP16975[2]. Projektantem planszy tekstowej był Alfred Hitchcock, późniejszy reżyser. Wszelkie kopie filmu nie zachowały się do czasów dzisiejszych[1].

Fabuła[edytuj | edytuj kod]

Lord Malcolm Hay (Alec Fraser), syn oraz spadkobierca hrabiego Kinspindle (Jerrold Robertshaw), jest zmuszony poślubić Kate Carnegie (Dorothy Fane), najpiękniejszą i najbogatszą dziewczynę w wiosce Drumtochty, mimo że wielebny John Carmichael (Langhorne Burton) skrycie podkochuje się w niej. Z kolei Hay darzy uczuciem Florę Campbell (Mary Glynne), córkę surowego pasterza Lachlana Campbella (Donald Crisp). Hay, zgodnie ze szkockim rytuałem, ogłasza Campbell swoją żoną, a zaręczyny obserwuje listonosz Posty (Jack East). Na uroczystości zjawia się ojciec dziewczyny i nakazuje mężczyźnie odejść. Hay wyjeżdża do Londynu. Wkrótce Flora dowiaduje się o jego zaręczynach z Kate Carnegie. Campbell wyrzuca córkę z domu za próbę napisania do niego. Dziewczyna podejmuje się pracy w sklepie, po czym zaczyna ciężko chorować. Gdy Hay wraca, Carnegie odmawia ślubu z nim, deklarując swoją miłość do Carmichaela. Historię kończy wyznanie Posty’ego, który ogłasza, że był świadkiem zaręczyn Haya i Flory. Para zaczyna szczęśliwe życie razem[2].

Obsada[edytuj | edytuj kod]

Opracowano na podstawie materiału źródłowego[1][3]:

Produkcja[edytuj | edytuj kod]

Pierwsze wydanie książki Beside the Bonnie Brier Bush z 1894, na podstawie której zekranizowano film

Realizacja[edytuj | edytuj kod]

Reżyserią Beside the Bonnie Brier Bush zajął się Donald Crisp[3][4]. Scenariusz Margaret Turnbull oparto na dwóch sztukach Jamesa MacArthura oraz Augustusa Thorne, będących adaptacjami książki o tej samej nazwie, napisanej przez Johna Watsona (tworzącego pod pseudonimem Ian Maclaren) z 1894[1][2]. Projekt planszy tekstowej wykonał Alfred Hitchcock, późniejszy reżyser[3][5].

Okres zdjęciowy trwał od czerwca do sierpnia 1921. Na początku czerwca nagrywano zdjęcia plenerowe w Szkocji – według relacji „Exhibitors Trade Review” we wsi Drumtochty i w jej okolicach, gdzie toczyła się akcja filmu[2]. Reżyser Donald Crisp, chcąc sfilmować chaty kryte strzechą, musiał przejechać kilkaset mil, zanim je znalazł, ponieważ w lokalnej wsi większość budynków miała dachy z blachy falistej. Na początku sierpnia ekipa wróciła do Islington Studios w Londynie, by ukończyć ujęcia wewnętrzne[2]. Beside the Bonnie Brier Bush został zarejestrowany na standardowej taśmie 35 mm w formacie 1.33:1[1].

Odbiór[edytuj | edytuj kod]

Premiera kinowa i recenzje[edytuj | edytuj kod]

Premiera Beside the Bonnie Brier Bush w Stanach Zjednoczonych, gdzie była dystrybuowana przez Paramount Pictures i wyświetlana jako The Bonnie Brier Bush[1], miała miejsce 27 listopada 1921 w nowojorskim Rivoli Theatre[2]. Film wydano w pięciu rolkach o łącznej długości 4,500 stóp. 16 lutego 1923 odbyła się premiera we Francji, 23 kwietnia w Danii, a 10 lutego 1924 w Finlandii[1].

„The Bioscope” oceniał, że film „nie był bardziej przekonywający jako obraz życia w Wielkiej Brytanii niż gdyby został wyprodukowany w Ameryce”[6]. Branżowy „Exhibitors Herald” uważał, że Beside the Bonnie Brier Bush był „jednym z najlepszych zagranicznych produktów Paramountu”[7]. Brytyjski „The Times” przyznawał, że cała opowieść zawiera „całkiem przyjemny posmak”. Dziennik wyróżniał również scenografię i dobry dobór obsady[8]. Z kolei Amerykański tygodnik „Variety”, w recenzji z 2 grudnia 1921, opisywał Beside the Bonnie Brier Bush jako „dobre tłumaczenie… wspaniałej opowieści”[2].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Data amerykańskiej premiery filmu[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e f g h Silent Era – Beside the Bonnie Brier Bush. [dostęp 2021-01-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-31)]. (ang.).
  2. ↑ a b c d e f g AFI Catalog – The Bonnie Brier Bush. Amerykański Instytut Filmowy. [dostęp 2021-01-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-31)]. (ang.).
  3. ↑ a b c Patrick McGilligan: Alfred Hitchcock: Życie w ciemności i pełnym świetle. Jowita Matys, Anna Nermer, Andrzej Nermer, Irena Stąpor (tłum.). Twój Styl, 2005, s. 937. ISBN 978-83-7163-505-2. (pol.).
  4. ↑ Donald Spoto: Alfred Hitchcock. Jan Stanisław Zaus (tłum.). ALFA, 2000, s. 76. ISBN 83-7179-191-7. (pol.).
  5. ↑ Jane E. Sloan: Alfred Hitchcock: A Filmography and Bibliography. University of California Press, 1995, s. 538. ISBN 978-0-520-08904-4. (ang.).
  6. ↑ Tom Ryall: Britain and the American Cinema. SAGE Publishing, 2001, s. 31. ISBN 978-0-7619-5447-7. (ang.).
  7. ↑ Digest of Pictures of the Week. „Exhibitors Herald”, s. 58, 10 grudnia 1921. OCLC 213513976. 
  8. ↑ Films of the Week: Beside the Bonnie Brier Bush. „The Times”, 15 listopada 1922. ISSN 0140-0460. 

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Beside_the_Bonnie_Brier_Bush&oldid=71826385”