Bianca Del Rio

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bianca Del Rio
Ilustracja
Bianca Del Rio (2023)
Prawdziwe imię i nazwisko

Roy R. Haylock

Data i miejsce urodzenia

27 czerwca 1975
Nowy Orlean

Zawód

drag queen, standuper, aktor, projektant

Lata aktywności

od 1996

Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Bianca Del Rio, właśc. Roy Haylock (ur. 27 czerwca 1975 w Nowym Orleanie w stanie Luizjana) – amerykańska drag queen, standuperka i projektantka, zwyciężczyni szóstego sezonu RuPaul’s Drag Race. Pseudonim artystyczny stworzył z pomocą przyjaciela, który zasugerował imię Bianca, a „Del Rio” dodał dla podkreślenia swoich latynoskich korzeni[1].

Młodość[edytuj | edytuj kod]

Dorastał w Gretnie w stanie Luizjana. Jest pochodzenia kubańskiego (ze strony matki) i honduraskiego (ze strony ojca)[2]. Uczył się aktorstwa i projektowania kostiumów w West Jefferson High School. Po ukończeniu szkoły średniej przeprowadził się do Nowego Jorku, gdzie sprzedawał buty w domu towarowym Bloomingdale's. Po dziewięciu miesiącach powrócił do Luizjany[3].

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Początkowo pracował jako projektant kostiumów, głównie do sztuk wystawianych w West Jefferson High School. W wieku 17 lat otrzymał nagrodę Big Easy Entertainment Award za stworzenie kreacji do sztuki Snow Queen[3]. Za swoje kostiumy otrzymał łącznie 13 nominacji do Big Easy Entertainment Award, zostając laureatem sześciu edycji nagrody.

Po powrocie do Nowego Orleanu po raz pierwszy wystąpił jako drag queen w sztuce Pageant w 1996[4][5]. Rolę tę zaproponowano mu w zastępstwie za innego aktora[6]. Haylock, dotychczas związany z teatrem głównie od strony technicznej, przyjął propozycję, co rozpoczęło jego karierę w sztuce drag. Grając w Pageant, został dostrzeżony przez lokalną drag queen – Lisę Beaumann, która zaproponowała mu występy w night klubie Oz[3]. Haylock, już jako Bianca Del Rio, trzykrotnie zdobył nagrodę New Orleans Gay Entertainer of the Year[7][2].

W 2001 wraz z Patem „Estelle” Ritterem i Rickiem Thomasem patronował Southern Decadence XXIX[8]. Southern Decadence jest corocznym festiwalem kultury LGBTQ+ (głównie gejowskiej) odbywający się w Nowym Orleanie w okolicach Święta Pracy[9].

Ponownie do Nowego Jorku przeprowadził się po przejściu huraganu Katrina[10]. Tam ponownie zajął się przygotowywaniem kostiumów do brodwayowskich teatrów w firmie Barbary Matery[5][11]. Mimo że praca kostiumografa była jego głównym zajęciem, nocami występował jako drag queen w XL Nightclub. W 2008 wystąpił w roli Angel w musicalu Rent na deskach La Petit Theathre w Nowym Orleanie[12].

W 2010 jako Bianca Del Rio wystąpił w internetowym serialu Queens of Drag: NYC produkowanym przez portal gay.com[13], w 2011 pojawił się w programie One Night Stand Up: Dragtastic! NYC stacji Logo[14], w 2012 pojawiła się na okładce letniego numeru magazynu „Next”[15] i wystąpił w talk-show She's Living for This[16]. W 2013 jako Del Rio został ogłoszony odtwórczynią głównej roli w niezależnym filmie Hurricane Bianca, na którego sfinansowanie zebrano ponad 30 tys. dol. w wyniku zbiórki crowdfundingowej[17]. Film otrzymał nagrodę Queerty Award w kategorii film niezależny[18]. Sequel filmu, Hurricane Bianca: From Russia with Hate (pol. Huragan Bianca: Misja w Moskwie) miał premierę w 2018[19]. Następnego roku zapowiedziano trzeci film o tym samym tytule[20].

W 2014 jako Bianca Del Rio zwyciężył w finale szóstego sezonu programu RuPaul’s Drag Race. Po sukcesie w talent show wyruszył z kolejnymi trasami stand-upowymi: The Rolodex of Hate (2014)[21], Not Today Satan (2015–16)[22], Blame It On Bianca Del Rio (2017–2018)[23], It's Jester Joke (2019)[24] i Unsanitized Tour (2021-2022), podczas której wystąpił m.in. w Warszawie i Poznaniu[25]. Jednen z występów trasy It's Jester Joke miał miejsce w londyńskiej Wembley Arena, tym samym Bianca Del Rio była pierwszą drag queen występującą w tym obiekcie[25]. W 2024 ma wystąpić w trasie Dead Inside Tour[26].

