Białoworcica

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Białoworcica
Белавароціца
Państwo

 Białoruś

Obwód

 miński

Rejon

wilejski

Sielsowiet

Krzywe Sioło

Populacja (2019)
• liczba ludności


17

Kod pocztowy

222430

Położenie na mapie obwodu mińskiego
Mapa konturowa obwodu mińskiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Białoworcica”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Białoworcica”
Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Białoworcica”
54°28′37″N 26°56′57″E/54,476944 26,949167

Białoworcica (biał. Белавароціца, ros. Беловоротица) – wieś na Białorusi, w obwodzie mińskim, w rejonie wilejskim, w sielsowiecie Krzywe Sioło.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W czasach zaborów wieś i leśniczówka w gminie Wilejka, w powiecie wilejskim, w guberni wileńskiej Imperium Rosyjskiego[1][2].

W latach 1921–1945 wieś i leśniczówka leżały w Polsce, w województwie wileńskim[a], w powiecie wilejskim, w gminie Kołowicze (do 1929 gmina Wilejka)[3][4].

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwało tu 35 osób, 6 było wyznania rzymskokatolickiego a 29 prawosławnego. Jednocześnie 6 mieszkańców zadeklarowało polską a 29 białoruską przynależność narodową. Było tu 6 budynków mieszkalnych[5]. W 1931 wieś w 4 domach zamieszkiwało 28 osób; leśniczówkę w 2 domach zamieszkiwało 10 osób[6].

Wierni należeli do parafii prawosławnej w Wilejce. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w Wilejce i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Wilejce[7].

W wyniku napaści ZSRR na Polskę we wrześniu 1939 miejscowość znalazła się pod okupacją sowiecką. 2 listopada została włączona do Białoruskiej SRR[8][9]. Od czerwca 1941 roku pod okupacją niemiecką. W 1944 miejscowość została ponownie zajęta przez wojska sowieckie i włączona do Białoruskiej SRR[10].

Od 1991 roku w składzie niepodległej Białorusi.

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Przynależność wojewódzka zmieniała się. Wieś leżała w województwie nowogródzkim (1921–1922), w Ziemi Wileńskiej (1922–1926) i w województwie wileńskim (od 1926).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. leśniczówka Białoworocica, leśniczówka na mapie (powiat wilejski, województwo wileńskie) [online], www.radzima.net [dostęp 2023-12-03].
  2. wieś Białoworocica na mapie (rejon wilejski, obwód miński) [online], www.radzima.net [dostęp 2023-12-03].
  3. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 88.
  4. Umowa między Rzecząpospolitą Polską i Związkiem Socjalistycznych Republik Radzieckich o polsko-radzieckiej granicy państwowej. [online], isap.sejm.gov.pl [dostęp 2023-11-25].
  5. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 88.
  6. Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 59.
  7. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 92.
  8. https://www.senat.gov.pl/gfx/senat/pl/senatopracowania/70/plik/m-631.pdf.
  9. okupacja sowiecka ziem polskich, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2021-04-03].
  10. Piotr Eberhardt, Formowanie się polskiej granicy wschodniej po II wojnie światowej, „Dzieje Najnowsze”, Rocznik L – 2018 (2), 2018, s. 95–100.