Przejdź do zawartości

Biakło

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Biakło
Ilustracja
Widok na Biakło
Państwo

 Polska

Pasmo

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

Wysokość

361 m n.p.m.

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na dole znajduje się czarny trójkącik z opisem „Biakło”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, u góry nieco na prawo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Biakło”
Położenie na mapie powiatu częstochowskiego
Mapa konturowa powiatu częstochowskiego, na dole znajduje się czarny trójkącik z opisem „Biakło”
Położenie na mapie gminy Olsztyn
Mapa konturowa gminy Olsztyn, w centrum znajduje się czarny trójkącik z opisem „Biakło”
Położenie na mapie Olsztyna
Mapa konturowa Olsztyna, po prawej nieco na dole znajduje się czarny trójkącik z opisem „Biakło”
Ziemia50°43′36″N 19°17′01″E/50,726667 19,283611

Biakło (na mapie Geoportalu Brodło, 361 m[1]) – wzgórze ostańcowe w miejscowości Olsztyn w województwie śląskim, w powiecie częstochowskim[2]. Wzniesienie ma formę bezleśnego, skalnego grzebienia. Od północnej strony sąsiaduje ze skalistym grzebieniem Lipówek, od południowej opada na płaskie i porośnięte lasem obniżenie oddzielające go od Sokolich Gór[2]. Wzgórze zbudowane jest z wapieni pochodzących z okresu jurajskiego. Na południowym krańcu grzebienia znajduje się okno skalne, natomiast na wschód od szczytu – iglica wapienna. Liczne formy krasowe: jamy, żłobki i żebra. Z wszystkich stron otoczone jest łąkami[3].

Wzgórze, dzięki kształtowi przypominającemu tatrzański Giewont nazywane jest małym Giewontem[4]. Podobnie jak na Giewoncie, na Biakle znajduje się krzyż, pozostawiony na początku lat 90. XX wieku przez pielgrzymkę pracowników przemysłu metalowego z Zawiercia[3]. Wzgórze jest popularne wśród turystów i wspinaczy i zaliczane do grupy tzw. Skał Olsztyńskich. Wspinacze wyróżnili na nim kilka skał wspinaczkowych[4]:

Większość dróg wspinaczkowych jest łatwa, jednowyciągowa, ale jak na Jurę długa[4]. Szczytowa skała Biakło ma wysokość 16–20 m. Wspinacze poprowadzili na niej 13 dróg wspinaczkowych o trudności III – VI.4+ w skali Kurtyki. Drogi wspinaczkowe o wystawie zachodniej lub północno-zachodniej. Tylko część z nich ma zamontowane stałe punkty asekuracyjne: ringi (r), spiny (s) i dwa ringi zjazdowe (drz)[5].

Biakło I
  1. Bambółka; VI.1, 4r + drz, 15 m
  2. Bez nazwy; VI+, drz, 15 m
  3. Sex nakładaniec; V, 4r + drz, 15 m
  4. Bez nazwy; V, 17 m
  5. Bez rysia; VI.1+, 5r +drz, 15 m
  6. Fantom w operze; VI.3+, 5 r +drz, 15 m
  7. Lewa rysa; III, 17 m
  8. Prawa rysa; IV+, 1 r, 17 m
  9. Jurajski Giewont; V+, 4r + drz, 15 m
  10. Bez nazwy; V+, 17 m
  11. Bólwiszon; VI+4r, 17 m
  12. Wysoka czwórka; IV+, 20 m
  13. Rysa; IV, 20 m
  14. Bez nazwy; IV, 2s, 20 m
  15. Bez nazwy; IV+, 20 m
  16. Robot chrobot; VI+, 3r + 2s + drz, 16 m[5].
Biakło II
  1. Król Salomon; V, 2r +drz, 15 m
  2. Bez nazwy; IV+, 2r, 19 m[5].

Szlaki turystyczne

[edytuj | edytuj kod]

Obok wzgórza Biakło prowadzą dwa szlaki turystyczne[2].

szlak turystyczny zielony szlak św. Idziego: Olsztyn – Biakło – rezerwat przyrody Sokole GóryZrębice
szlak turystyczny czarny Olsztyn – Biakło – rezerwat przyrody Sokole Góry – KniejeZrębice

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Geoportal. Mapa topograficzna i satelitarna [online] [dostęp 2018-06-17].
  2. a b c Mapa. Jura Krakowsko-Częstochowska. Część północna 1:52 000, Warszawa: ExpressMap, 2015, ISBN 978-83-88112-71-3.
  3. a b Marcin Hetnał, Barbara Zygmańska, Jura na Weekend, Bielsko-Biała: Pascal, 2007, s. 192.
  4. a b c Góra Biakło – topo [online] [dostęp 2018-06-17].
  5. a b c d Baza topo portalu górskiego [online] [dostęp 2018-06-17].