Poza solowymi występami jako drag queen uczestniczył i prowadził Werq the World, trasę koncertową z udziałem innych zawodniczek z RuPaul's Drag Race[27]. W 2019 wystąpił w sztuce Everybody's Talking About Jamie w roli emerytowanej drag queen Loco Chanelle. W tej samej roli występował również w latach 2021-2022 podczas trasy w Wielkiej Brytanii, a w filmowej adaptacji sztuki wystąpił z cameo jako Miss Haylock[28]. W czerwcu 2019 został umieszczony na pierwszym miejscu rankingu najbardziej wpływowych drag queen Ameryki według magazynu „New York”[29][30].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ J. Middleton, GIRL TALK: An Insightful Chat With RuPaul’s Drag Race Favorite Bianca Del Rio, [w:] Philadelphia Magazine [online], 24 kwietnia 2014 [dostęp 2024-01-19].
  2. ↑ a b D. Jones, 50 drag queens who changed the world, Londyn: Hardie Grant Books, 2020, s. 30, ISBN 978-1-78488-322-5.
  3. ↑ a b c D.L. Simmons, Double Trouble: Costume designer/drag queen, Roy Haylock/Bianca Del Rio is a two-hit wonder, „Gambit”, 9 lipca 2002 [dostęp 2024-01-18] [zarchiwizowane z adresu 2018-06-12].
  4. ↑ R. Andreoli, Bianca Del Rio in 13, [w:] Gay.net [online], 21 września 2010 [zarchiwizowane 2013-10-17].
  5. ↑ a b F. C., Frankie C Goes Head to Wig with The One & Only BIANCA DEL RIO [online], Get Out!, 23 kwietnia 2012 [dostęp 2024-01-18].
  6. ↑ J. Wojtaszczyk, Niech drag cię pochłonie!, „Replika”, nr 96 (03/04) 2022, maj 2022, s. 21, ISSN 1896-3617.
  7. ↑ Snap Paparazzi/Social Scene, [w:] Ambush Mag, t. vol 22/ issue 15/2004, 2004 [dostęp 2024-01-18] [zarchiwizowane 2013-07-22].
  8. ↑ The Grand Marshals of Southern Decadence, [w:] Southern Decadence [online] [dostęp 2024-01-19].
  9. ↑ S. Cook, The Rough Guide to New Orleans, London: Rough Guides, 2010, s. 180, ISBN 1-4053-8555-3.
  10. ↑ M. Musto, Politically Incorrect Drag Insult Comic: "I Hate People!", [w:] Village Voice [online], 4 lipca 2012 [dostęp 2024-01-20] [zarchiwizowane 2015-04-12].
  11. ↑ M.C. Montoya, Actor/entertainer Roy Haylock returns to New Orleans for 'Rent', „The Times-Picayune”, 16 sierpnia 2008 [zarchiwizowane 2013-10-29].
  12. ↑ NO DAY BUT TODAY to see RENT Rock at Le Petit Theatre in New Orleans! [online], 27 września 2008 [dostęp 2024-01-20].
  13. ↑ Gaycom launches Queens of Drag NYC, [w:] The Advocate [online], 8 sierpnia 2010.
  14. ↑ B. Voss, Hot Sheet Big Love, Idol, Skins, [w:] The Advocate [online], 14 stycznia 2011 [dostęp 2024-01-21].
  15. ↑ D. Avery, La Dolce Evita: Don't Cry For Drag Queen Bianca Del Rio, [w:] Queerty [online], 3 sierpnia 2012 [dostęp 2024-01-21].
  16. ↑ She's Living for This: Starring Sherry Vine featuring Bianca Del Rio (105) (HD) [online], 6 kwietnia 2013 [dostęp 2024-01-21].
  17. ↑ M. Kugelman, Hurricane Bianca [online] [dostęp 2024-01-24].
  18. ↑ D. Reddish, And the winners of the 2017 Queerties are… [online], Queerty, 22 lutego 2017 [dostęp 2024-01-24].
  19. ↑ Huragan Bianca: Misja w Moskwie [online], IMDb [dostęp 2024-01-24].
  20. ↑ D.Levesley, Bianca Del Rio talks about becoming the first drag queen to headline at Wembley Arena [online], GQ, 25 lutego 2019 [dostęp 2024-01-24].
  21. ↑ T. Bravo, Comedy: Bianca Del Rio brings 'Rolodex of Hate’ tour to SF [online], SFGate, 15 grudnia 2014 [dostęp 2024-01-27].
  22. ↑ A. Davidson, RuPaul's Drag Race champion Bianca Del Rio is taking her Not Today Satan tour to the UK [online], DigitalSpy, 26 lipca 2016 [dostęp 2024-01-27].
  23. ↑ Blame it on Bianca Del Rio comedy tour, Wayback Machine [dostęp 2024-01-27] [zarchiwizowane 2018-05-23].
  24. ↑ R. Sayce, Bianca Del Rio brings the circus to town in hilarious new arena tour - review with pictures [online], Express&Star.com, 6 sierpnia 2019 [dostęp 2024-01-27].
  25. ↑ a b J. Wojtaszczyk, Niech drag cię pochłonie!, „Replika”, nr 96 (03/04) 2022, maj 2022, s. 22, ISSN 1896-3617.
  26. ↑ J. Nolfi, RuPaul's Drag Race icon Bianca Del Rio reveals new Dead Inside tour dates: See the full list [online], Entertainment Weekly, 13 listopada 2023 [dostęp 2024-01-24].
  27. ↑ GET READY WORLD! 🌎🌎🌎🌎 WERQ THE WORLD TOUR!, [w:] instagram [online], 12 maja 2017 [dostęp 2024-02-02].
  28. ↑ J. Nolfi, Yes, today, Satan: Bianca Del Rio is in the Everybody's Talking About Jamie movie, [w:] Entertainment Weekly [online], 21 lipca 2021 [dostęp 2024-01-27].
  29. ↑ The Most Powerful Drag Queens in America Ranking the new establishment., [w:] Vulture [online], 10 czerwca 2019 [dostęp 2024-01-27].
  30. ↑ R. McPhee, Drag Race Star Bianca Del Rio to Join London's Everybody's Talking About Jamie [online], Playbill, 29 marca 2019 [dostęp 2024-01-27].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Bianca_Del_Rio&oldid=72784255”